Part 20

157 14 0
                                    


"Couldn't stop loving you"


"Hurry up noona!!!" Laung Taehyung riang sambil menarik narik lengan Hyejin keluar daripada Hospital.

"Hold on!!!" Bentak Hyejin geram.
Tangannya cuba ditarik semula. Namun apakan daya tenaga lelaki itu lebih kuat daripadanya.

Telefon ditangannya sedaya upaya diteliti agar tidak terlepas pandang.

Rasanya hampir 20 minit dia menunggu grabnya sampai... Tetapi masih tidak wujud sebarang kereta yang berhenti ditepi jalan.

Penat dia menunggu bersama Taehyung yang tak reti nak duduk diam. Sekejap ditarik Hyejin kesana, sekejap kesini.

WHY THIS THING HAPPEN TO ME!!!

Tiba tiba Taehyung berhenti daripada menarik tangan Hyejin.

"Noona."

"Waeyo??"

"Tae... Lapar..." Katanya kemudian tersengih petak. Kata kata Taehyung dibalas keluhan seketul Hyejin. Ni nak cari makan kat mana pula? Lagi satu, terbang lah duitnya nanti.

"Noona..grab yang Tae panggil dah sampai!!!"

"Huh?? Grab?" Taehyung mengangguk mengiakan.

Dah bila masa manusia ni order grab??

Hyejin menggaru kepala. Dah kereta mana yang grabnya?

Dilihatnya sekitar situ. Hanya ada sebiji kereta sahaja. Itupun kereta limosin. Ada ke kereta limosin jadi grabcar??

Jangan buat lawak gila!!

"Jomlah noona... Tae lapar ni...." Ujarnya kemudian menarik tangan Hyejin kearah limosin yang satu itu.

Hyejin menarik semula tangannya daripada gengaman Taehyung.

"Takkanlah kereta tu Tae?"

Taehyung mengangguk polos.

"Jomlah.. Tae panggil kete tu tadi." Katanya lalu menarik tangan Hyejin semula.

Hyejin pasrah.

"Anyyong" sapa Taehyung kepada wanita yang duduk Di kerusi pemandu.

Sebaik sahaja wanita itu berpusing, mata Hyejin membulat sempurna.

Sexy gila kau hah!!

Pakai baju macam nak pergi club!

"Nak pergi mana?" Soalnya kepada Taehyung . Matanya jelas menunjukkan minat terhadap lelaki itu.

Manakala Hyejin lansung tidak dipandangnya.

"delizioso e profumato restaurant please" jawab Taehyung yakin.

Hyejin memandang lelaki itu hairan..  nama restaurant yang pelik boleh pula diingat tapi alamat rumah satu memori pun tak ada.

Pemandu itu mengangguk kemudian berpusing menghadap ke hadapan.

Hyejin menjeling tajam. Ceh.. aku tak nak sapa..













*****

Autism Alert | KTHWhere stories live. Discover now