You're Mine (I'm Yours series # 2) ♪

You don't know you're beautiful,

Chapter fifteen you don't know you're beautiful,

Him; :)
Masyado ng late dyan sa inyo. Bakit hindi ka pa tulog?

Me; :(

"Kulang ang araw ko kapag hindi kita nakakausp eh. Patrick, Kamusta ka naman dyan?"

Him; ;)
Touch!!! Matulog ka na, Mag 1:00 na ng madaling araw dyan. Goodnight, mahal.

Me; :(

''Wait, bakit ba bihis na bihis ka? At staka bakit di mo sinusuot yung regalo ko sayong necktie?

Him; *-_-*
Ako? bihis na bihis? Ano ka ba, Pauwi na ako. Hindi ba 10:00 p.m. nga ang close ng cafe.

Me; °-__-

"Okay! I love you, good night!"

Him;><
"Love you too.. Muwa. night..

Me;><

'muwa, muwa, muwa.

And then didnikit ko pa ang lips ko sa Camera para mahalikan sya. Natawa naman sya sa ginawa ko.

Through Skype na lang  kami nagkikita. Mas madalas na  kaming busy sa kanya-kanya naming trabaho.

**

Kinaumagahan ay maaga akong pumunta ng hospital dahil doon si mom na confine. Mas madalas na akong mag isa sa bahay kapag galing ako sa trabaho dahil nasa hospital si dad para alagaan si mom. Bago ako pumasok sa trabaho at dumadaan ako sa hospital para kamustahin ang kalagayan ni mom.  Kapag weekend naman ay binubuhos ko kay mom and dad ang oras ko.

"Mom, nagdala ako ng apples para sa inyo," I said. Mahina na ang katawan ni mom at pahina pa ito ng pahina ito sa paglipas panahon. Sa tuwing umaatake ang sakit nya ay wala syang tigil sa kakasigaw. Sa ganong sinaryo ay gusto ni mom na lumabas kami ni dad, dahil Ayaw nya na ka awaan namin sya.

"Baby, dumaan dito kanina si Hans at si David para kamustahin ako at tinatanong nila ako kung bakit hindi ka na daw nila nakakausap. " Mom said.

"Pinutol ko na po ang koneksyon ko sa kanila," I said.

"Baby, hindi yan ang paraan para makalimutan mo ang nakaraan. Kahit na magtago ka pa, susunod sa iyo ang anino ng nakaraan mo." Umupo ako sa tabi ni mom at hinawakan ang kamay nya.

"I don't understand.'

"Sila lang ba ang pinutulan mo ng comunication? Anak, basta sundin mo ang puso Hwag ang isip."

'Okay po!"

And then dumating na si dad kaya umalis na ako ng hospital para dumaretso sa trabaho.

Habang nag mamaneho ako ay huminto ako sandali sa tapat ng coffee shop para uminom ng kape at mag relax.  Nakasanayan ko ang uminom ng kape kapag gusto kong mag isip-isip.