Js:Bundan sanane?!
Tae:Ne demek sanane?!Sen benimsin!
Araştırmacılar yeni bir silah türü geliştirmek istediler.Bunun için çocuklar üzerinde deneyler başlatıldı.Ama işler umdukları gibi gitmedi.
Tae: Lütfen bana yardım et. Jisoo:*sesi boğuk geliyor*üzgünüm ama yapamam. Tae:Lütfen.Ölüyorum dayanacak gücüm kalmadı.*biraz rol yapmaktan zarar gelmezdi;)* Js:Ah lanet olsun neden hayır diyemiyorum. Tae:Yukarıda kontrol paneli var.Orada kırmızı tuşa bas. Js:Dur kameralar ne olacak?! Tae:Ben halledicem.Hadi çabuk.
Jisoo kontrol odasına gider.Etrafabiyice göz gezdirir ve sonunda kırmızı tuşu bulur. Js:Hadi jisoo yapa bilirsin 1,2 ve 3.Aman tanrım o çok güzel.*medya*.Hemen yanına gittim*Hey sen iyi misin? Tae:*boğazından yakalar havaya kaldırır*Sen kimsin? Js:B-ben Jis-. Öhö nef-es al-...amı-.yo-..rum öhö. Tae:Neyse bana yardım ettiğin için sana ne yapıcağımı sonra düşünücem.Şuan önemli bir işim var.*Jisoo'yu yere fırlatır* Js:Ah öhö-öhö... Öhö.Lüt-.. öhö fen yapma. Tae:... Js: DUR GİTME. Hepsi benim suçum.Her kesi öldürecek.Ama ama bu doğru değildi.Oda bir insandı.Ben ben inanmıştım hik n-neden hik. .... Tae:Merhaba bay Choi.Beni özlediniz mi? Choi:Sen nasıl?GÜVENLİK. Tae:*Gözleri ile bay Choi havaya kaldırır ve ona acı çektirir*Aa olmadı ama bay Choi.Şimdi sizi parçalara ayırmam lazım öyle değil mi?! Choi:Ahh g-GÜVENLİK. Tae:Boşuna uğraşmayın gelirken bütün ordunuzu parçalara ayırdım.Aha hhah ahahah. Choi:D.. d..deli.Delisin sen. Tae:Ben deli değilim.Ben bir savaş robotuyum.Duygularım yok.Sizin istediğiniz de bu DEĞİL MİYDİ?!ahah hahah.Neyse konuşmayı sevmiyorum bay Choi.Beni yoruyor.Sayonara. Choi: AĞĞHHH 💣💥 Tae:Sikeyim kıyafetlerim kirlendi. Tae çoktan öldürdüğü cesetlerin üzerlerine basa basa yürüyordu.Ortamın sessizliği tae'nin yerdeki kanlara basarken çıkan fışk sesi bozuyordu.Normal insan bu manzarayı görse dayanamayıp delirir,dilini yutar hatta korkudan öle bilirdi bile.Ama Tae alışıktı.Zaten her kes duyguları olmayan birinden ne bekleye bilirdi ki?!
Jisoo'dan Ona engel olmam lazım.Oturub burada böyle ağlayamam.Bay Choi'nin odasına giden koridora sapar sapmaz yere yığıldım.Gözleri yuvalarından fırlamış adamlar,orqanları karından sarkanlar,adeta vücut parçaları bir birinden ayrılmış etrafa saçılmış insanları görmeyi beklemiyordum.Kusmak istedim ama yaşadığım bu travma, üzüntü buna engel oldu.Ben ne yapmıştım böyle.Aptallığım yüzünden 700-den çok insanın ölümüne sebep olmuştum.Ağzımı açıp özür bile dileyemiyordum.Sonra onu gördüm her tarafı kan olmuşdu. Gittikçe bana yaklaşıyordu.Bense bir tepki göstermiyordum.Her şeyin suçlusu benden şu saatten sonra yaşasam ne olurdu ki?!Ama buna rağmen vücudumun korkudan titrediğini hissediyordum.Sonunda önümde durdu ve bana bakmaya başladı.O an gözümden bir damla düştü.
(Bu arada Jisoo böyle görünüyor)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tae:Şimdilik benimle gel. Js:H-hayır istemiyorum. Tae:Sana fikrini soran olmadı!
Tae Jisoo'yu kolundan tutar ve sürüklemeye başlar.Şirketin park alanına gelirler ve büyük siyah jip'in önünde dururlar.Tae kapıyı açar ve Jisoo'yu öne oturtur. Jisoo:Bu bay Choi'nin arabası. Tae:Artık benim! Jisoo:Nereye gidiyoruz? Tae:Gidince öğrenirsin. ... Js:Neden insanlardan nefret ediyorsun? Tae:Bu seni ilgilendirmez. Js:Peki neden beni öldürmedin? Tae:Konuşmak beni yoruyor.Bilmem anlata bildin mi?!
Tae kendiside bilmiyordu.Neden bu kızı öldürmemişti ki?!Güzel olduğu için mi?Ona yardım ettiği için mi?Neden?Kendisinin aklı karışıkken Jisoo'nun ona soru sorması onu sinirlendiriyordu.Tae ailesini çok fazla özlüyordu.Evet insanlardan nefret ediyordu.Ama asla katil olmak istemezdi.Bu onun suçu değildi.Onu buna zorlamışlardı.Sonunda delirtmişlerdi.Ama ona bunu yapanlardan intikamını almışdı.Bu yüzden sinirlerine biri dokunmadığı sürece insanları öldürmeyi düşünmüyordu.Ailesinin yaşadığı umuduyla doluydu içi.Bu yüzden ilk önce onları bulmalıydı.Ama bundan önce Tae kendine ait bütün izleri yok etmişti.O çocuk ölüydü ve öyle de kalıcaktı. .. Tae'den Bir süre ses gelmeyince sağıma baktım.Uyuyordu.Onda garip bir şeyler vardı.Ya gerçekten iyi kalpliydi ya da cidden salakdı.Kim babasının ve yüzlerce insanın katiline yardım ederdi ki?!Uyurken aynı bebeğe benziyordu.Bu görüntü benim gülmeme neden olmuştu.Ne yapıyorum ben?!Ailem belki de öldü hiç yaşamıyor.Belki Tamamen yalnızım .Ama oturmuş gülüyorum.Bütün insanlar aynıdır.Bunu asla unutmamam lazım. Js:Mmh *etrafına bakar* rüya değil miydi? Tae:Hayır bu benim cehennemim) Js:*yutkunur*Peki nereye gidiyoruz? Tae:Daegu'ya. Js:Ne neden? Tae:*korkunç bakış atar* Js:.. ... Js:Geldik mi? Tae:Evet.Arabada bekle.
Tae mavi ne çok büyük ne de çok küçük eve yaklaştı ve kapıyı tıklattı. X:Buyurun? Tae:Bayan He-ran tanıyor musunuz? X:Ah evet. Tae:Peki nerede? X:İçeride.Ama ölmek üzere. Tae:Ne?!Onu göre bilir miyim? X:Siz kimsiniz? Tae:Oğlu. X:Bu imkansız o yıllar önce öldü. Tae:Bakın şuan bunu tartışmanın zamanı değil. X:Pekala gelin. .. Tae:Merhaba anne*gözünden yaş düşer*
