My Cold Hearted Husband {COMPLETED}

Epilogue

Drake POV

They said that marrying your first love is the best feeling ever....because all of the triumph...that the world had given you....you survived....

10 years...of heartbreaks...10 years of happiness....and sadness...but now has come to an end....

Nandito alo ngayon sa harap ng altar hinihintay ang babaeng pinakamamahal ko....it's been so many years...pero hindi parin nawawala ang pagmamahalan namin..

''Nandito na ang bride" napatigil ako sa pagiisip ng marinig ko ang sinabi ng coordinator ng wedding namin....actually secretary siya ni Vanessa...

Unti unting lumabas ang mga flower girl....kaya naman napangiti ako....there i saw my baby gil happily smiling while throwing flowers while walking....and when our eyes met she happily waved her hands to me...causing the crowd to laugh at her cuteness....

Next...is my two boys.....they are our ring bearer...holding the pillow with our rings....smiling to the crowd....talagang hindi sila mawawala....dalawa pa silang nangbitbit ng mga singsing namin na para bang mabibutawan nila iyon..

My two boys...Ice and Ace Montefalco are now 5 years old and our baby girl... Shekyna (Shekayna) Montefalco is now 3 years old and she already know how to walk..

Muli akong napatingin sa malaking pintuan ng unti unti nila itong buksan.....at ganon nalang ang paglingid ng luba ko sa mga mata ng makita ko ang babaeng pinakamamahal ko...wearing her dream dress...

Nakasuot pa siya ng belo pero hindi yon naging hadlang para hindi ko makita ang mga luha niya....Mabagal siyang naglalakad... ng makarating siya sa gitna ay inakay siya ng mga magulang niya....umuwi sila ng opening ng business ni Vanessa and they we're so happy when they knew about Vanessa's pregnancy...

"Take care of my daughter...again Mr. Montefalco...mark my words'' saad ng daddy niya

"Dad" suway naman ni Vanessa kaya napatawa ang daddy niya

"Hahahaha i was just joking sweety" saad ng daady niya bago ako tapikin...nakita ko namang napangiti ang mommy niya sa akin kaya nginitian ko rin ito pabalik..

"Take care Drake" saad nila saka umalis..kaya naman ay napatingin ako kay Vanessa...saak siya inakay papuntang mismong harap ng altar.

Marami na kaming pinagdaanan ni Vanessa peeo hindi yon naging dahilan para mawasak kami...o aaminin konh nasaktan ako noon...but i do have a reason i think my reasone is eneough to make it up to her.

Nakakatuwang hindi ko napigilan ang sarili ko noong sabihin ni Vanessa na ayaw na niya sa akin...na suko na siya sa akin...dahil napapagod na siya...

Maraming dumating na humadlang sa pagmamahalan namin...pero laking pasasalamat ko nalang na hindi namin binitawan ang isa't isa...gaya ng pangako namin noong ikinasala kami...

Noon ikakasal kami ng may pagmamahal sa isa't isa hindi gaya noon na siya lang ang masaya.....masaya rin ako dahil napakasalan ko na siya pero nawala lahat iyon ng malaman ng kalaban namin ang tungkol sa kaniya...na palitan lahat iyon ng pangamba..pero naibsan lahat iyon ng ma ipakita niyang hindi siya susuko sa pagiibigan namin..

"Do you Drake Montefalco take Vanessa Montefalco..to be your thy wedded wife...to live together in the holy bonds of matrimony?..to love her?...comfort her,honor, and keep her..in sickness and in health...and forsaking all others...keep thee only unto her as long as ye both shall live? Again?"

"I do" saad ko habang nakatingin kay Vanessa na naluluha

"Vanessa  Montefalco....do you take this man to be thy wedded husband to live together in the holy bonds of matrimony?..to love him?...comfort heim ,honor, and keep him..in sickness and in health...and forsaking all others...keep thee only unto him  as long as ye both shall live? Again?"

"I do" naluluhang saad niya

"By the power vested in me...i pronounce you Husband and Wife" saad ng pari at hindi na ako nagaksaya ng panahon at hinalikan na siya.

"Yehey" maririnig mong sigaw ng mga anak namin habang nagpapalakpakan ang mga tao.

"I love you wife"

"I love you to hubby"