Verloren en gevonden (voltooid)

Deel 36

Pp Damla:
Nee waarom hij precies nu "Nasr el ****" begon me vader. "Hakan **** hoe gaat het" vroeg Nasr "ging goed totdat jij kwam" zei me pa. "Ik kom maar voor 1 persoon en ga weer weg" zei Nasr, "Damla komt niet mee!" Zei me broer geïrriteerd. "Die keuze is aan Damla" zei Nasr en keek me aan, ik keek naar de grond die was heel interessant. "Damla" zei Ayoub "huh jaa" zei ik, "wil je mee Damla" vroeg Nasr. "Je bent kanker dom dat je dat vraagt het antwoord is toch logisch" zei ik. "Tuurlijk doe je jas aan en kom" zei Nasr "ik wist dat je dom was maar zo dom heftig" zei ik. "Abla is dit die enge man weer" vroeg Amira "ja Amira dat zijn zij" zei me broer. "Je hebt geen keuze Damla je komt" zei Nasr "en jij bent" zei ik en keek hem scheef aan. "Nasr el **** je toekomstige man" zei hij "sinds wanneer word jij me toekomstige man" zei ik. "Damla je komt mee" zei Nasr geïrriteerd, "en wat als ik dat niet doe" zei ik. Er werden allemaal pistools gericht op mijn familie en die van Ayoub. "Een voor een dood" zei Nasr en keek me sneaky aan "IK GA LIEVER DOOD DAN DAT IK JOU WEG LAAT GAAN MET ME ZUSJE" schreeuwde Atakan. "Abi het is goed" zei ik, ik keek naar me pa en hij trok zijn pistool. Me broer volgde me vader en vervolgens ik ook, de mannen van me vader zijn gekomen. "Soso ik heb een gevaarlijke meisje uitgekozen zie ik" zei Nasr. "En hoe ik gevaarlijk ben" zei ik, "Damla als je gewoon meekomt is er niks aan de hand" zei Nasr. Ik keek naar mijn familie en die van Ayoub ik zag dat zijn familie bang was en Amira zat stilletjes te huilen. Nasr liep mijn kant op "BLIJF OP JE PLEK" schreeuwde me vader, "Okey baba het is al goed" zei ik. Nasr kwam dichterbij en ging van me tafel weg en stond daar "iedereen doe je pistool maar weg" zei Nasr, "baba, Atakan en rest doe ook" zei ik. "Damla" zei me vader "baba doe" zei ik, ze deden allemaal wat ik zei. Nasr kwam voor me staan er zat nog 1 cm tussen ons. Me hart zat in me kont ik was zo bang dat er wat zou gebeuren "en keuze al gemaakt" fluisterde Nasr in me oor. Ik kreeg kippenvel "ja" zei ik "en wat is je keuze?" Zei hij en lachte sneaky erbij. "Ik kom niet" zei ik en keek hem diep in de ogen aan. "Foute antwoord" zei Nasr en duwde me hard tegen de muur aan "auw" fluisterde ik. Hij hield me bij me keel en schouder vast "ik vraag het je nog 1 keer kom je mee of niet" siste hij boos in me gezicht. "Nee" siste ik boos terug, "wacht maar je hebt een kanker domme fout gemaakt Damla ****" zei Nasr. "Wat ga je doen dan" zei ik boos, "Ewa jah zie je dan wel" zei Nasr en liet me los. Hij draaide zich om en liep weg zijn mannen gingen achter hem aan. Ik zat nog steeds op de zelfde plek ik was in shock om wat er net gebeurde, "DAMLA GAAT HET" schreeuwde me broer en rende naar me toe. Ik knikte en keek voor me uit wat bedoelde hij net wat gaat hij doen. Met die vragen ben ik achtergelaten, "kizim gaat het" vroeg me moeder "ja anne" zei ik en keek nog steeds voor me uit. Ik stond op pakte me jas en ging naar buiten, ik stond voor het restaurant en zat na te denken over net. "Damla" zei Een stem, ik keek naast me en zag Ayoub "gaat het?" Vroeg hij. "Ja hoor" zei ik. "Je had je leven bijna voor ons gegeven" zei hij "hoe bedoel je?" Vroeg ik "nou net toen ze die pistool op mijn familie en de Joune richten" "oh dat is niks" zei ik. "Jawel maar wat zei die tegen jou" vroeg hij "niks bijzonders hij praat onzin" zei ik. "Weetje zeker" zei hij "ja weet zeker" zei ik, me familie en zijn familie kwamen aanlopen "kom we gaan naar huis" zeiden ze. "Sorry van net nog" zei ik "nee joh maakt niet uit je kan er niks aan doen" zei Ayoub zijn ma. "Alsnog" zei ik "kom we vergeten dit en gaan naar huis" zei ze "Okey" zei ik, we liepen met zijn alle naar de auto en reden naar huis. "DAMLA BEN JE GEK OFZO JE KON DOOD ZIJN OF HIER NIET MEER STAAN" schreeuwde me vader toen we thuis waren. "WAT MOEST IK ANDERS DOEN EEN VOOR EEN JULLIE LATEN DODEN" schreeuwde ik. "ME MANNEN WAREN DAAR DAMLA ER KON NIKS GEBEUREN" schreeuwde hij "Damla doe het nooit meer" zei me broer. "JULLIE BEGRIJPEN OOK NIKS HE ZET JEZELF IN MIJN PLAATS EN BEGRIJP WAT ER ZICH AFSPEELT" schreeuwde ik en liep boos naar me kamer. Ik deed me pyama's aan en lag in bed "uff waarom altijd ik" fluisterde ik en viel in slaap.

Pp Nasr:
Okey vandaag is de dag dat ik Damla ga krijgen, ik verzamelde me mannen en ging der locatie zoeken via haar nummer. Toen ik het had gevonden gingen we allemaal naar de plek toe, ik zag haar zitten tegen over een jongen en naast der ook en voor de rest kleintjes en ohh Hakan is hier het word gezellig. Ik liep naar binnen en zag aan Damla dat ze schrok, ze keek gelijk naar de grond. "Nasr el ****" begon Hakan "Hakan **** hoe gaat het" "ging goed totdat jij kwam" zei hij "ik kom maar voor 1 persoon en dan ga ik alweer weg" zei ik. Damla was in shock en later trokken Damla, Hakan en Atakan hun pistolen. Mijn mannen deden precies het zelfde, even later deed Damla der pistool weg mijn mannen ook en haar broer en pa ook. Ik liep op haar af we hadden nog maar 1cm tussen ons ik keek naar der lippen en toen weer naar der ogen. Ze wou niet mee ik duwde haar tegen de muur en hield der strak vast ik vroeg het nog 1 keer en ze zei weer nee. "Wacht maar je hebt een kanker domme fout gemaakt Damla ****" zei ik en liet der in een keer los ze viel op de grond. Ik liep weg me mannen kwamen achter me aan ik zat achter het stuur en zat na te denken of ik het volgende plan zou uitvoeren. Damla ik kom beter en harder terug wacht op mij........

Stem&deel
Xx schrijfster❤️