Litong lito ako hanggang sa natapos ang event.
Pilit ko parin sinisink in sa utak ko ang mga sinabi sa akin ni clark.
Talaga bang pinilit niyang makita ulit ako?
O isa na naman sa mga paasa moves niya sa akin?
God! Help me please.
Litong lito po talaga ako.
I don’t deserve this.
What if seryoso din siya?
Pero hindi dapat ako pwedeng bumalik kay clark.
Hindi!
“Hey ok ka lang ba?”sabi ni Bryan.
Di ko na namalayan na malayo na pala yung nabyahe namin.
“Yes, just a little bit tired.”sagot ko.
Ngumiti ako para hindi niya mahalata.
Chismoso pa naman yun.
Pilit kong inaalis sa isip ko ang mga nangyari at mga sinabi ni clark kanina.
“I know you’re not in a speaking mood. I can wait sam.”sabi ni bryan.
Nilingon ko siya.
He knows me very well.
I guess..somehow.
Alam niyang may iniisip ako and im not in the mood lang para magkwento sa kanya.
“you don’t have to bry, I don’t have plans of telling you that anyway.”sagot ko.
I just rejected bryan’s offer.
“I insists, you need some talking sam.”sagot niya.
Bigla niyang niliko ang kotse.
Were heading somewhere else.
Oh no!
Not tonight bry im tired.
“Hey! What do you think you’re doing?”tanong ko.
Hindi niya ko sinagot.
“Not tonight bry, I feel so tired. So damn tired.”sabi ko pa.
No response.
Patuloy lang siya sa pagdadrive.
“Ok yes, I needed some talking pero sana naman not tonight no.”sabi ko na naman.
Tumingin siya sakin.
He gave me that winning smirk.
Bullshit you bestfriend!
“Kasi you wont tell me na yan next time, instead you’ll change the topic pag tinanong kita.”sabay dila pa.
Eh kasi awkward naman talaga yun pagkinuwento ko yun kay bryan diba?
Baka magmukha pa akong desperada.
Syempre ayaw ko naman ng ganun.
BINABASA MO ANG
I Should've told you
Teen Fictionwhat if this is one of the decisions i have to think about? would i go for it or not? how about my friends? there's a lot of buts and ifs on my mind. would i give up or will still hold on to my unsure feelings?
