My Cold Hearted Husband {COMPLETED}

Chapter 7:

Hindi ko na kinaya ang mga haka hakang lumalabas sa mga bibig nila....halos araw araw na yan lang ang naririnig ko na malandi raw ako na kumakapit lang ako kay Drake....na gold digger raw ako palagi nalang ganito.....natatakot narin ako na pumasok pero baka magtaka pa si Drake pag nalaman niyang nagkakaganito ako.

Nandito ako ngayon sa quarter ko nagtratrabaho ng maynarinig akong sinasabi ng nga dumadaan dito.
"Siguro kaya siya nakipag relasyon kay sir Drake para makahuthuot ng pera sa kanya"
"oo nga no walang hiya kala mo kong sinung malinis eh maitim rin naman pala ang kanyang budhi"
"oo nga no ilan na kaya ang nabayad ni Mr. President sa kaniya"

hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil sa sinabi ng babae

"excuse mì lang ha wala kayong alam sa nangyari kaya wag kayong manghusga at tsaka hindi ako bayarang babae"
"ah talaga ilang beses ka ng naikama ni Mr. President ha?"

hindi na talaga ako nakapagtimpi at na sampal ko na siya

"hindi ako bayarang bababe kaya wag umasta na parang anlinislinis mo"

ng gaganti sana siya ay may humarang sa kaniyang kamay.

"what are you doing" kahit hindi na ako lumingon alam ko si Drake yon

Drake POV

"bakit hindi mo sinabi sa akin?" malamig kong saad sakaniya.

Kung hindi ko pa nakita na sasaktan dapat siya ng babae kanina hindi ko pa malalaman na pinagpyepyestahan napala kaming dalawa.....dahil naikalat raw na may relasyon kami.

"bakit kapag sinabi ko ba sayo maymagagawa ka?"

"vanessa you could've have told me"

"kahit pa sinabi ko sayo walang mangyayari Drake, walang magbabago, walang maniniwala na wala lang yon dahil kahit anong gawin mo ako parin ang lalabas na masama sa mukha nila dahil hindi nila alam ang totoo"

"Drake walang maniniwala kapag ako magsabi sakanila, kahit ikaw wala kang magagawa dahil sa mata nila isa akong bayarang babae dahil hindi nila ako kilala Drake, dahil hanggang ngayon anino mo parin ako" umiiyak niyang saad saakin at naglakad palabas ng opisina ko.

Alam kong hanggang ngayon nasasaktan parin siya dahil wala paring nakakakilala sa kaniya bilang asawa ko.....pero anong magagawa ko kailangan kong gawin to para hindi siya mapahamak.

'I'm sorry wifey hindi ko pa kayang gawin ngayon'
-
-
-
-
-
-
-
-
Vanessa POV

Hindi ko na alam kong may mukha pa akong ipapakita sa mga empleyado sa kompanya ni Drake dahil baka lahat sila ay alam na ang kumakalat na balita tungkol sa amin ni Drake.

Nandito ako ngayon sa bahay namin specifically sa kwarto ko.....o sa mismong kwarto ko dahil ayoko munang makausap at makita si Drake siguro iiwasan ko nalamang siya para wala ng masabi ang iba tungkol sa amin.

Kanina pagkatapos naming magusap ni Drake eh umuwi nako dahil lahat ng empleyado roon ay pinagtitinginan at pinagbubulungan ako ng masasamang salita na lumalabas sa bibig nila.....kaya hindi ko na kinaya umuwi nalang ako.

Kanina pa ako pinabababa ni yaya pero hindi ko ito sinasagot at binabalewala ko nalang kahit alam kong nag aalala na ito sa akin.

Dinaan ko nalamang ang lungkot sa pamamagitan ng panonood ng k-drama na Revenge Note 2.....sana gaya sa totoong buhay mayroong rin app na makakaganti sa ibang tao kapag may kasalanan sila sa'yo pero alam ko namang wala.
-
-
-
Habang nanonood ako ay diko namamalayan na nakatulog napala ako....nagising nalamang ako ng may kumakatok sa pintuan ng kwarto ko.

"Vanessa open the door" si Drake pala

"Go away"

"Vanessa open this or you'll regret"

Wala na akong nagawa kaya binuksan ko nalang ito baka sirain pa niya pag nagali siya.

Pagbukas ko ay tumambad sa akin si Drake na naka office suit pa.

"Why?" Tanong ko sakaniya.

"Why did you leave kanina pa kita hinahanap buti nalang tumawag si yaya sa akin"

"Tapos ka na?" Cold ko tanong sa kaniya

"Vanessa sorry wala akong magawa para sa_" hindi ko na pinatapos pa at sinagot ko na siya

"It's okay Drake sanay nako,palagi namang ganito diba? Palaging wala kang magawa dahil para sa kanila isa alng akong temporaryong tao, at hindi bilang asawa mo, pero Drake pagod nako pagod na pagod na akong magtago sa likod mo palagi nalang ganito" hindi ko na napigilang ang pagtulo ng mga luha ko.

Tinalikuran ko na siya at sinarado ang pinto dahil wala naman lalabasan kapag magtatalo lang kami.