Teenage love

Chapter 4

*de volgende ochtend*
* Louise's PoV*
Ik word wakker met nogsteeds een gevoel van ongeloof. Ik kijk op mijn telefoon en heb al een appje van Arne.
♥️: goodmorning sunshine. Ik hoop dat je een beetje hebt kunnen slapen ondanks je gestrest over onze date :)

Omggg hij noemt het een date begin ik te flippen. Ik ben helemaal aan het blozen en probeer een antwoord te verzinnen.

Louise: sow goodmorning sweetie. Ik heb heerlijk geslapen met deze gedachten ;) ik mag btw van mijn ouders :).

♥️: ohh dat is kei goed nieuws!! Dan haal ik je op om 20:00 zaterdag. Ik weet nu toch waar je woont ;).

Louise: oh ja is kei lief van je!! Ik ga me klaarmaken voor school tot strakjes.

♥️: tot straks stresskip

Ik moet snel een app je naar Emma sturen bedenk ik me net. Ik zou me daar gaan klaarmaken.

Louise: Hye meid. Sorry ik kan me zaterdag niet bij jou klaarmaken. Arne komt me thuis ophalen om 20:00, anders kom jij naar mij en maken we me hier klaar?

Emss: omgg kei leuk, is goed voor me Dan kom ik na het eten naar je toe!

Louise: Okee dankjewel tot straks op school!

Emss: tot straks !

Ik maak me snel klaar om naar school te gaan. Wanneer ik op school aankom komt Emma blij naar me toe gelopen. Ik ben zo blij voor je zegt ze bijna schreeuwend. Ik begin te lachen en zeg dat ze wat rustig moet doen. Al snel zie ik Arne op ons afkomen en al snel staat de hele groep erbij. Ook Bram komt uiteindelijk aangelopen. Je ziet er zo gelukkig uit vandaag plaagt Bram Arne. Arne haalt hem eventjes uit te groep en zegt dat hij wilt praten.

*Arne's pov*
En vertel op zegt Bram. Oké oké ik heb dus Louise op date naar de bios gevraagd ... en ze heeft ja gezegd bro. Omggg dat meen je onderbrak Bram me snel. Ik ben zooo blij voor je je verdient dit echt bro. Laat zien dat je zoveel meer bent dan wat al die andere meisjes over je vertellen. Ik begin te blozen en wat te glimlachen. Bro ik ben zo blij echt waar ik wil Louise echt mijn meisje maken ooit ik heb nog nooit zo snel zoveel van iemand gehouden, maar zwijg nog tegen iedereen ajb ook tegen Emma ik wil niet dat ze het van andere te horen krijg dat ik mss wat met haar zou willen ik wil haar dat zelf zeggen bro. Komt goed antwoord hij me. We gaan snel terug bij te groep staan ik sta nogsteeds te glimlachen ik probeer Louise niet te veel aan te kijken in de hoop dat ze niet ziet dat ik hier zo als een debiel sta te lachen.

*Louise's pov*
Ik kijk Arne aan en het valt me op dat hij aan het glimlachen is. Hij ziet er zo schattig uit met zijn domme hoofd. Al snel heeft hij door dat ik naar hem aan het staren ben, hij lachte naar me. Ik voel mezelf rood worden. Dan hoor ik de bel. Saved by the bell riep Emma naar me. Ik lachte verlegen en liep naar de les. Ook in de lessen hebben ik en Arne steeds oogcontact. Telkens als onze ogen elkaar kruisen voel ik die gekke tintelingen weer in mijn buik. Het is een fijn gevoel... een gevoel dat ik niet zomaar zou willen opgeven. Ik voel me erg gelukkig en de rest van de dag loopt vlotjes.