Snowflakes Scattered by Wind (Kalopsia Series #2)

Kabanata 20

Kabanata 20

Mariing napakapit si Chontelle sa bedsheet nang kaniyang kama habang walang tigil siyang binabayo ng malalakas na pagulos ng kaniig. Napuno ng mahahalay na ungol ang kaniyang buong silid. Hindi alintana ang maingay na pagingit ng kamang kanilang kinalulugaran at nagpatuloy lang.

"Ooohh more! Damn! Faster Dale please!" Hindi na niya kinaya ang nararamdaman, may gusto pa siyang maabot, may gusto pa siyang marating. Nagpaulit-ulit iyon na tila sumasayaw sila sa ritmo ng kantang sila lang ang nakakarinig.

"Oooohh yes! Fuck that's it!" Hindi na rin niya alam kung saan ibabaling ang ulo sa oras na iyon. Tila ba nilamon siya ng masarap na pakiramdam. Hindi na siya makapagisip ng tama.

"Elle you're so thigh! Uhh! Shit!" Maging si Nick na nakapaibabaw sa kaniya ay tila nagdidiliryo na din sa sarap. Parehong may gustong maabot, parehong may gustong marating at hindi na nga bumilang ng minuto bago nila iyon nakatagpo.

Halos panabay silang napabagsak sa malambot na kama matapos ang ika-lima nilang round sa araw na iyon. Bahagyang napapikit si Chontelle at huminga muna ng malalim habang pinakikiramdaman ang basang ari.

Halos tatlong araw na din yatang ganito sila ni Nick. Hindi na din kasi lumabas ng bahay niya ang binata. Sa loob ng nasabing mga araw, nanatili lang ito doon. Mukhang tinotoo nang gago ang sinabi niyang 'Friends with Benefits'.

Walang araw na hindi yata siya nabakante ng binata. Kung saan-saan na ding lupalop ng condo niya siya pinagka-experimentuhan ni Nick. But funny thing is that, she doesn't feel use. She feel happy.

At least, even for a couple days he's been mine. All mine.

Sa puntong iyon napagtanto niya na may sakit yata siya at ang mga kaibigan. Isang bagay— karupukan.

Napamulat siya nang maramdaman muli ang mga mumunting halik ni Nick sa leeg niya. Inunan pa nito ang braso niya at isiniksik ang sarili sa kaniya.

Great!

"Spear me, nakakalima ka na ha! Wala ka bang kapaguran Dale?" mahinang tanong niya. Pagod kasi talaga siya. Simula yata paggising niya nang umaga hanggang ngayong halos ala-una na nang hapon ay panay lang sila sa paglalaro ng apoy.

"But, you like it Elle," pabulong na anas nito sa kaniya. Nakikiliti man ay sinaway niya ang sarili. Nakalima na ito. Tama na muna, masakit na din ang pagkababae niya at nakakapagod talaga. "Sarap na sarap ka," pagkasabi niyon ay kinagat nito ang utong niya. Malakas niya tuloy itong nahampas.

"Ang sakit! Dale, ang laswa mo!" Tinawanan lang siya nito kaya naman sinamaan niya ito ng tingin. Pero nang maramdaman niya muli ang nabubuhay na pagkalalaki ng binata ay natawa na lang din siya.

So insatiable!

"Grabe naman 'yang titi mo, buhay na buhay agad, kakatapos lang natin ah!" puna niya na may ngisi sa labi. Naramdaman niyang mas lalo pa iyong nabuhayan sa sinabi niya. Habang si Nick ay nangangastigong nakatingin sa kaniya.

"Ang laswa mo!" panggagaya ng binata sa kaniya na ikinatawa niya lalo. "Bakit ka natatawa! It's not funny Elle. T-Titi ka dyan, wag ka ngang masyadong vulgar!" Tila napikon bigla ito. Nangunot ang noo ni Chontelle.

Ano kaya 'yon?

"E, diba titi naman 'yan? Ano ba dapat?" Natutuwa talaga siya sa mukha nang binata ngayon. Mukha na itong kamatis sa sobrang pula at nararamdaman niya rin kung paano nagre-react ang ulo nito sa baba sa bawat banggit niya sa salitang ikinapapamula nito.

"You should have tried to use English words or better yet don't say anything about it. Grabe ka Elle! Ikaw iyong malaswa. I can't believe you!" Nag-histerikal na ito na ikinahagalpak niya pa lalo. Mula sa pagkakahiga ay naupo ang binata, lukot na lukot ang mukha at pulang pula pati tenga. Hindi rin malaman kung saan ito titingin.