Distant love (Mal ♡ Harry fanfiction) {💯%} NEDERLANDS

20. Vragen zonder antwoord

Harry pov:
Mal liep net weg en ik zuchtte.
"Dus morgen ineens een feest."
Ik liep naar mijn kamer en dacht weer aan wat Mal eerder had gezegd.
Zij wist wie haar vader was. Maar ze had altijd gezegd dat ze niet wist wie hij was...
Ik zou er alles voor doen om te weten wie mijn moeder was. Ik bedoel waarom was mijn moeder überhaupt verdwenen. Of was ze al dood?
Ik liet mezelf op mijn bed vallen.
"Wist ik maar iets meer over mijn moeder..."
Er werd op mijn deur geklopt.
"Harry? Ik ben het, Evie."
Ik stond op en opende de deur.
"Wat wil je?"
"In verband met het feest morgen avond. Of je nog een outfit wilt voor het thema neon chique, alle outfits worden gepersonaliseerd dus maak je niet druk."
"Best. Leef je uit."
"Wacht echt?"
"Ja, niet goed?"
Ze grinnikte en ging er vandoor.
Ik zuchtte.
"Was dat alles?" mompelde ik terwijl ik de deur dicht deed.

Mal pov:
Ik zat op mijn kamer.
Evie was druk bezig met outfits voor het feest.
Ik zuchtte.
Ineens vloog de deur open.
"M! Voor ik Harry vroeg over dat feest hoorde ik hem praten over zijn moeder. Het was so sad! Jij bent zijn vriendin. Je moet hem weer opvrolijken!"
"Harry was toen ook al zo verbaasd dat ik wel wist dat Hades mijn vader was... Ik ga al naar hem toe."

Ik liep de gang op en klopte op Harry's deur.
Hij opende de deur en keek me verbaasd aan.
"Hey, alles oké?"
"Dat wilde ik jou juist vragen."
Hij wenkte dat ik binnen mocht komen en hij zuchtte.
"Er is niks hoor..."
"Je liegt dus."
"Best. Ik wou gewoon dat ik iets van mijn moeder wist. Jij zei jaren dat je niet wist wie je vader was. Maar dat loog je."
"Omdat ik de enige was die wel twee bekende ouders had."
"Wat is daar mis mee?"
"Omdat ik mijn vader haat. Iedereen zou zeggen wees blij dat je überhaupt je beide ouders hebt."
"Ja waarschijnlijk."
"Is er echt niks dat jij je kan herinneren van je moeder? Ook niks kleins?"
"Harriette beweerde dat mijn moeder op het eiland zat puur omdat ze met mijn vader was getrouwd. Dat ze zelf wel een goeie was geweest."
"Wacht eens... Maar natuurlijk!"
"Wat?"
"Jouw moeder was aardig toch?"
"Ja?"
"Jouw vader een tering lul?"
"Ja."
"Ik moet gaan."
"Waar ga je heen?"
"Maakt niet uit."

Ze gaf me een kus op mijn wang en ging er vandoor.
"Waar sloeg dat op?" mompelde ik.
Ik deed de deur weer dicht en zuchtte.
"Hoe zou het met Cj, Harriette, Uma en Gil zijn?" mompelde ik.
Maar dat zou ik nooit weten...
Even later dacht ik logischer na.
De ketting die ik aan Mal gaf was van mijn moeder... Misschien staat er iets op of in over mijn moeder. Wat stom!

Ik liep naar de kamer van Mal. 
Tot mijn verbazing was alleen Evie er.
"Harry! Mal is net weg. Ze zei dat ze iemand ging zoeken of zo..."
"Weet je waar ze heen is?"
"Het klinkt waarschijnlijk raar. Maar hier in Auradon is een schurken begraafplaats. Alle dode schurken werden steeds van het eiland gehaald. Mal is daar heen."
"Waarom zou ze?"
"Weet ik veel. Ze was nogal haastig."
"Net ook al... Wacht... Evie, ik moet gaan. Ik denk te weten waarom Mal daar is."
"Succes?"

Ik ging er snel heen. Het was makkelijk te vinden er stond een zwart bord me witte letters: Schurken begraafplaats niet heen gaan.
Subtiel...
Mal liep er inderdaad.
Ik liep rustig naar haar toe.
"Wat ben je aan het doen?"
"Ik denk te weten wie je moeder is."
"Wacht, wat?"
"Ze moet een gevangene van Kapitein Haak zijn geweest. Ik weet niet of ze gedwongen werd of niet maar als ze dood is moet ze hier ergens te vinden zijn. Met haar voornaam , Haak en haar eigen achternaam..."
"En als ze hier niet ligt..."
"...Leeft ze nog."
"Ik heb ook iets bedacht om iets over mijn moeder te weten te komen."
"Wat?"
"Die ketting die ik je gaf, die was van haar."
"Serieus?!"
"Ja, misschien staat er iets op wat naar mijn moeder leid?"
Mal deed haar ketting af en keek er naar. 
"H.L. Haak."
"H.L.? Wie kan dat nu weer zijn?"
"Geen idee... Maar het is nu wel iets makkelijker zoeken of hier een H.L. Haak ligt?"
"Ik denk het wel ja."
"Laten we ons opsplitsen."

Mal pov:
Ik keek naar mijn ketting.
"H.L. Haak."
"H.L.? Wie kan dat nu weer zijn?"
"Geen idee... Maar het is nu wel iets makkelijker zoeken of hier een H.L. Haak ligt?"
"Ik denk het wel ja."
"Laten we ons opsplitsen."

Ik liep naar de helden kant. Harry bleef bij de schurken.
Ik bedoel misschien was zijn moeder wel bij de helden begraven, als ze dood was.
"Ugghh... Big Hero six. Zulke idioten."
Ik zag er een aantal liggen. 
Die robot sowieso niet. (Woah... Logisch!) 
Die Fred, Wasabi en Gogo Tomago lagen er wel. 
Dus die jongste en die andere meid niet.

Even verderop lagen die mensen van nooit gedacht land en die dus tegen Kapitein Haak vochten.
"Een zeven jarige jongen die won van een kapitein."
Die Peter, Wendy, John, Micheal ect. lagen er allemaal.
Beetje jammer, wat ik over hun hoorde, ik mocht die Wendy wel. Die had ten minste lef.

Een tijdje later liep ik weer naar Harry toe.
"Iets gevonden?"
"Nee, jij?"
"Nee, maar dat is dus eigenlijk een goed teken."
"Dus ze zou nog leven?"
"Ja."
Ik pakte zijn hand.
"We kunnen haar vinden."
"Hoe?"
"Ik heb een beste vriendin met een magische spiegel. Misschien kan ze helpen."
"Maar moeten we niet eerst weten wie ze is..."
"Ik kijk wel hoe ver ik kom. Ik hou je op de hoogte."
"Hoezo? Je gaat dat niet alleen doen."
"Harry, vertrouw me even. Oké?"
"Best. Maar neem geen risico's."
"Rustig, wat voor risico's zouden er zijn? Als je moeder echt een gevangene was is ze echt niet slecht."
"Maar toch."
"Ja, ja."

Harry pov:
Mal liep naar de andere kant en ik bleef hier rond lopen. 
Best raar eigenlijk dat alle dode schurken hier in Auradon liggen...
Bij een grafsteen zag ik een bekend teken. Een haak... Dat moest toeval zijn. De naam was amper te lezen.
"Red Jessica..."
Ik dacht snel na. Dat was een van de exen van pa. Daar vertelde hij soms over als hij wilde dreigen.
'Wil je net zo eindigen als Red Jessica?' schoot er door mijn hoofd.
Ik schudde mijn hoofd.
Zij kon de H.L. niet zijn. Dan was het R.J. geweest...
Even verderop lagen ook nog wat schurken zoals Yzma, Zevon en zijn zusje hadden dus geen moeder meer.
Drizilla, moeder van Dizzy. En zelfs de vader van Gil, Gaston, was dood. De boze heks was ook dood, sinds wanneer dat?!

Even later kwam Mal naar me toe lopen.
"Iets gevonden?"
"Nee, jij?"
"Nee, maar dat is dus eigenlijk een goed teken."
"Dus ze zou nog leven?"
"Ja."
Ze pakte mijn hand.
"We kunnen haar vinden."
"Hoe?"
"Ik heb een beste vriendin met een magische spiegel. Misschien kan ze helpen."
"Maar moeten we niet eerst weten wie ze is..."
"Ik kijk wel hoe ver ik kom. Ik hou je op de hoogte."
"Hoezo? Je gaat dat niet alleen doen."
"Harry, vertrouw me even. Oké?"
"Best. Maar neem geen risico's."
"Rustig, wat voor risico's zouden er zijn? Als je moeder echt een gevangene was is ze echt niet slecht."
"Maar toch."
"Ja, ja."
Mal ging weg en ik zuchtte.
"H.L." mompelde ik.