တောင်တောရယ်သာ

အပိုင္း ၇

ကႏူးေလွငယ္ႏွစ္စီးသည္ ကန္ေရျပင္ေပၚ လၽွပ္တိုက္ေျပးေနသလို ေရြ႕လ်ားေနသည္။ ေရ၀ပ္ကၽြန္းေမၽွာမ်ားၾကားတြင္ ပိုးမႊားေကာင္ငယ္မ်ား၏ ေအာ္ျမည္သံကို ၾကားရသည္။ လူ႔ခါးတစ္၀က္ေလာက္ရွိနိုင္သည့္ ျမက္ရိုင္းပင္မ်ားသည္ ထူထပ္လွသည္။ ေနပူရွိန္သည္ မျပင္းေတာ့ေသာ္လည္း အႂကြင္းအက်န္ပူေလာင္မႈက က်န္ရွိေနဆဲပင္။

ေဆာင္းကိုႏွင့္ ဒဲရစ္ခ္သည္ လူႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေလွာ္၍ရေသာ ကႏူးေလွငယ္ႏွင့္ျဖစ္ၿပီး ႏွင္းျဖဴရိပ္ကေတာ့ တစ္ဦးတည္းစီးရသည့္ ေလွမ်ိဳးျဖစ္သည္။ မနက္ခင္းအခ်ိန္ စထြက္လာၾကတုန္းက ျဖဴ႕ကို အေနာက္ကမ္းမွသည္ အေရွ႕ကမ္းအထိ ေလွာ္နိုင္ပါ့မည္လားဟု သံသယျဖစ္ခဲ့သည္။ တကယ္တမ္း အေရွ႕ကမ္းေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ လက္ပင္ မေျမႇာက္ခ်င္ေတာ့သည္မွာ ေဆာင္းကို ျဖစ္ေနသည္။

ယေန႔တစ္ေန႔လုံး အေရွ႕ကမ္းဘက္ျခမ္းရွိ ေရ၀ပ္ေဒသမ်ားမွ ေရေပ်ာ္ငွက္မ်ားကို ေလ့လာခဲ့သည္။ စက္ေလွႏွင့္သြားျခင္းထက္ အသံတိတ္ဆိတ္ကာ ငွက္မ်ားကို အေႏွာင့္အယွက္မေပးေသာ ကႏူးေလွကို ေရြးခ်ယ္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ နယ္ေျမကၽြမ္းက်င္ေနေသာျဖဴက ယေန႔တစ္ရက္သာ လမ္းျပအေနႏွင့္ လိုက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေန႔မ်ားတြင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ ထပ္လာရမည္။

သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားသည္ အခ်ိန္ေပးရသည္ထက္ စိတ္ရွည္ရသည္။ ေျမပုံေပၚ ၂ လက္မအရြယ္ကြက္ငယ္မ်ားခ်ကာ သတ္မွတ္ရက္မ်ားတြင္လာသည္။ တိရစၧာန္ေလးမ်ားကို အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစဘဲ ေလ့လာျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး အကြာအ‌ေ၀းကီလိုမီတာ မည္မၽွအတြင္း၊ အခ်ိန္ကာလ ဘယ္ေလာက္တြင္ ေကာင္ေရ မည္မၽွ ေတြ႕ရွိရသည္ အစရွိသျဖင့္ မွတ္တမ္းျပဳစုကာ အခ်က္အလက္မ်ား ထည့္သြင္းၾကရသည္။

သူတို႔ေလးေတြ၏ သဘာ၀၊ အစာရွာပုံ၊ အသိုက္ဖြဲ႕စည္းမႈ အားလုံးသည္ အေရးႀကီးသလို ေရေမွာ္ႏွင့္ ေရညႇိမ်ားကအစ ပိုးေကာင္ငယ္မ်ားသည္လည္း ထူးျခားေနတတ္ျပန္သည္။ ပုစဥ္းေကာင္ငယ္မ်ားမွစ၍ ပိုးစုန္းၾကဴးအပါအ၀င္ တစ္တီတူးငွက္ေလးမ်ားအထိ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွသည္ကို နားလည္ျဖစ္ခဲ့သည္။