Sen yanımdaysan

🖤

Konuşamadım. Bekledim belki bir gün dedim. Hani “belki” olur ya, hani o mucizevi günlerden biri gelir ya, o gün gelsin istedim. Kendi kendine gelsin istedim. Ağladım, şarkılar dinledim, yazılar yazdım. Aniden olsun istedim. Hiç beklememeye çalıştım. Anlatmaya çalıştım. Yazık ettim, en çok kendime yazık ettim. Aylar geçsin dedim, mevsim değişsin. Yaz gelsin dedim. Geçiyor dedim. Güneş açsın istedim
. Güçlü olmaya çalıştım. Dimdik durmaya çalıştım. Kendime gelmek istedim. Sana gelmek istedim. Sonra sustum. En çok sana sustum. Buraya yazdım. Bazen hiç yazmadım. Yazamadım. Telefonumu kapattım, fotoğraflar yırttım, kitaplar okudum, filmleri eskittim. Şarkılar söyledim, bağırdım. Sonra şarkıları kapattım. Da-ya-na-ma-dım. Sokaklarda kaldırımlarda oturdum. Çok düşündüm. Gerçekten çok düşündüm. Yerlere düştüm. Zor oldu ama kalktım. “Çok sevdim be, gerçekten çok sevdim” dedim. Sonra da; “Sevmiştim” diye ekledim. Sarhoş oldum. Geçmiş zamanlı konuşmaya başladım. Geceleri uyumadım. Kitapları yarıda bıraktım. Dayanamadım en zor olanı bu ya, dayanamadım. Dua ettim. “İçine atarsan daha kötü olur” dedim. Konuştum. Gerçekten anlatmaya çalıştım. Anlatamadım. Sonuna kadar geldim. “Boşver” dedim her seferinde. Kendimi dinletmeye çalıştım. Kendimi sana sevdirmeye çalıştım. Seni sevdim işte be, çok sevdim. İnsanlara; “Çok sevmiş” bile dedirttim. Sonra, bunların hiçbirine değmediğini anladım Bitiremedim. Bağırdım. Başka tür de bağırmayı denedim. Olmadı, duyuramadım. Olmadı işte, bi’ türlü olmadı. Bitirmeye çalıştım. Bitiremedim. Başka biri oldum, daha güçlü oldum. Tanıyamayacağın biri oldum, zamanında çok sevdiğin ama artık seni çok sevmiş olduğu için sevmediğin biri oldum. Geçen gün; “Gelsin” dedim. Ama değiştim.
Artık; “Gelsin” demiyorum.🎶
"20.40"