Your Humble Servant is Guilty! (Burmese Translation) [ＣＯＭＰＬＥＴＥＤ]

Chapter(2)

နန္းတြင္းသမားေတာ္၏ ေၾကကြဲစရာဇာတ္လမ္း(၂)

ေတာ္ဝင္ကိုယ္လုပ္ေတာ္ဟြာသာ တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ မင္းႀကီးက ငါ့အသက္ကို တကယ္ႀကီး လိုခ်င္ပါ႔မလားလို႔ ငါခဏခဏ ေတြးျဖစ္တယ္...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတို႔က ငယ္ငယ္ေလးတည္းက အတူကစားရင္း ႀကီးျပင္းလာခဲ့ၾကတာပဲေလ...

လက္႐ွိဧကရာဇ္မင္းႀကီးက ႐ွစ္ေယာက္ေျမာက္မင္းသား လ်ိဳ႐ွီျဖစ္တယ္...ဒါနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ငါ့အဘိုးက ငါ့ကို တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔ ကယ္တင္ခဲ့တယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရမယ္ထင္တယ္...သူက ႐ွစ္ေယာက္ေျမာက္မင္းသား ျဖစ္တာေၾကာင့္ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္မယ့္ အဆင့္က မျမင့္လြန္း မနိမ့္လြန္း အေျခအေနမွာ ႐ွိတယ္...ဒါ့အျပင္ သူက ဗိုက္ထဲက ထြက္မလာရေသးခင္တည္းက မက်န္းမာဘူး...ဒါေၾကာင့္ သူငယ္ငယ္မွာလည္း မၾကာခဏ ေနမေကာင္းျဖစ္တတ္တယ္...ဒါေပါ့...ဒီအားနည္းၿပီး ခ်ဴခ်ာတဲ့ သားေတာ္ေလးကို ေနာက္ဆံုးမင္းႀကီးက ဘယ္အေရးေပးခဲ့ပါ့မလဲ...နန္းေတာ္ထဲက လူတိုင္းကလည္း သူ႔ကို မေလးစားၾကဘူး...သူတို႔ေတြက ႐ွစ္ေယာက္ေျမာက္မင္းသားနဲ႔ သူ႔မယ္ေတာ္ အေရးေပးမခံရတာကို ေတြ႔ရေတာ့ ထိုသားအမိကို အဝတ္အစား၊ ေငြေၾကးနဲ႔ အစားအေသာက္ေတြ ပံုမွန္မေပးေတာ့ဘဲ အႏိုင္က်င့္ၾကတယ္...႐ွစ္ေယာက္ေျမာက္မင္းသား အသည္းအသန္ ဖ်ားနာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ နန္းတြင္းသမားေတာ္တစ္ေယာက္ကို ၾကည့္႐ႈေပးခိုင္းဖို႔ေတာင္ အခြင့္အေရး မရခဲ့ဘူး...ငါ့အဘိုးရဲ႕ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ႐ွစ္ေယာက္ေျမာက္မင္းသားရဲ႕ အေစခံေလးက တားဆီးၿပီး ဒူးေထာက္ေတာင္းပန္ခဲ့တယ္...အဲ့ဒါနဲ႔ ငါ့အဘိုးက လိ်ဳ႐ွီကို ကုသေပးခဲ့တယ္...
လ်ိဳ႐ွီ ခံစားေနရတာ ဘယ္လိုေရာဂါမွန္း ငါမသိဘူး...ဒါေပမယ့္ ငါ့အဘိုးရဲ႕ အမူအရာကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရံုနဲ႔ ဒါေသခ်ာေပါက္ ႐ိုး႐ိုးေခါင္းကိုက္ေရာဂါ မဟုတ္ဘူးလို႔ ငါသိလိုက္တယ္...အဲ့ဒီမင္းႀကီး ျဖစ္လာမယ့္ ေကာင္ေလးက ငါ့ထက္သံုးႏွစ္ႀကီးေပမယ့္လို႔ ငါ့ထက္ အရပ္ပုတယ္...ေမး႐ိုးခြၽန္ခြၽန္ေလးနဲ႔ သူက လက္တစ္ဖဝါးစာေလာက္ေလးပဲ ႐ွိတယ္...သူ႔ရဲ႕ ျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက အျမဲတမ္း နီရဲေနတတ္တယ္...လမ္းနည္းနည္းေလွ်ာက္လိုက္တာနဲ႔ သူက ေမာေနတတ္တယ္...ဒါ့ေၾကာင့္ ဆယ္ႏွစ္ထက္ပိုၿပီး သူအသက္႐ွင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ လူတိုင္းက ယံုၾကည္ထားၾကတယ္...ထင္မွတ္မထားဘဲ ငါ့အဘိုးက ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ကုသေပးၿပီးေနာက္မွာ အဲ့ဒီနာမက်န္းမႈေတြ လံုးဝေပ်ာက္ကင္းသြားခဲ့တယ္...သတိမထားမိခင္မွာပဲ သူက ငါ့ထက္အရပ္ပို႐ွည္ေနခဲ့ၿပီ...သူ အရင္ကလိုမ်ိဳး ႐ွက္ေၾကာက္တတ္တဲ့ေကာင္ေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး...သူက ဘယ္လို ေမာက္မာရမလဲဆိုတာကိုလည္း တတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီးေတာ့ လူတိုင္းကို အေပၚစီးကေန ၾကည့္တတ္ေနၿပီ...သူက ငါ့ကို ေအးစက္စက္ေလသံနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္သလိုေတာင္ ေျပာခဲ့ေသးတယ္..."မင္းေခါင္းကို ငါ့ဆီ ယူလာခဲ့"...တကယ့္ကို...ေက်းဇူးမသိတတ္လိုက္တာ!