One Shots

Fictional Boyfriend

Credits:@klrnt

================_

Nandito ako sa park nakaupo habang umiiyak when a stranger sit beside me. I didn't even bother to look at him, nanatili lamang akong nakayuko at umiiyak.

I'm still crying that time when I heard him "tsked" kaya napatingin ako sa kanya.

"What?" Masungit kong tanong, I don't even know him.

"Stop crying, you look ugly," bored na saad nito sa akin.

"Pardon?"

But he just ignored and he handed me a handkerchief kaya napakunot ako ng noo.

"Here, take this. Para kang batang inagawan ng lollipop ang pangit mo tulo pa uhog," saad nito na nagpainis sakin.

"No thanks," saad ko rito but he took my hand and put the handkerchief in it.

"Take it and please stop crying people might think I made you cry tsk," iritableng sabi nito.

"Pake ko," masungit kong saad at kinuha nalang ang panyong binigay niya at nagpunas ng luha after ng ilang minuto ay inabot ko sa kanya ang panyo.

"What?" he asked.

"I'm returning it," I said.

"Nah uh. Sayo na 'yan madumi na 'yan," he said. What the fuck? Madumi? Ang arte nito.

"Madumi?! Ang arte mo naman pinunas ko lang naman 'to sa luha ko."

"Whatever," he said at tumayo para umalis.

"Where are you going?" I asked him.

"Somewhere kung saan wala ka you're too noisy," he coldly said.

This guy is getting into my nerves pero dahil gusto kong makabawi sa kanya tumayo ako at sinundan siya, I wanted to annoy him more.

"Why are you following me?" Masungit na tanong nito sa akin.

"Wala kang pake," masungit ko ring sagot and I just heard him 'tsked' in return.

"Whatever," favorite line niya ata yan, akala mo naman ikinagwapo niya.

Sinundan ko lang siya kung saan siya pupunta hanggang sa makarating kami sa isang lugar na hindi pamilyar saakin but the view is breath-taking, sobrang ganda 'yung tipong mas nanaisin mo nalang na tumira rito habang buhay, napakasarap ng hangin, sariwa.

Nakita ko naman siyang umupo sa ilalim ng puno at nakita ko ang pagpikit ng kanyang mga mata, napakagwapo niya pala pero nakakaturn-off ang sungit daig pa ang babae.

Tumabi ako sa kanya at huminga ng malalim, sandali kong nakalimutan ang problema ko nakakagaan ng pakiramdam, para akong nasa paraiso.

"Hoy," tawag ko sa kanya pero nakapikit lang ito at hindi ako pinapansin.

"Hoy sungit," tawag ko at binuksan niya naman ang kanyang mga mata at tumingin sakin, sobrang sama uh-oh.

"What?!"

"Bakit ang sungit mo? Inaano ba kita?"

"You're so noisy and annoying look I'm trying to sleep here but how will I suppose to that when you're too noisy. Will you please shut up? I badly need to sleep kasi wala pa akong tulog," saad nito na namumungay pa ang mata halatang inaantok kaya bigla akong nakonsensya.

"Sorry," I said pero hindi na siya nagsalita pa tiningnan ko ito pero nakapikit na ulit ang kanyang mga mata.

Nilibot ko lang ang aking mga mata at nagpatuloy sa panonood sa nakakamanghang tanawin.