Verloren en gevonden (voltooid)

Deel 43

Pp Wassim:
Gesprek tussen Wassim en Yaren
Y: oke dan vertel ik het via hier Wassim ik euhm ben zwanger
W: WAT ZWANGER MAAR WE HEBBEN HET NIET GEDAAN HOE DAN
Y: Jawel herinner je het niet je vond het lekker en wou meer
W: wat nee ik herinner me dat niet
Y: is wel zo
W: hoeveel maanden?
Y: 2 Maanden
W: VERDOMME IK WOU DIT NIET
Y: kom naar huis
*tuutuut*
Wat zwanger dat kan niet we hebben het niet gedaan hoe kan dit. "VERDOMME" schreeuwde ik ik deed me gezicht in me handen en kreeg een traan "dit kan niet" fluisterde ik. "HEEL ME PLAN IS GEWOON NAAR DE KLOTEN" schreeuwde ik en sloeg tegen het bed. Ik belde Amir
Gesprek tussen Amir en wassim
W: AMIR DIT KAN NIET ZE KAN NIET ZWANGER ZIJN
A: Wassim doe rustig het is wat het is je word vader wassim
W: MAAR WE HEBBEM VERDOMME NIKS GEDAAN HOE KAN DIT DAN
A: Wassim je was onder sihr misschien toen dat je je het niet herinnerd
W: Amir waarom gaat alles fout he waarom gaat alles fout
A: het komt goed heb sabr
W: ga slapen is laat
A: nee kijk hoe je erbij ligt of zit
W: ga slapen ik doe wel wat
*tuutuut*
Ik liet mezelf vallen op het bed, ik? Vader? Nu? Ik kan me het niet eens voorstellen ik wou dat Damla de moeder was van me kinderen. Maar blijkbaar gaat alles anders was ik maar niet uitgehuwelijkt dan zou ik niet zo ongelukkig zijn. Het was ondertussen 07:00 ik heb geen oog dicht gedaan, ik besloot te gaan douchen ik friste me op en deed me kleren aan. Ik zuchte diep en keek in de spiegel ik pakte me spullen en checkte uit, ik reed naar me "huis" daar aangekomen maakte ik de deur open en liep naar binnen. Yaren liep op me af en gaf een knuffel ik duwde haar van me af en liep door naar binnen. Me moeder en schoonmoeder was hier me schoonmoeder liep op me af en gaf me een klap. "EERST ME DOCHTER ZWANGER MAKEN EN DAN VLUCHTEN HE SCHAAM JE DIEP" schreeuwde ze. Ik keek haar alleen aan en zei niks "mijn zoon waarom doe je dit kijk je prachtige vrouw je krijgt een kind" zei me ma. "Ik wil niet niet" zei ik "JE HEBT GEEN KEUZE" schreeuwde me schoonma "JOU DOCHTER DOET EERST SIHR OP MIJ. IS VERVOLGENS MET EEN ANDERE JONGEN HIER. GAAT LEUGENS VERTELLEN MAAR IK MOET ME SCHAMEN" barste ik uit. En daar kreeg ik weer een klap "mijn dochter doet zoiets niet" siste ze boos, "oh echt vraag maar aan die HOER DAAR" zei ik en wees naar Yaren. "Wollah wassim je bent echt de weg kwijt waarom zou ik liegen en met een andere jongen gaan ik zat hier te huilen om jou" zei ze zogenaamd zielig. "WAT GA JE DOORPRATEN HOU JE KANKER BEK" schreeuwde ik "ik zei het toch me dochter is niet zo. Die Damla heeft je gek gemaakt in je hoofd" zei me schoonma "hou Damla er buiten ze heeft al genoeg meegemaakt en maakt nu ookal iets mee" siste ik boos en liep weg. Ik smeet de deur dicht en ging in me auto zitten ik zette me handen op het stuur en leunde voorover. Ik zuchte diep en sloeg op het stuur ik starte de auto en reed met volle gas weg. Bij het pand aangekomen begonnen we gelijk Damla te zoeken paar boys zijn gaan rondvragen. En wij zitten hier achter de computer locaties te zoeken "ik laat je niet weer in de steek Damla" fluisterde ik en begon gelijk.

Pp Damla:
Ik rende zo hard als ik kon maar niks hielp ik werd bij mijn heupen opgetild en naar binnen gebracht ik stribbelde tegen maar niks hielp. "LAAT ME GAANN" schreeuwde ik "hou je bek" zei die jongen die me bracht. "Ik wil dit niet laat me los" zei ik en stribbelde tegen maar niks hielp. Ik werd in de zelfde kamer gebracht en daar zat Nasr op het bed ik stond op afstand. De jongen ging weg en deed de deur op slot Nasr stond op ik zette automatisch een stap naar achter. "Dus mevrouwtje probeerde te ontsnappen" zei hij, ik schudde hevig me hoofd. Hij zette grote passen naar me toe ik liep naar achter maar werd vastgehouden door Nasr. Hij hield me stevig vast en duwde me tegen de muur aan een kreun verliet me mond van de pijn. Ik zakte op de grond maar werd vast gepakt en omhoog geduwd tegen de muur. Hij kwam dichtbij met zijn gezicht "luister Damla **** jij bent van MIJ ja niemand anders onthoud dat heel goed. Ik ga de bruiloft eerder regelen zodat dit snel klaar is" siste hij boos in me gezicht. Hij tilde me op ik stribbelde tegen maar niks hielp hij gooide me op het bed en lag boven me. "Nasr alsjeblieft niet doen" smeekte ik hij kwam dichtbij met zijn gezicht en gaf kusjes in me nek. "Nasr niet doen" zei ik en duwde hem een beetje hij pakte me armen vast en ging door hij ging langzaam naar beneden. "Nasr niet doen" zei ik en begon heviger te ademen, hij stopte en keek me aan en ging ban me af. "Als dit niet mag dan gaan we voor dit" zei hij en trok zijn riem "nee nee niet doen Nasr alsjeblieft" zei ik en probeerde van het bed af te komen maar ik werd terug geduwd. Hij draaide me op me buik en deed me T-shirt omhoog en begon te slaan "AUW NEE NASR NIET DOEN" schreeuwde ik vol pijn. Hij stopte met de riem en trok me omhoog en gaf me stoten, "dit krijg je ervan als je niet doet wat ik zeg" siste hij boos en ging door slaan. Me huid lag open me rug overal ik had bloedneus, bloedlip me gezicht, was aan het bloeden en het Brande overal. "N n nasr s s stop alsjeblieft" zei ik stotterend en huilend. Ik lag op de grond en me gezicht zat in me armen ik had overal bloed hij deed ze riem goed gaf een kus op me hoofd en liep weg. "Flikker" fluisterde ik en liet me hoofd zakken zo zat ik wel een lange tijd ik had overal pijn. Even later ging de deur open ik zag Berat "Wat is er met jou gebeurt" zei hij bezorgd, deed de deur dicht en kwam naar me toe. "Nasr" fluisterde ik "waarom deed die dit?" "Ik probeerde te vluchten en net probeerde hij wat te doen maar ik weigerde. Toen werd die boos en gebeurde dit" fluisterde ik. "Ik ben zo terug" zei Berat even later kwam die terug en verzorgde me "Haha je vrouw heeft echt geluk met jou" zei ik. Er kwam een glimlach op zijn gezicht zo te zien houd die zielsveel van haar. Hij ging eerst ontsmetten en daarna met verband dicht maken. Hij had me gezicht alleen schoongemaakt en me armen. "Waar nog meer?" "Rug maar dat doe ik zelf" zei ik "nee is moeilijk ik doe wel" "nee nee ik doe wel" zei ik. Voordat ik kon beginnen begon hij al aan me rug hij had het schoongemaakt en verband gedaan. Hij deed me T-shirt weer naar beneden "luister zie me als je grote broer ja ik ga voor je zorgen" zei Berat er kwam een glimlach op me gezicht. "En wanneer is jullie bruiloft" zei ik "over 2 weken" "al zenuwachtig?" "En of ik zenuwachtig ben" zei hij lachend hij ruimde de spullen op en liep weg. Ik stond met moeite op en ging op het bed liggen en viel in slaap. Ik werd wakker gemaakt en zag.....

Pp Atakan:
Ik zag Damla op de grond aan het smeken of die kon stoppen ze was helemaal onder bloed "Damla" fluisterde ik met tranen in me ogen. "Wat" zeiden de jongens en keken op me telefoon en zagen het zelfde. "WIE DE KANKER IS HIJ OM ME NICHTJE ZO AAN TE RAKEN" flipte mert en Altan "hij is de lul" zei ik boos. "Wollah als ik hem vind he" zei Ayoub, Kaya was in shock om wat die zag. Ik stond op en liep weg ik stapte in me auto en reed met volle gas naar de lounge. Ik liep met volle tempo naar de kamer "BABA WAT IS DIT" schreeuwde ik en gooide me telefoon voor zijn neus. Me vader keek met grote ogen naar me telefoon "Damla kizim (dochter)" zei hij. "We moeten die Nasr nu vinden en wel nu" zei ik me pa knikte en zijn telefoon ging af.....

Stem&deel
Xx schrijfster💋