Distant love (Mal ♡ Harry fanfiction) {💯%} NEDERLANDS

24. Feest!

Mal pov:
Harry en ik liepen dus naar het plein. En in 10 minuten hadden Ben en Evie best veel voor elkaar gekregen.
"Jij ziet het zelfde als mij toch?" zei ik grinniken tegen Harry.
"Ik denk het..."
Ook hij grinnikte.
Lonnie was met de muziek bezig en Evie kwam naar ons toe.
"Hey! We gaan met de anderen truth or dare doen. Doen jullie mee?"
Ik keek Harry aan.
"Ik denk het wel."
Harry knikte en Evie grijnsde.
"Kom mee dan!"

Even later zaten we met de hele groep bij elkaar.
"Ik zei toch al dat Haakje mee wilde doen?" zei Uma grinnikend.
Jay grijnsde.
"Ja, ja. Wie begint?"
"Wiens idee was het?" vroeg Carlos.
"De mijne!" zei Jane lachend.
Lonnie keek haar aan.
"Kies je slachtoffer dan maar!"
Jane keek de groep rond.
"Gil, truth or dare?"
"Eh... Truth."
"Oké, wat is je ergste nachtmerrie?"
"Woah en dat komt van een AK?" zei Uma verbaasd.
Gil grinnikte onzeker.
"Dat Harry me met zijn haak doorboort."
"Serieus?" zei Harry grinnikend.
"Jij bent Gil. Kies iemand." zei ik.
"Eh... Ben, truth or dare?"
Ben keek op.
"Dare me."
"Oké, kus Audrey."
"Wat?!"
Ik schoot in de lach.
"Lekker bezig Gil!"
Ben stond op en liep naar Audrey, die met Ally stond te praten.

Ben pov:
"Ehh... Ben, truth or dare?"
Ik keek op.
"Dare me."
"Oké, kus Audrey."
"Wat?!"
Mal schoot in de lach.
"Lekker bezig Gil!"
Ik stond op en liep naar Audrey, die met Ally stond te praten.
Ik tikte op haar schouder.
"Audrey?"
Ze draaide zich om.
"Ben, is -"
Voor ze haar zin kon afmaken kuste ik haar.
Toen ik los liet keken we elkaar aan.
"Ben..." mompelde ze.
"Ik..."
En voor ik het wist zaten onze lippen weer aan elkaar vast.

Harry pov:
Ben tikte Audrey aan en hij kiste haar.
Maar na een paar tellen kusten ze weer.
"Gil, sinds wanneer kun jij cupido spelen?"
Gil keek richting Ben en Audrey.
"Ik hoorde haar eerder praten over Ben."
"Wow, Gil. Dat is best lief." zei Jane zacht.
Ben kwam terug en keek me direct aan.
"Harry, truth or dare?"
"Ik ben wel benieuwd wat jij van me zou willen weten. Truth."
"Oké, vertel je duisterste geheim."
Uma lachte.
"De AK's zijn zo slecht nog niet!"
"Vader nee!" schoot weer door mijn gedachten.
"Ik... " mompelde ik.
"Zeg dan." zei Ben, niet doorhebbend hoe pijnlijk dit is.
"Ik kan het niet zeggen."
"Waarom niet?"
"Het is te persoonlijk..."
"Oh kom op Haakje! Niemand van ons zegt iets door." zei Uma teleurgesteld.
"Ja belooft." zeiden Carlos en Jay.
Jane en dLonnie knikten ook.
"Ik... Ik heb hem vermoord! Nu blij?!"
Ik stond op en sprintte weg.
Mal kwam achter me aan.
"Harry wacht nou!"
"Ik..."
"Wat was er nou?"
"Ik heb mijn vader vermoord..."
"Wat? Wanneer dat?"
"Toen jij in Auradon was. Het ging niet expres en ik dacht dat hij nog leefde. Tot..."
"Tot?"
"Tot ik zijn graf zag, toen we naar mijn moeder zochten."
"Harry..."
"Nee, ik ben een moordenaar Mal! Je had gelijk. We zullen altijd schurken blijven."
"Ik zei dat helemaal nooit! Ik zei AVK's. VK's in Auradon. Harry, waarom zei je dit niet eerder?"
"Omdat ik bang was. Bang voor wat er zou komen!"
Ben kwam er ook aan.
"Harry, ik weet niet wat er net was. Maar het spijt me dat ik door dramde..."
"Het zal wel... Ik ben een moordenaar. Sluit je me niet op?"
"Ik hoorde jou en Mal praten. Je zei dat het een ongeluk was? Mag ik vragen wat er gebeurt was?"
"Nou..."

2 maanden geleden...

Ik liep woest door het bos, na ik jouw huwelijks aanzoek had gezien.
Na een tijdje hoorde ik een bekende stem en ik liep erheen.
"Vader?!" riep ik verrast.
"Harry, ik dacht al dat je me zou vinden."
"Waarom liet je ons barsten?!"
"We zijn schurken. Dat is wat we doen!"
"Je bent een vader! Je hoort en voor ons te zijn!"
"Ik ben er ook. Maar niet bij jullie. En je vriendinnetje is heel loyaal hoor."
"Hou je mond over Mal!"
"Maar ik dacht dat je juist zoveel wilde zeggen."
"Vader, hou op!"
"Geef mij mijn haak terug."
Woede gierde door mijn lijf.
"Hier!" schreeuwde ik en ik smeet de haak naar hem toe.
Hij landde vol in zijn voorhoofd en hij viel op de grond.
Direct deinsde ik achteruit.
"V - vader?"
Er kwam geen antwoord.
Dus wist ik dat hij dood moest zijn.
Ik had de haak mee genomen. Niemand zou dan weten dat ik het was...

Het heden...

Mal pov:
Harry vertelde zijn verhaal en ik pakte zijn hand.
"Waarom bleef je me verdedigen?"
"Omdat ik van je hield... Ehh... hou!"
Ik keek Ben aan.
"Nu tevreden. Je weet mijn duisterste geheim."
"Harry, het spijt me..."
"Het is wel goed. Maar ik doe niet meer mee."
"Ik ook niet." zei Mal.
Ben knikte en ging zelf weer terug naar de groep.

Even later kwam Audrey het podium op.
"Hallo allemaal! Aangezien er een tekort is aan kabels moet er zelf muziek gemaakt worden. Dus als je er zin in hebt. Kom erbij!"
Daardoor kreeg Mal een lag op haar gezicht.
"Weet je nog? Op het eiland?"
"Schurkenbal..."
"Kom."
Ze pakte mijn hand en we liepen er als eerste heen.
Ze pakte een gitaar en behekste die.
"This world can knock me down. But watch me fight back. Might stuble round and round. But I'll never crack. Deep down I love it how. You tell me I can't. Cuz I know, I'm right where I meant to be oh yea."
Toen was het mijn beurt.
"Can't stop. Won't stop. Gotta kick it up and go hard. Just walk this walk."
"Gotta give it all that we got!"
En toen samen.
"I've got my dreams to keep me shining through the rain. I've got a fire to look the future in the face. I'm full of faith to keep me pushing all the way. Got it all right here in me. Believe that!"
Iedereen juichte en we ging weer het podium af.
D

e zus van Celia, Freddie klom het podium weer op.
"Why you're standing over there. Acting like you just don't care. We can make our own kind of music. Why you standing over there, acting like you just don't care. We can make our own kind of music. We might come from different worlds, might not be your kind of girl. But I just wanna let go and lose it. We are lost and found. So let's go turn the beat around. And maybe find a brand new sound. Let's turn it up right now. Because the night is young. And it's just begun. Let's get it started, get it started. And go till the sun comes up. The night is young!"
Iedereen klapte en Freddie ging het podium af.
Lonie keek Jane aan.
"Ik heb een idee. Kom mee." zei ze lachend.
Ik keek Mal aan.
"Voorspelling: liefdes lied van Jane voor Carlos in aantocht."
Mal grinnikte.
"Jaloers?"
"Nee hoor. Ik heb jou namelijk."
Ze rolde met haar ogen.
"Wat weer cliché."
Er klonk muziek en een erg onzekere Jane stond op het podium.
"Everybady wants a little fame and glorie. They're not afraid to pay the price of sellin' their soul. But I don't know if the world is ready for me. Gotta do it my own way and still get the gold..."
Niemand keek eens naar Jane behalve wij en de groep.
Mal stond op.
"Evie, Lonnie, Audrey! Tempo!" siste ze.
Jane wilde het podium af lopeb maar de vier meiden hielden haar tegen.
"Ga verder." hoorde ik Mal zeggen.
De vier meiden dansten wat en Jane zong verder.
"I can feel it. I can taste it. I can, I can almost reach it. Gonna have it. Gonna have it all! Just go on and watch me. Givin' it all I got. I'm gonna light the stars, show my heart and leave my mark. Just go on and watch me. Watch me..."
Iedereen klapte en de vijf meiden klemden elkaar in een groepsknuffel.

Na nog een antal liedjes kwamen de jongens naar me toe.
"Gast, doe je mee?" vroeg Gil droog.
Mal was nog bij de mejden en ik grinnikte.
"Ja, waarom ook niet."
"Te gek!" riep Carlos.
"Wat doen we dan?" vroeg Ben.
Jay grijnsde.
"Ik weet wel iets."

We gingen het podium op en de muziek begon, dankzij Mal's hekste gitaar.
(B= Ben; J= Jay; G= Gil; C= Carlos & H= Ik)
B: "This life van test your nerves. That's when you get to work. You gotta give it, give it, give it. Take it on head first." 
G: "It's like yea, yea, yea. We're unstoppable. Yea, yea, yea. We're so unbreakable."
C: "Nothing can close you in. Slashing through anything. And if you stumble, bend, or trip. Just get back up again."
J: "It's like, yeah, yeah, yeah. Never stopping like. Yeah, yeah, yeah. Just keep on rocking right."
H: "Go, keep moving. Show how you do it, yeah. Give it all you got!"
Toen was er een stuk sat we met z'n allen deden.
"'Cause you gotta step up. Yeah, yeah, yeah. Yeah, you gotta step up. Yeah, yeah, yeah. Ha, if you thing you've had enough. That's when you kick it up. Just show 'em what you got. Yeah, you gotta step up!"
Iedereen juichte en we gingen het podium af.

Toen het feest voorbij was liepen Mal en ik langs het strand.
"Weet je, ik hoop dat er jog wel wat actie blijft. En niet dat alles nu saai wordt." mompelde ik.
"Hey, jij bent de gene die zei, met ons twee wordt het nooit saai."
"Dat klopt. Maar met het samen werken en vechten voor een doel. Denk je dat we dat ooit nog doen?"
"Weet ik niet. Maar samen verzinnen we wel wat. Want ik heb ook geen zin in saai!"
En ze schopte water tegen me aan.
"Oh, die krijg je terug."
Mal en ik zaten dus in het water gevecht en toen wist ik het echt zeker.
Het zal nooit saai worden!