Verloren en gevonden (voltooid)

Deel 59

*3 jaar later*
Pp Damla:
We zijn 3 jaar verder ik ben ondertussen 20. In die drie jaar is er niet veel veranderd. Me broer is pas geleden nog getrouwd met een pracht van een meisje mashallah. Ze is ook de liefste schoonzus die je kan hebben. Fatima is verloofd met Hamza, Farah heeft een relatie met Marouane. Selin is nog steeds samen met Amir. De turkse meiden iedereen is gelukkig met hun vriend of verloofde en de hallalies ook. Ayoub heeft 2 kinderen een jongen en een meisje. Ik? Ja hoe kan ik het zeggen in die 3 jaar heb ik niet zoveel gedaan. Ik was vaak met vriendinnen Wassim heb ik ook niet zovaak gezien. Amira is nu 16 jaar ze doet havo en gaat bijna exames doen. Door al die ontvoerings shit heb ik mijn school niet kunnen afmaken. Ik ben thuisschool gaan volgen en mag binnenkort examens doen voor me hbo. Ik ga kinderarts worden inshallah. Wat ik ook heb gedaan is veel voor me vader. Nu ik me rijbewijs heb kan ik zelf naar plekken. Me vader heeft me harder getraind ik kan nu meer dan dat ik eerst kon. Ik breng dingen rond en haal het geld op. Tot nu toe niks raars meegemaakt maar beter ook. Het was 14:00 het was warm buiten dus ik ging voor me deur zitten. Ik dacht na te veel na en begon onverwachts beetje te huilen. "Hey waarom huil je" zei een klein schattig stemmetje ik keek omhoog en zag Yasmina. "Nee niks bijzonders" zei ik, "alles komt goed klap in je handen als je erin geloofd" zei ze met een schattig stemmetje en ging klappen. Ik keek haar aan en kwam een zwake glimlach. "Van mijn moeder mocht ik geen koekje omdat het warm was" zei ze door. "Jij bent me beste vriendin we gaan samen spelen" zei ze. Ik keek der aan en nam der in een knuffel. Ze lijkt precies op wassim der haar,ogen en innerlijk precies het zelfde. Ik huilde zachtjes ze ging met der handje over me rug. "YASMINA YASMINA" hoorde ik iemand schreeuwen. "Ja mama" zei Yasmina ik zag Yaren en ze keek me boos aan. "Yasmina wat zei ik tegen jou niet met onbekende mensen praten" zei ze boos en sloeg Yasmina. Niet zachtjes maar echt hard. "WAT RAAK JE HAAR AAN" schreeuwde ik en trok Yasmina van der weg. "Het is MIJN kind dus IK bepaal hoe het met der gaat en wat ik doe" siste ze boos en trok Yasmina terug. Ik bukte naar Yasmina "als er wat is weetje waar ik ben" fluisterde ik in haar oor en gaf der een kusje. Ze knikte en liep weg met Yaren met rode ogen keek ik hoe hun wegliepen. Ik ga Yasmina zo niet laten stel het is thuis erger? Zegt wassim er niks van jawel toch? Hij houd zich niet stil dat weet ik. Ik ging naar binnen en naar me kamer ik pakte me telefoon en me autosleutels. Ik deed me schoenen aan en liep naar me auto toe. Ik stapte in en ree naar de lounge van me pa. Ik parkeerde en stapte uit ik liep naar binnen het zat vol met jongens. "He psst meisje kom is" werd er geroepen ik negeerde en liep door "tfoe hc" hoorde ik nog. Ik schudde lachend me hoofd en liep naar achteren ik deed de deur open en liep naar beneden. Me pa zat daar "oke ben er" zei ik "sinds je broer en niet meer is wil ik je wat vertellen" zei me pa. "En dat is?" "De bedrijf word van jou" zei hij "wat nee" zei ik. "Damla je moet je hebt geen ander keuze" "baba ik ga geen dealer worden he" zei ik "ben je al" zei hij. "Omdat het moet van jou ik verdien er toch niks aan" zei ik. "Dan moet je dit ook van mij" zei hij, "nee baba nee ik wil dit niet" zei ik. "JE MOET DAMLA JE MOET" schreeuwde me pa, "NEE BABA IK WIL HET NIET WIL JE ME VERPLICHTEN JIJ WEET WAT IK WIL DOEN. DAT WEET JIJ DONDERSGOED" schreeuwde ik. "Ik hoef geen dochter zoals jou je bent me dochter niet" zei hij. "WAT OMDAT IK IETS NIET WIL" "DAMLA DONDEROP" "WIJ LIJKEN PRECIES OP ELKAAR ALLEEN JIJ GAAT GELIJK WEG BIJ DISCUSSIES" schreeuwde ik boos. "Damla opdonderen nu" siste hij boos, "baba ik wil het niet begrijp het is" zei ik. "DAMLA OPKANKEREN NU" schreeuwde hij, ik keek hem boos aan en liep boos weg. Voordat ik wegging pakte ik eerst paar dingen en liep ik weg. "Opgekankerd met hem" fluisterde ik boos en liep naar me auto, ik starte me auto en reed met volle gas weg. Ik werd gebeld door me broer ik nam op.
Gesprek tussen Atakan en Damla
D: hallo
A: Damla waar ben je
D: zit in auto ben onderweg wat is er
A: wat doe je zo laat buiten
D: was bij baba
A: oh waarom
D: hij wou wat vertellen
A: wat zei die
D: wie hoort me allemaal
A: niemand
D: hij zei dat ik het bedrijf moest overnemen. Ik flipte en toen flipte hij ook en zei dat niet zijn dochter ben enzo.
A: wat niet zijn dochter? Wollah hij is echt de weg kwijt op het gebied van drugs
D: en hoe
A: maar ja voor de rest
D: niks anders we kregen ruzie en hij stuurde me weg
A: Tmm niet aangeraakt toch?
D: nee nee geen zorgen
A: isgoed
D: waarom had je gebeld
A: oh gewoon zomaar
D: isgoed hoe gaat het met abla?
A: gaat goed ze zit naast me ze doet de groeten en zegt dat je snel langs moet komen
D: groetjes terug ik kom wel in deze dagen
A: isgoed
D: abi heb jij Wassim gesproken?
A: nee de laatste jaren heb ik hem niet gesproken hij reageert nergens op
D: hmm Tmm
A: waarom dan
D: zijn dochter kwam naar me toe vandaag ze werd geslagen door Yaren ik schreeuwde naar haar en trok Yasmina weg.
A: wtf
D: ja neyse ik bel je later ben bijna thuis
A: isgoed doei
D: doei
*tuutuut*
Thuis aangekomen ging ik me omkleden en lag in me bed. Ik staarde naar me plafon en dacht aan vandaag pff als er maar niks met Yasmina gebeurt. Ik zat op me telefoon na een half uurtje viel ik in een diepe slaap.

Wat zou er met Yasmina zijn?

Stem&reageer!!!