Distant love (Mal ♡ Harry fanfiction) {💯%} NEDERLANDS

2. Gestoorde ideeën

Harry pov:

Ik liep wat rond, hopend dat ik zo nog wat kon jatten.
Kort keek ik naar Mal's huis. Het leek alsof er een papier uit het raam waaide en die landde vol in mijn gezicht.
Ik pakte het en keek weer richting het raam, die ineens dicht was met een gordijn ervoor.
Ik keek naar het blad.
"Oh..."
Waarom had ze mij getekend?
Ik besloot het haar te vragen en klom naar haar raam en klopte aan.
Mal trok de gordijnen open en even leek het of ze schrok.
"Wat doe jij hier?" vroeg ze.
"Doe even open ofzo."
"Ugghh... Best."
Ze opende het raam en ik kwam binnen.
"Volgens mij ben je iets kwijt."
Ik liet het papier zien en Mal griste het uit mijn hand.
"Ehh..."
Ik grijnsde.
"Het was niet een slechte tekening hoor."
Ze keek me met een knal rood hoofd aan.
"Je kunt beter gaan voor mijn moeder terug komt."
"Ik ben niet bang voor Malificent."
"Harry, ga nou."
"Best. Ongelooflijk dat ik dit zeg maar je tekeningen zijn niet slecht."
En ik wees naar de andere tekenning aan de muur.
Mal grinnikte.
"Tot morgen Harry."
"Later."

Mal pov:

Er werd op mijn raam geklopt en ik trok de gordijnen aan de kant.
Ik schrok, Harry stond daar!
"Wat doe jij hier?" vroeg ik.
"Doe even open ofzo."
"Ugghh... Best."
Ik opende het raam en hij kwam binnen.
"Volgens mij ben je iets kwijt."
Hij liet het papier zien en ik griste het uit zijn hand.
"Ehh..."
Hij grijnsde.
"Het was niet een slechte tekening hoor."
Ik keek hem met een knal rood hoofd aan.
"Je kunt beter gaan voor mijn moeder terug komt."
"Ik ben niet bang voor Malificent."
"Harry, ga nou."
"Best. Ongelooflijk dat ik dit zeg maar je tekeningen zijn niet slecht."
En hij wees naar de andere tekenning aan de muur.
Ik grinnikte.
"Tot morgen Harry."
"Later."

Ik sloeg het raam dicht en hijgde.
"Dit gaat voor problemen zorgen..."
Ik legde de tekening op mijn bed en zuchtte.
Wat is er toch met me?
De deur ging open en mijn moeder kwam binnen.
"Mal! Ik heb slecht nieuws!"
"Eindelijk!"
Ze lachte tot ze de tekening zag.
"Waarom verspil jij je tijd aan het tekenen van die loser?"
"Harry heeft me anders wel geholpen!" flapte ik eruit.
Mijn moeder keek me woest aan.
"Waarmee dan wel?"
"Zwaardtechnieken..." biechtte ik op.

Harry pov:

Grijnzend keek Cj (mijn zusje) me aan.
"Hoezo ben jij zo vrolijk?" vroeg ze.
Ik grinnikte.
"Niks belangrijks."
Mijn vader kwam er aan.
"Wat is er mis met jou?!" riep hij boos.
Ik keek hem verbaasd aan.
"Waar heeft u het over?"
"Dat stomme wijf!"
"Huh? Oh u bedoeld Mal."
Mijn vader sloeg me en bloed droop uit mijn wenkbrauw.
Cj schrok ervan en ik keek mijn vader woest aan.
"Waar was dat voor?!"
"Schurken helpen geen andere schurken!"
"Mal is een bondgenoot!"
"Ze kan niet eens met een zwaard over weg!"
"Ze is slim en kan goed vergiftigen!"
"Daar heb je wat aan als piraat!?"
"Vader-"
"Je gaat niet meer met dat wijf om!"
Woest liep ik naar mijn kamer.
Mijn wenkbrauw bloedde behoorlijk.
"Verdomme..."

De volgende dag liep ik snel langs Mal's huis. Ik wilde geen risico's nemen.
"Hey Harry!" hoorde ik haar roepen maar ik negeerde haar.
Ze kwam naast me lopen en ik keek weg.
"Waarom negeer je me?"
"Laat me met rust."
"Wat is er aan de hand?"
"Niks."
Ze pakte mijn arm waardoor ik haar aan keek.
"Wat is er met jou gebeurd?" vroeg ze verbaasd.
"Dat gaat je niks aan!" siste ik.
En ik sprintte vooruit.
Op school kwam Mal weer naar me toe.
"Harry, wat is er nou gebeurd?"
"Laat me met rust Mal. Je maakt het alleen maar erger."
"Huh?"
"Mijn vader werd woest dat ik je gisteren hielp..."
"Goblins dat wist ik niet..."
"Laat me nou maar met rust."
"Harry..."
Maar ik liep naar de les.

Tot mijn verbazing kwam Gil naast me zitten.
"Moet jij niet naast Uma zitten?"
"Uma kwam Cj vanmorgen tegen en die vertelde wat er aan de hand was."
"Mijn vader maakt overal een probleem van."
"Waar maak jij je druk om? Je hebt Uma en mij toch?"
Ik keek hem verbaasd aan.
"Ik..."
"Nee, ga me niet vertellen dat je-"
Lady Tremaine sloeg op haar bureau.
"Stoppen met praten daar achterin!"
Mal zat naast Uma en keek kort naar ons.

Mal pov:

Ik pakte zijn arm waardoor hij me aan keek.
"Wat is er met jou gebeurd?" vroeg ik verbaasd.
"Dat gaat je niks aan!" siste hij.
En hij sprintte vooruit.
Op school kwam ik weer naar he. toe.
"Harry, wat is er nou gebeurd?"
"Laat me met rust Mal. Je maakt het alleen maar erger."
"Huh?"
"Mijn vader werd woest dat ik je gisteren hielp..."
"Goblins dat wist ik niet..."
"Laat me nou maar met rust."
"Harry..."
Maar hij liep naar de les.

Toen ik het lokaal in liep zat Gil op mijn plaats en Uma wenkte me.
Ik ging naast haar zitten.
Ze legde haar hand op mijn schouder.
"Ik wist het." zei ze zacht.
"Wat?"
"Jij en Harry. Daarom werd zijn pa zo pissig."
"Huh?"
Harry en Gil waren ook druk aan het praten en Lady Tremaine sloeg op haar bureau.
"Stoppen met praten daar achterin!"
Ik keek kort naar Harry en keek snel weer voor me.
"Uma, wat bedoelde je met ik en Harry?" fluisterde ik.
Uma grinnikte.
"Het is toch duidelijk. Je vindt hem leuk."
Beduusd keek ik voor me.
"Ik... Wat?"

In de pauze liep ik naar buiten en leunde ik tegen een van de eerste bomen aan die ik zag en ik hijgde.
"Dat is onmogelijk..."
Ik keek om me heen en zag Harry met Gil praten.
Toen hij naar me keek keek ik snel weg.
"Nee... Dat kan niet..."
Ik voelde een hand op mijn schouder en ik schrok.
"Wow... Alles oké?" vroeg een bekende stem.
Ik draaide me om.
"H - harry?!"
"Is alles oké?"
Ik schudde mijn hoofd.
"Nee... Ik... Ik moet gaan!"
Ik rende weg en hoorde hem nog wat zeggen.
"Ga je nu al spijbelen?"
Ik gaf geen antwoord en rende weg.

Na een tijdje ging keek ik om me heen.
"Dit is het eiland. Hier is geen liefde!"
Ik raapte een steen op en gooide die weg.
"Au!" riep een bekende stem.
Ik liep naar de struik waar dat vandaan kwam.
"Wie ben jij?!"
Een kleine meid met gekleurde lokken in haar haar en een mooi brilletje keek me aan.
"Ik ben Dizzy. Een vriendin van Evie."
"Wacht, jij bent die kleindochter van Tremaine!"
"Ja... Ik hoorde wat je zei."
"Rot op!"
"Er is wel liefde Mal. Echt waar."
"Bemoei je er niet mee!"
"Mal, ik wil je helpen."
Ik keek haar bedenkelijk aan.
"Waarmee precies?"
Ze grijnsde.