Off Script Book One

Chapter 22: Heart To Heart

Sonnet XVII

I do not love you as if you were salt-rose, or topaz,
or the arrow of carnations the fire shoots off.
I love you as certain dark things are to be loved,
in secret, between the shadow and the soul.

I love you as the plant that never blooms
but carries in itself the light of hidden flowers;
thanks to your love a certain solid fragrance,
risen from the earth, lives darkly in my body.

I love you without knowing how, or when, or from where.
I love you straightforwardly, without complexities or pride;
so I love you because I know no other way than this:

where I does not exist, nor you,
so close that your hand on my chest is my hand,
so close that your eyes close as I fall asleep. "
― Pablo Neruda

***

Nasa sala kami ni Henry at tinutulungan niya akong magtupi ng mga sinampay ng tanungin niya ako tungkol kay Kyle.

"Kayo na ba, Ate?" Tumigil ako sa pagtitiklop ng maong niya.

"Saan naman galing ang tanong na iyan?"

"Eh kasi, laging may delivery ng roses at saka pagkain."

"Bakit mo naman nasabi na galing sa kanya ang mga iyon?"

"Alangan namang kay Ate Krista?"

May katwiran siya.

Mula kasi ng sabihin ni Kyle na gusto niyang manligaw, lagi siyang nagpapadala ng bulaklak.

Malapit na ngang maging flower shop ang bahay namin dahil sa dami ng flowers na dumarating.

May rosas, mums, lilies at kung anu-ano pa.

Pati sina Mang Nelson, nagtataka na din dahil non-stop daw ang pagkatok sa gate ng mga delivery people.

Kapag alam ni Kyle na pagod ako sa work, bigla na lang may darating na food delivery.

At ang ino-order niya eh ang gusto kong kainin.

Kaya pala lagi niyang tinatanong kung may craving ako o kung ano ang gusto ko.

Ang card sa mga bulaklak, K lang ang nakalagay.

Tama nga naman si Henry na hindi galing kay Krista ang mga iyon.

Tinitigan ko ang kapatid ko na tahimik na nagtutupi ng jersey shirt niya.

Matalino siya at laging kasama sa top ten sa klase.

Wala din namang problema kung sasabihin ko sa kanya ang tungkol sa panliligaw ni Kyle.

May kasunduan pa nga kaming dalawa na maging tapat sa isa't-isa lalo na pagdating sa lovelife.

So far, isang babae lang ang nabanggit niya sa akin—si Angeline.

Crush niya iyon mula first year high chool kaso torpe si Henry.

Isa pa, may boyfriend na si Angeline kaya lalong hindi siya makaporma.

Mukhang pareho pa yata kami ni Henry ng lovelife kasi ganyan din ang simula namin ni Del.

"Okay lang ba sa'yo na nanliligaw siya sakin?" Inabot niya sa akin ang shirt at pinatong ko sa ibabaw ng mga damit niya.

"Gusto mo din ba siya?"

"Hmmm....oo."

"Eh bakit hindi mo pa sagutin?"

"Bakit ka nagmamadali?"

"Kasi baka mapagod si Direk. O di kaya baka maagaw sa'yo ng iba. Ang hot pa naman niya."