Günlerdir işe gitmiyor, yalnızca yatıyordu. Kapısı belki yüz kere çalınmıştı ama açmamıştı. Duyduğu mesaj sesiyle, yatakta telefonunu aramaya başladı.
Eline aldığında mesaj Jongin'den idi.
Jongin
Sana bir masal anlatmak istiyorum. Cevap vermek zorunda değilsin, yalnızca oku. Lütfen..
Evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde bir aile varmış.
Bu aile, çok zor zamanlar geçirse de, sonunda hak ettiği mevkiye ulaşmışlar.
Bir tanede çocukları varmış, annesinden babasından çok, evdeki hizmetçiler ilgilenmiş onunla. Çocuk büyüdükçe arkadaşlar edinmiş.
Sevgisiz büyüdüğü için serserinin teki olmuş, başka çocuklara zorbalık yapmış hep.
Henüz on altı yaşındayken, katıldığı bir cenaze töreninde birini görmüş.
Kocaman gözlerinde saklayamadığı hüzün varmış ama yinede üçlü görünmek için elinden gelen her şeyi yapıyormuş.
Daha sonra o serseri öğrenmiş ki, ölen, o gördüğü çocuğun ailesiymiş.
Serseri çocuk o günden sonra düzelmeye karar vermiş.
Kendini kötü yola sürükleyen bütün arkadaşlarını bırakıp, gördüğü çocuğun arkadaşlarıyla takılmaya başlamış.
O çocuğa ulaşacağı sırada, lanet geçmişi peşinden gelmiş.
Reddettiği bir kız, çocuğun babasına giderek tecavüze uğradığını ve hamile kaldığını söylemiş.
Babası çocuğunu o kızla evlendirmiş, itibari zedelenmesin diye.
İkisini de yurt dışına yollamış.
İşin gerçeği şu ki, çocuk o kıza bir kez bile dokunmamış, ne evlenmeden önce ne de evlendikten sonra.
O çocuk pes etmemiş ama.
Ülkesine dönüp, sevdiği çocuğu bulmayı başarmış.
Kyungsoo'nun gözyaşları telefona dökülüyordu. Masalın devamını merak etmiyordu. Masal bu kadardı. Sonu yoktu. Telefonu tekrar titredi.
Jongin
Bu masalın sonunu kaderimde yazabilirdi.
Ama ben yazacağım..
