Kyungsoo evin kapısına tedirginlikle bakıyordu. Ne zaman bu kadar cesaretli olmuştu? Ne zaman onun için bir şeyler yapma kararı almıştı?
Kafede ilk gördüğü zaman? Beraber çalışmaya başladıkları zaman?
Bu önemli değildi. Ailesinin vefatından sonra ilk defa kendini bu kadar değerli hissediyordu. Özlem duyduğu sıcaklığı o kapatıyordu, gülüşüyle, bakışlarıyla, ilgisiyle, yeri geldiği zaman çocukluğuyla..
Kyungsoo bunu kaybetmek istemiyordu. Daha fazla düşünmeden kapıyı sertçe çaldı. Çatı katı eviydi. Fazlasıyla eski olduğu belli oluyordu, kırık camından, yer yer çatlamış duvarlarından..
Çok kısa sürede kapı açıldı. Dağınık saçları gözlerine doğru uzanan genç biri açtı kapıyı. Üstünde sadece eşofmanıyla Kyungsoo'yu baştan aşağı süzdü ve saçlarını hafifçe eliyle düzeltti.
"Buyrun?"
"Minho'ya bakmıştım."
Adamın kaşları çatıldı. "Benim?"
"Konuşmamız gereken önemli bir konu var."
Adam kapıyı biraz daha açıp Kyungsoo'ya yer vermek için kenara kaydı. Adamın yüzü oldukça iyiydi. Gözleri Kyungsoo kadar olmasa da iriydi. İçeri girdikten sonra hızlıca üstüne bir tişört geçirdi.
İkiside ayakta birbirine bakıyordu.
"Üzgünüm, pek müsait bir zaman değil. O yüzden direk konuya girmenizi iste-"
"Min-Ju ile olan ilişkini biliyorum."
Adamın bir kaç saniye ağzı açık kalsada hızla toparlandı. Dudakları alayla gerildi. "Yani? Ne olmuş?"
"Yaptığınız her şeyi, biliyorum, Minho. Onu hala sevdiğini ve onunda seni sevdiğini.."
Minho sinirlenmiş gözüküyordu. "Sadede gel."
"Min-Ju hamile.." Minho'nun gözleri kocaman açılmıştı. "..senden hamile, değil mi?" Minho şaşkınca etrafına bakıyordu. Gözleri herhangi bir yerde bir kurtuluş arıyor gibiydi.
Kyungsoo ona doğru bir adım attı. "Jongin'in hayatını mahvettiğiniz yetmedi mi Minho? Başta her şeyi parası için yaptınız sanmıştım ama.." etrafa kısa bir bakış attı. "Öyle olmadığını görüyorum ne yazıkki."
Minho sinirle saçlarını karıştırdı, ardından yüzünü sıvazladı. "Konuyu nereye getirmeye çalıştığını hala anlamadım."
"Çocuğunun başkasına baba demesini ister misin? Ben senin yerinde olsam bunu kabullenemem. Min-Jun'un Jongin'den ayrılması konusunda bana yardım et, yaptığı her şeyden dolayı özür diledikten sonra tabii."
Minho bir süre sessiz kaldı. "Ne yapmam gerekiyor?"
Kyungsoo zaferle gülümsedi.
