dear diary #sbco20 #Boco2k20

Κεφάλαιο 17

Αγαπημενο μου ημερολόγιο

Σμρ θα βγω με ΤΗΝ Στέλλα βόλτα και τα κορίτσια. Την Νεφέλη και την Μαρία. Η Βασιλική πήγε στους γονείς της για λίγο να τους δει και θα έρθει σπίτι να μας βρει.

Νε:Λοιπόν πως πάει με Λιακο Ευα;
Ε:μια χαρά.
Μα:πόσο είστε μαζί;
Ε:ένα μήνα.

Η Στέλλα με σκουντηξε.

Μα:Εσύ Στέλλα έχεις γκομενο;
Σ:ναι εμμ τα έχω με ΤΟΝ Γιώργο
Μ+Ν:τιι;;;
Ε:τα έχετε; εμένα μου είπες ότι κάνετε κτ
Σ:Εεε τελικά μου τα ζήτησε.
Ολες:μια χαρά.
Σ:ναι.
Νε:πάμε να βρούμε τα αγόρια;
Ολες:ναι
Μα:Αα σμρ θα έρθουν και μερικοι φίλοι μου.
Όλες μας:οκκ

Πήγαμε σε μια πλατεία κοντά εκεί που βρισκόμασταν. Πήγα και φίλησα τον Λιακο με χαρά. Τότε είδαμε τον Myriio. Πως και ήρθε εδώ. Εε εντάξει σιγά για βόλτα θα ήρθε. Ο Myriio είδε ότι φίλησα τον Λιακο και τον πήρε πιο κει να μιλήσουν.

Σ:τι κνς εκεί;
Ε:γράφω στο κινητό μου για να τα γράψω μετά στο ημερολόγιο μου.
Σ:Αααα εσύ δεν πας καλά.
Ε:Μου κάνεις μια χάρη.
Σ:ναι
Ε:ότι και αν γίνει με εμένα να το γράψεις κάπου 😂
Σ:θες να μου πεις κτ;
Ε:όχι ρε εννοώ αν κάποια στιγμή πάθω κτ να το γράψει στο ημερολόγιο μου.
Σ:Αααα ναι ρε σιγά το πράγμα.
Ε:πα περίπτερο θέλει κανείς κτ;

Φωναξα

Ολοι:ναιιι μπύρες
Ε:οκκκ

Πήγενα στο περίπτερο αλλά άκουσα τον Myriio να λέει κτ για μένα. Οπότε τους πλησίασα χωρίς να με ακούσουν.

My:Κάνεις κτ με την μικρή;
Λ:ναι
My:άρα σου αρέσει;
Λ:οχι
My:μπερδεύτηκα.
Λ:Ρε κάνουμε κτ για να ζηλέψει η Νεφέλη.
My:το ξέρει η μικρή;
Λ:ναιι.
Μy:δλδ δεν νιώθεις τπτ;
Λ:οχι τπτ απολυτως

Τα κορίτσια είχαν δίκιο. Δεν νιώθει τπτ. Άρχισα να κλαίω. Αλλά με το κλάμα που δεν ακούγεται τπτ. Αυτό είναι το χειρότερο κλάμα στα καεί όλα μέσα σου. Προσπάθησα να ακούσω τι λένε μετά.

Μy:και εκεινη;
Λ:τι;
My:αν νιώθει κτ. Δεν φοβάστε μην την πληγωσεις;
Λ:αποκλείεται να νιώθει κτ γτ το ήξερε από την αρχή.
My:κλ εσύ ξέρεις κλτρ.
Λ:ναιι.

Άρχισα να τρέχω προς τα πίσω. Έλεγα όπως είπα και πριν χωρίς ανάσα. Η Στέλλα με είδε και έτρεξε πάνω μου

Σ:ηρεμησε.

Εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω. Πήγα στο τσαντάκι του Λιάκου και πήρα τα κλειδιά της μηχανής του. Πήγα ΣΤΗΝ Στέλλα πάλι και της είπα όπως μπορούσα.

Ε:φεύγω δεν αντέχω.
Σ:που πας

Δεν απανταγα. Πήγα στην μηχανή του Λιάκου και έβαλα μπρος. Είχα ΕΥΤΥΧΟΣ κράνος.

Γράφτηκε μετά από αρκετό καιρό.
(Προχωραγα αρκετά γρήγορα κάποια στιγμή πετάχτηκε ένα παιδάκι στη μεση του δρόμου και εγώ έκανα απότομη στροφή να μην το χτυπήσω. Έχασα τον έλεγχο. Γλίστρησα και η μηχανή έπεσε. Δεν σταμάτησε. Η μηχανή τσιλουσε στο πάτωμα με το πόδι μου από κάτω με αποτέλεσμα να έχω παρά πολύ αίμα. Όταν επιτέλους σταμάτησε όλο αυτο έβγαλα το πλέον σπασμένο μου κινητό από την τσέπη και πήρα την Στελλα

Σ:έλα που είσαι όλη σε ψάχνουν.
Ε:Στε.... Στε... Στέλλα....
Σ:τι έπαθες που είσαι;
Ε:ΒΟ... ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ.

Τα μάτια μου έκλεισαν και το κινητό είχε μείνει ανοιχτό με την Στέλλα να ουρλιάζει.

Σ:ΠΟΥ ΕΊΣΑΙ; ΜΛΚ ΑΠΑΝΤΆ; ΤΙ ΕΠΑΘΕΣ;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πως είναι παιδάκια?

Mlnspelman🥵