Sports & Arts High School | jikook

-2-

Kontrol ettim ama yine de yazım hatam varsa özür dilerim 🙈🙏🏼

Boynuma asılı spor çantası ile yarım saat sonra başlayacak olan ön elememe yetişmeye çalışıyordum. Otobüsün yavaş ilerlemesinden dolayı, normalde bir saat önce bulunmam gereken yere yarım saat geç kalmıştım ve bu durum zaten gergin olan beni, daha da germekten başka işe yaramamıştı.

Ön elemelere kabul edindiğime dair mail aldığımda günden sonraki gün, bir hafta sonraki başlayacak elemelere çalışmıştım. Zaten önceden, her ihtimale karşı bir performans hazırlamıştım, aslında bu yüzden çok da kendimi zorlamama gerek kalmamıştı ama işte, performansa uygun kıyafet ara, yediklerine dikkat et, spor yaparak vücudunu koru derken bir hafta çok hızlı geçmiş ve sonunda okula geleceğim gün kapıya dayanmıştı.

Hızlı adımlar ile ön elemenin başlanacağı yere giderken bir yandan da hayran hayran etrafa bakmamak için kendimi zor tutuyordum. Ne kadar okulu daha önceden görmüş olsam da şu anki bakışım ile önceki bakışlarım farklıydı. Eskiden bu okula hayallerimin okulu, diye bakarken şimdi, gerçekten burada okuma şansımın olduğunu fark ederek bakıyordum. Bu anlatılmaz bir duyguydu sanki.

Diğer ön elemeyi geçen kişiler ile toplanacağımız alana geldiğimde çoktan birkaç insanın hazırlandığını ve vücutlarını ısıtmaya başladıklarnı gördükten sonra daha da gerilmiştim, geç kalmış olduğum gerçeği aklımda dört dönüyordu. Hızlı adımlar ile soyunma odasına ilerledim ve çantamın içinde olan, önceden hazırladığım kıyafetleri giymeden önce hızlı bir şekilde önceden çıkarmış olduğum tişört ile vücudumda koştuğum için oluşan terimi sildim. İşim bittikten sonra kıyafetlerimi giyip soyunma odasında bulunan aynalı masalardan birine geçip hafif bir makyaj yapıp saçlarımı dağıttım.

Aynadaki yansımama memnun bir şekilde bakıp prova yapabileceğim boş bir alan aramaya başladım gözlerimle. Bulunduğumuz binada girdiğim her odanın dolu olduğunu görmem ile dudaklarımı büzüp arka bahçe gibi bir yere açılan kapılardan birine ilerledim. Sonunda dışarı çıkabildiğimde bahçede kimseyi görmemem ile kaşlarım havalandı, muhtemelen burada okuyanlar şu anda derstelerdi ki bahçe bomboştu.

Hemen telefonumu çıkarıp saate baktığımda daha yirmi dakikam olduğunu gördüm. Elemeler başladığında da benim sıramın gelmesi yaklaşık on dakika sürerdi. Bu otuz dakikalık vakit benim için altın yerine bile geçebilirdi. Telefonumu koymadan önce gözüme çarpan, Hoseok'un yaklaşık yirmi dakika önce attığı mesajı gülümseyerek yanıtladım.

at suratlı'm :

Onlara gerçek Jimin'i göster bebeğim :)))

mymochi :

Haftaya okula gelirken yanında bana yer tut Hoseok-ah ! xD

Boş bir alana doğru ilerlerken aklıma Hoseok'a ön elemeleri geçtiğimi söylediğim zaman geldi. O at suratı sanki daha fazla uzayabilirmiş gibi uzamış ve hemen ardından yatağımda bulunan tüm yastıkları bana fırlatmaya başlamıştı. O'na neden yastıkları fırlattığını sorduğumda ise bunun mutluluk belirtisi olduğunu söylemiş ve yerdeki yastıkları alıp tekrardan bana fırlatmaya başlamıştı. Tabi ki ben de karşılıksız kalmamıştım, ben de ona yastık fırlatmıştım. Bu eğlencemiz annemin odama gelip dağınıklığı görmesi ve elinde terlikle bizi kovalamaya başlamasına kadar sürmüştü.

Derin bir nefes alıp kısaca esneme hareketlerini yapmış ve hazırladığım dansta takıldığım kısımları tekrar etmeye başlamıştım. Aklımdan ritm tutarak hareketleri yaparken vücudumun alışması için aynı hareketi on kere tekrar ettim. Sonunda hareketi istediğim gibi yapabildiğimde gülümsedim. Yerde duran telefondan saate bakmak için solumu dönmüştüm ki ağaca yaslı duran bir beden ile karşı karşıya gelmiştim.