Verloren en gevonden (voltooid)

Deel 65

Pp Damla:
Er werd allemaal pistolen op mij gericht, "Damla" zei wassim in shock die vastgebonden zat. Ik keek om me heen en zocht naar Yasmina. Ik zag yasmina huilend bij een vrouw, ik keek verder en zag Amir ook. "LAAT JE WAPEN ZAKKEN" schreeuwde een van de mannen. Dit was het dan het einde, ik liet me pistool langzaam zakken. "GOOI HET NAAR VOREN" schreeuwde een andere jongen, ik weet dat ze bedoelen voor me neer. Maar ik? Ik had hele andere plannen ik gooide de pistool tegen iemand zijn hoofd aan. Hij kreunde van de pijn de andere pakte me van achter vast ik gaf hem een elleboog tegen zijn gezicht. Iemand tilde me op een ander liep op me af ik trapte hem tegen zijn gezicht en daarna buik. Hij viel naar achtere ik zette kracht naar achtere hij kwam tegen de muur hard aan en zakte naar beneden. Ik drukte snel op een knop en ging door. Ik werd vast gepakt door een andere ze waren met 10 mannen, ik werd door 2 mannen vast gepakt. Ik ging tegenstribbelen maar niks lukte, ik hoorde een schietgeluid. ik schreeuwde het uit van de pijn ik ben geschoten in me been. Vervolgd door me arm ik werd zwakker en viel op de grond, me zicht werd langzaam waziger "DAMLA" hoorde ik iemand schreeuwen en me zicht werd vervolgens zwart.....

Pp Hakan:
DAMLA heeft op die knop gedrukt, ik verzamelde iedereen en reed naar de locatie. Daar aangekomen waren we met 50 man ene helft ging via achteren en de andere voor. Ik liep naar binnen en schoot gelijk om ons heen, ik keek verder en zag... omg Damla op de grond liggen met bloed om haar heen. Ik pakte haar op en rende naar de auto "RIJ RIJ RIJ NAAR DIE KANKER ZIEKENHUIS" schreeuwde ik. We reden met volle snelheid naar de ziekenhuis, "HELP ME DOCHTER" schreeuwde ik. Er kwamen gelijk dokters en zusters aangerend, ze brachten Damla naar de operatie kamer. *paar uur later* me vrouw, dochter, zoon en zijn vrouw waren er de dokter liep naar buiten. "Hoe is het met mijn dochter" vroeg ik, "ze heeft veel bloed verloren ze ligt nu in een coma" zei hij, "wat voor hoelang" zei Atakan. "Weten we niet kan dagen, weken, maanden of zelfs voor altijd" zei de dokter. "Mogen we haar zien?" Vroeg me vrouw, "per 3 niet meer" zei de dokter. "Dankuwel" zei ik eerst gingen ik en me vrouw, daarna Atakan, zijn vrouw en Amira. Ik en me vrouw gingen al naar huis. Amira zou met Atakan komen.

Pp Wassim:
Ik en Yasmina waren naar Amsterdam gegaan ik zag Damla, ze keek ons aan. Toen ik haar aankeek keek ze gelijk weg en ging weg. Ze was met der vriendinnen en twee andere vrouwen. Ik en Yasmina gingen naar huis, thuis aangekomen zaten we op de bank. De deur werd in een keer open getrapt ik pakte me pistool en richtte. Er liep een stuk of 20 man naar binnen en een vrouw. Die vrouw pakte Yasmina en de mannen liepen op me af, ik gaf eentje een stoot in zijn gezicht en een ander een trap. Ik werd vastgehouden en geslagen even later was ik vastgebonden. "Wie zijn jullie?" Vroeg ik, "de mannen van Yaren der familie dus jou schoonfamilie" zei een van hun. De deur werd ingetrapt alweer ik keek en zag.. Damla ze richtte de pistool en even later gooide ze die tegen een van hun gezicht. Ze was aan het vechten zo'n meisje tegen zulke mannen. Ze werd vastgehouden en toen... geschoten "DAMLA" schreeuwde ik ze viel neer. De bloed stroomde uit der lichaam, "DAMLAAAA" schreeuwde ik. Yasmina was helemaal aan het huilen, de tranen stroomde over me wangen. Ze wou ons redden misschien ging het echt perongelijk uff wat heb ik gedaan. Er liepen meer mannen naar binnen ik zag Hakan de pa van Damla ze schoten alle mannen neer en die vrouw. Hakan pakte Damla en rende weg, ik werd losgemaakt en rende naar Yasmina. "Sst het komt goed" suste ik haar, en huilde zelf. Tweede keer probeerde ze ons te redden, tweede fucking keer. Paar uur later was iedereen weg ik pakte Yasmina en reed naar de ziekenhuis. "Hallo ligt hier Damla ****" "ja ze ligt in kamer 205 bij de ic" zei de zuster. "D dankuwel" zei ik en pakte Yasmina, ik liep naar boven en zag der liggen door mij is dit gebeurt. Ik liep naar binnen en zag Atakan, Amira en een vrouw. "Beterschap moge allah haar snel laten ontwaken" zei ik, "amin broer" zei Atakan. Zijn ogen waren helemaal rood ik draaide me om en wou weglopen. "Waar ga je naar toe?" Vroeg Atakan, "oh ik laat jullie weg even alleen" zei ik. "Nee broer wij gaan kom jij maar" zei hij, "dankje" zei ik. Ze gingen weg ik zat naast de bed van Damla Yasmina zat aan de andere kant. Ik pakte Damla der hand vast "Damla word snel wakker alsjeblieft, ik weet dat je me kan horen" zei ik er viel een traan naar beneden. "Damla word alsjeblieft wakker dan kunnen we weer samen spelen" zei Yasmina. Ik keek naar Damla en zag een traan haar oog verlaten, "Damla ik hou nog steeds van je. Je word mijn vrouw InshAllah als je dat ook wilt" fluisterde ik. Ik gaf der een kusje Yasmina ook en we gingen weg. Thuis aangekomen liet ik Yasmina slapen en zat beneden. Ik dacht aan Damla wat als ze hier niet was wat zou er gebeuren dan was ze niet geschoten. Er viel onbewust een traan Damla word alsjeblieft snel wakker.......

Stem&reageer!!!!