Eyes. ||•Louis Tomlinson•||

Chapter.07✔️

•to let you see that you're not alone•

✖️pov Chantal✖️

"Weten de andere dat?" Hij schud zijn hoofd.
"Nee.." hij glimlacht even en slikt dan. "Nee, als ze dat eens zouden weten.." Hij schud zijn hoofd weer en neemt nog een laatste trek van zijn sigaret voor hij die het raam uitgooit. "En ben je..ben je ook verlieft op iemand?" Hij staat op en openent twijfelent zijn mond.
"Liam.." Mompeld hij, en stapt naar de deur. "Kom je nog? Je moet echt wat eten!" Zegt hij zacht.
Ik volg hem naar de eetkamer waar Louis me meteen aankijkt. Ik negeer zijn blik en ga aan tafel zitten. Zayn zet zich naast en Harry en Liam en lacht nog even naar me terwijl ik een hap van het broodje dat ik juist heb gepakt neem.

"Wie is die Eleanor nu?" Vraagt Niall. "Gewoon een meisje.." mompeld Louis. "Ben je gay of zo dat je zo droog reageert?" Lacht Liam. Ik kijk Zayn aan die wat verdrietig voor zich uitstaat. "Is niks mis mee hoor! Kijk.." Liam kijkt de tafel rond en slaagt zijn arm rond zayn zijn schouders. "Wij zijn ook gay! Hé men poesiewoefie!" Liam tuit zijn lippen overdreven terwijl de rest van de tafel lacht buiten Zayn en Louis. "Ach rot toch op!" Hij slaagt Liams arm van zich af. "Zayn! Schatje! Kom nauw terug!"

Iedereen begint weer te lachen maar wanneer zayn langs me stap zie ik de tranen in zijn ogen terwijl hij naar buiten loopt.
Ik ga hem achterna en zie Zayn gefrustreerd op de grond zitten.
Ik stap naar hem toe en zet me naast hem op de koude winter grond.
"Waarom kan ik nu niet gewoon normaal zijn?!"
"Er is niets mis mee om homo te zijn hoor!" Hij lacht sarcastisch. "Nee?! Je ziet toch hoe zij er over denken! Gewoon zo frustrerend! Het lijkt soms of hij het door heeft, hij maakt zo van die rot opmerkingen als net en dat kwets me elke keer!" Zonder na te denken omhels ik Zayn en voel ik zijn armen om mijn lichaam heen.
Ik trek me terug van de omhelzing en glimlach bemoedigend naar hem.

"Zayn..wat is dat?" Hij kijkt me nog niet eens aan en trekt de mouwen van zijn sweater zo snel mogenlijk naar beneden maar ik pak zijn hand en trek langzaam zijn mouw weer naar boven.
"Het is niet echt snijden..meer krassen.."
Ik blijf ernaar kijken en haal mijn blik niet van zijn arm af. Zayn heeft op een klein uur mijn volledige vertrouwen en ik laat zijn hand langzaam los en ga zonder twijfelen naar de mouw van mijn eigen sweater en trek die omhoog. "Het zijn niet echt krassen...meer snijden.." hij kijkt me aan en de tranen die daarjuist nog in zijn ogen waren lopen nu over zijn wangen. "Waarom laat je dit zo vrijwillig zien?"
"Om te laten zien..." ik kijk even naar onze bijde armen en pak zijn hand vast.

"Dat je niet alleen bent..."

Ooowh☺️☺️☺️
Idk waarom ik dit schattig vind😁
Ik heb een diary and stuff boekje so yeah take a look😁😉
Big love❤️