Verloren en gevonden (voltooid)

Deel 40

Pp Damla:
hij kwam binnen en ik zag... Nasr ik begon te trillen van angst ik was in me eentje en hij met 4 man. "En Damla hoe gaat het met je" begon Nasr, ik slikte "gaat zijn gangetjes en bij jou" "perfect" zei hij en keek me eng aan. Ik zette automatisch stappen naar achter, ik kwam tegen een man aan ik keek in een keer naar achter en schrok. "Ik zei toch dat je van mij word" zei Nasr, ik werd vastgepakt door twee mannen "LAAT ME LOS" schreeuwde ik boos ik stribbelde tegen maar niks hielp. "We gaan een leuke tijd hebben Damla ****" zei Nasr, ze sleurde me mee naar de busje ik stribbelde tegen maar niks hielp. Ik wou schreeuwen maar de hadden hun hand voor me mond, in het busje maakte ze me handen en voeten vast. Me krullen zaten helemaal voor me gezicht ik zat op de grond en keek naar boven ik zag Nasr de hele tijd kijken. Ik keek hem met een enge blik aan en toen weer weg, een traan rolde over me wang. Niet weer dacht ik bij mezelf "je hoeft niet te huilen schatje we gaan leuke tijden samen hebben" zei Nasr en veegde me traan weg. Ik trok me gezicht uit zijn handen en keek naar de grond. Na een half uurtje stopte het busje ik keek omhoog "willen jullie wat" vroeg een van de mannen. "Doe water en een broodje" zei Nasr en keek mij aan "oh ja en chocolade" zei Nasr. Ik rolde met me ogen en keek weg "niet met je ogen rollen ik trek ze eruit en dat is zonde voor je mooie groene ogen" zei Nasr en keek me recht in de ogen aan. Ik ging expres weer rollen met me ogen ik zag dat die geïrriteerd werd en wat wou doen. Me mond is dichtgemaakt anders had ik allang al wat gezegd Nasr is uit het busje gestapt en ik zat alleen in het busje. Ik probeerde mezelf los te maken maar het lukte niet, de deur ging open en Nasr kwam naar binnen 2 mannen ook en de andere gingen rijden. Ik zat naar de grond te staren ik probeerde me tranen in te houden maar het lukte niet. De tranen rolde over me wangen heen ik snikte zacht Nasr kwam naast me zitten en deed me hoofd op zijn schouder en trooste me wacht wat troost hij me nou dacht ik bij mezelf. Ik huilde door zijn nek was een beetje nat door me tranen ik deed me hoofd omhoog en keek maar Nasr. Hij haalde de doekje van me mond af "waarom nasr waarom doe je dit?" Vroeg ik half huilend. "Ik hou van je Damla is dat niet duidelijk" zei Nasr "Nasr liefde gaat niet zo als je iemand ontvoert" zei ik. "Damla hoe dan je zag me niet eens zitten vanaf de dag dat je die drugs al bracht had ik een oogje op je. Eerder zelfs ik zocht je zo lang toen Hicham en Merve jou hadden ontvoerd zou ik komen. Maar je was ontsnapt en hicham en Merve waren dood, hoe ben je eigenlijk ontsnapt? Vroeg Nasr. "Kan niet zeggen" zei ik, "Damla je word me vrouw we gaan over een maandje trouwen" zei Nasr opeens zonder enige emotie "WAT TROUWEN NEE" zei ik paniekerig. "Doe is rustig" zei Nasr "RUSTIG A IK BEN 16 BIJNA 17 EN IK GA TROUWEN MET IEMAND DIE IK NIET WIL" schreeuwde ik bang,boos. Nasr deed die doekje weer op me mond ik schudde hevig met me gezicht heen en weer maar niks hielp. Na een uurtje waren we er ik werd meegesleurd door 2 mannen, ik had alles al opgegeven. Ik wist dat dit moeilijker zou zijn dan de vorige ontvoering, ik werd in een kamer gezet het was koud, donker en vies heel vies. Ik was nog steeds vastgebonden ik kroop naar een hoekje en kromp in 1 ik had het koud. Heel koud ik was bang en begon zachtjes te huilen "waarom ik" fluisterde ik huilend en viel inslaap
*volgende ochtend*
Ik werd wakker en zat niet meer op het zelfde plek ik lag in een bed. Maar de kamer was nog steeds het zelfde het was wat lichter dus ik zag alles wat beter. De deur ging open en 1 van de mannen van Nasr kwam ze gaven 1 sneetje brood en een glas water. Hij wachte totdat ik klaar was "hoe heet je" vroeg hij "Damla en jij" "Berat". "Ben je Turks" vroeg ik, "ik ben half Turks half Marokkaans jij" "Turks" zei ik. "Ben je klaar?" Vroeg hij "owh ja hier" zei ik en gaf de glas en bordje, ik was aan het nadenken en nu? Wat ga ik nu doen ik ga toch niet met hem trouwen. *3 uur later* ik zat op het bed na te denken de deur ging open en ik schrok Nasr liep naar binnen ik herkende het aan zijn stem. Ik zag ze eerst niet goed toen ze dichterbij kwamen zag ik wat Rayan. "Hey Prinsesje gaat alles goed?" Vroeg Nasr ik was nog steeds in shock ik kwam uit me trans "nee want ik zit hier en met jou" "perfect we gaan bijna trouwen" zei Nasr blij. Ik keek hem droog aan "Damla" zei Rayan in shock, "ja Rayan" zei ik "hoe ken jij Nasr" vroeg hij "lang verhaal" zei ik. "Kijk broertje ik zal het je uitleggen Damla moest ooit drugs rond brengen en dat was een keer naar mij. Een ander keertje kwam ze naar me huis de dag dat ik een feestje had, haar vader is Hakan **** die grote drugsbaas" zei Nasr. Ik keek met schaamte naar beneden ze weten natuurlijk niet waarom ik daar was. "Dus.... jij dealt?" Vroeg Rayan "ja maar niet met eigen wil" zei ik Rayan draaide zich in 1 keer om en liep weg. Ik zat hier alleen met Nasr, hij keek me heel erg met lust aan ik keek hem scheef aan en toen weer weg. "Ik kan niet wachten totdat we getrouwd zijn" zei Nasr dromerig "ja toch" antwoorde ik droog. Nasr keek me diep in de ogen aan en zei "waar waren we vorige keer gebleven" en kwam dichtbij.....

Pp Rayan:
Ik kwam in de kamer en zag Damla.... we waren allebij in een erge shock. Me broer zei dat ze gingen trouwen en over haar drugsleven, zat Damla al die tijd in de drugswereld. Ik werd boos en liep weg buiten ging ik even ergens zitten de wind ging langs me gezicht. Ik ademde diep in en uit ik wil dat Damla met iemand heeft met der eigen wil niet verplicht. Ik en me broer verschillen heel erg we hebben allebij een ander karakter en lijken niet zo op elkaar. Ik stond op en liep naar me auto ik ging eerst naar huis kleede me om en ging naar de gym. Ik doe aan kickboksen ik ging me woede eruit slaan en trappen "AAHHHH" schreeuwde ik uit woede. Ik had muziek aan en luisterde naar muziek terwijl ik sloeg na 2 uur ging ik naar huis thuis aangekomen ging ik douchen. Na het douchen deed ik me pyama aan ging beneden wat eten toen ik klaar was ging ik naar boven en lag in me bed. Wat moet ik doen ik ben blij voor me broer maar vind het ook erg voor Damla het was 16:00 ik was moe en besloot een dutje te doen en viel in slaap...

Stem&deel
Xx schrijfster💋