Distant love (Mal ♡ Harry fanfiction) {💯%} NEDERLANDS

19. Verrassend

Harry pov:
Mal rende weg.
Ben wilde achter haar aan.
Jane keek me aan.
"Jij moet achter haar aan. Ik regel Ben."
Ik knikte en volgde Mal.

Toen maakte ik een beginners fout en stond ik op een takje.
Mal keek op.
"Natuurlijk... Jij kwam achter me aan..."
"Mal, Ben wou achter je aan komen maar Jane stopte hem... Ze vertelde het van gisteren zeker?" zei ik.
"Harry... Ik... Ik wil er niet over praten..."
"Wil je dat ik weg ga?"
"Nee..."
"Ben je niet bang dat er weer paparazzi is die weer voor problemen zorgt?"
"Waren het echte problemen dan?"
"Je was bijna dood."
"Door Ben. Niet de paparazzi."
"Maar Ben werd woest door -"
"Doordat ik tegen hem loog!"
Harry keek me verbaasd aan.
"Hoe bedoel je?"
"Ik... Ik loog tegen Ben, Auradon en mezelf."
Ik kwam naast haar zitten.
"Je loog?"
"Ik ben nooit verliefd op Ben geweest. Ik ben nooit over jou heen gekomen. Ik ben nog steeds stapel verliefd op je!"
"Meen je dat?"
"Waarom denk je dat de liefdes kus me heeft gered? Waarom denk je dat ik niet met Ben wilde trouwen?"

We zwegen een tijdje.
Toen we elkaar weer aan keken wisten we wat er gebeurde.
We kusten elkaar dit keer best lang.
Toen we elkaar weer los lieten omhelsde ze me.
"Ik wil je nooit meer kwijt."
"Waarom zou ik bij je weg willen?"
Ze legde haar hoofd op mijn schouder en ik sloeg een arm om haar heen.
We keken aan tijdje naar de sterren.
Ik keek haar na een tijdje aan.
"Gaat het weer?"
"Meer dan ik zou kunnen denken..."
"Mal, waarom heb je nooit iets gezegd?"
"Ik wilde geen problemen veroorzaken..."
"Dus duwde je jezelf je in de strond en loog je tegen iedereen?"
"Wrijf het er lekker in joh..."
"Sorry..."
Ze kuste me kort en pakte mijn hand.
"Altijd samen..." zei ze zacht.
"... Ook al niet bij elkaar." vulde ik aan.
Ik grinnikte.
"Hier, je hebt hem nooit aan genomen."
En opnieuw reikte ik haar de ketting aan die ik haar op het eiland had gegeven.
"Bedankt..."
Ze pakte hem aan en wilde hem om doen.
"Moet ik helpen?" zei ik grijnzend.
Voor ze antwoord gaf hielp ik al met het sluitinkje.
"Mal? Ben je hier?"
Ze keek om en we zag Ben aan lopen.
Toen Ben me zag keek hij Mal verdrietig aan.
"Ik wist het..."
Hij ging ervandoor en Mal stond op.
"Sorry Harry. Ik moet er voor zorgen dan Ben oké is..."
"Ben jij dat dan ook?"
"Ja, dankzij jou."
"Ga dan maar."
Ze ging er vandoor en toen ze uit het zicht was lachte ik.
"Yes! Ik heb haar terug."

Die nacht hoorde ik na een tijde gegil.
Ik rende de gang op, merkend dat het uit Mal's kamer kwam. (Evie woonde immers nu in haar nieuwe huis / mini kasteeltje met Doug)
Ik opende zonder te denken de deur.
"Nee!" riep Mal.
Ik liep naar haar toe.
"Mal, hey... Is alles oké?"
Ze schoot overeind.
"Harry!"
Ik ging naast haar zitten, sloeg een arm om haar heen en ze klemde zich aan me vast.
"Gaat het?" vroeg ik zacht.
"Nee..."
Ik voelde dat ze snikte en ik sloeg mijn andere arm ook om haar heen.
"Wat is er aan de hand?"
Ze keek me verdrietig aan.
"Het is iets stoms..."

Mal pov:
Ik keek om me heen.
Dit was gister avond...
Ben kwam eraan.
"Mal, ben je hier?"
Toen hij ons zag werd hij woest.
"Ik wist het!" siste hij terwijl hij transformeerde.
Harry duwde me aan de kant.
"Mal, ga weg hier."
"Ben je gek?!"
"Ja?"
Ben haalde uit en raakte Harry, die op de grond viel.
"HARRY! NEE!"

Mijn ogen schoten open.
Het was maar een droom...
Harry stond in de deur opening en liep naar me toe.
"Mal, hey... Is alles oké?"
Ik schoot overeind.
"Harry!"
Hij ging naast me zitten, sloeg een arm om me heen en ik klemde me aan hem vast.
"Gaat het?" vroeg hij zacht.
"Nee..."
Ik denk dat hij voelde dat ik snikte en hij sloeg zijn andere arm ook om me heen.
"Wat is er aan de hand?"
Ik keek hem verdrietig aan.
"Het is iets stoms..."
"Zeg nou."
"Over gisteren... Maar Ben reageerde anders..."
"Hoe bedoel je?"
"Hij werd woest dat we weer samen zaten en transformeerde... Je wilde me beschermen en hij vermoorde je..."
"Pfff... Dat lukt hem nooit."
"Lekker grappig."
"Sorry. Weet je, voor mijn moeder verdween wist ze altijd mij en mijn zussen te kalmeren."
"Hoe?"
"Als je het aan niemand zegt."
"Belooft."
"You know I spend some night, basking in the light of a million shooting stars. I saw the river run to were the currents done. It's not the same with just anyone. I saw the blue moon rise with my very eyes. And you weren't there when I realised. That wherever you're with me. Is my favorite place to be."
Ik keek hem verbaasd aan.
"Wow... Dat is zo lief."
"Ja, mijn moeder zong dat vaak toen ik 4 of 5 was."
"Het spijt me dat ze verdween."
"Kun jij toch niks aan doen."
"Ik heb mijn beide ouders ten minste nog..."
"Maar je vader was toch weg?"
"Nee, maar niemand weet wie hij is."
"Net als bij mijn moeder."
"Ik weet wel wie mijn vader is..."
"Echt?"
"Ja..."
"Wie is het dan?"
"Ik kan het niet zeggen..."
"Oké."
"Serieus?"
"Ja. Waarschijnlijk haat je hem ofzo."
"Dat kun je wel zeggen ja..."
"Ik kan beter gaan... Voor iemand me ziet en weer voor een Beest Ben zorgt."
Ik grinnikte.
"Ja... Zie je morgen... Of later... Hoe je het noemen wil."
"Later Mal."
Hij kuste me en ging weg.

De volgende dag kreeg ik een rot schrik van Evie. Ze woonde in haar eigen mini kasteeltje met Doug en werkend aan een of ander geheim project.
"Mal! Het is eindelijk af!"
"Wat?"
"Het geheime project!"
"Ja, dus?"
"Ugghh... M!"
"E, wat is er zo speciaal aan?"
"Neon chique."
"Wat?"
"Dat is het thema van het feest dat Doug en ik hebben georganiseerd. Het is neon chique."
"Een feest. Je geheim project was een feest?"
"Het wordt echt geweldig! We gaan het straks aan kondigen en dan is het morgen zo ver!"
"E, even rustig. Een feest organiseren en de dag van ter voren aan kondigen?"
"Oh kom op! Ik heb jou juist nodig om het aan te kondigen."
"Wat ben je van plan?"
"Vertrouw je me?"
"Ja, maar ik heb met Harry afgesproken."
"Mal, alsjeblieft? Het duurt niet lang."
Ik zuchtte.
"Best... Maar eerst moet ik Harry laten weten dat ik later ben."
"Hij ziet het vanzelf. En je kunt hem wel appen."
"Best..."
En Evie trok me al mee.

Even later stonden we ineens op een podium met Doug en iedereen (ook Harry...) waren in de zaal.
"Evie?!" siste ik.
"Relax." fluisterde ze.
Doug liep naar voren.
"Hallo allemaal. Het zal jullie niet ontgaan zijn dat Evie en ik een geheim project hadden. Vandaag is het zo ver! Nu kunnen we het aan kondigen."
Evie keek me aan.
"Ik vraag om maar een ding. Jouw lied?" fluisterde ze.
"Ben je niet lekker?!" siste ik.
"Please?"
Ik keek kort naar de zaal en toen weer naar Evie.
"Ik pak je hier zo erg voor terug."
"Prima."
Evie liep ook naar voren.
"We hebben een groot feest georganiseerd. En om een voor proefje te geven van de muziek play list..."
Ik haalde diep adem en ze reikte me een microfoon aan.
Zij en Doug liepen naar achteren.
Ik zag Harry naar me lachen.
"Gonna love it just like that. Gonna start fron where we're at. Gonna get it back on track. We're bringing better back..."
Niemand leek erg geïnteresseerd (behalve Harry en de rest van de vrienden).
Ik wilde achteruit lopen maar Evie pakte haar mobiel, liet muziek spelen en kwam net als Carlos, Jane, Jay, Lonnie en Doug naast me staan.
"Ga verder." fluisterde Carlos.
Ik knikte.
"When the world comes crashing down. That's the time we build it up. And whenever you're around. Gonna be no giving up. There's no feeling sorry. We don't have to worry."
Toen keken we elkaar aan en vormden er twee tallen.
En ik dus nog steeds alleen.
"Gonna love it just like that. Gonna start from where we are at. Gonna get it back on track. We are bringing better back. When the world is watching us. The only way is up. Gonna get it back on track. We are bringing better back..." zongen we met z'n allen.
De zaal barstte los en Evie nam kort de microfoon weer terug.
"Entree is gratis en het feest is morgen!"
Ik liep het podium snel af.
Harry kwam me tegemoet.
"Dus daarom was je er niet."
"Het spijt me zo erg."
"Maakt niet uit. Iedereen moest hier heen van Ben dus de date kon sowieso niet door gaan."
"Evie wou perse dat ik haar hielp. Je weet hoe ze kan zijn."
"Ja, het is oké. Rustig."
"Sorry... Ik was best nerveus toen Evie op het podium pas zei dat ze wilde dat ik dat deed. En niemand was enthousiast."
"Ik en de anderen wel. Ze kwamen je steunen."
"En wat is jouw excuus?" zei ik gespeeld boos.
"Dat ik niet zo'n downie ben."
"En bedankt..."
"Dat was een geintje... Soort van..."
"Dus dan morgen maar een date. Als we naar dat feest gaan?"
"Ik vindt het prima."
"Ik moet nu wel Evie even terug pakken en ze wou nog wat met me bespreken."
Ik gaf hem een kus op zijn wang.
"Zie je morgen!"
"Later."