Love on the Other Side

Chapter 2

Nagising nalang ako dahil sa ingay ng alarm clock na nakapatong sa side table . Bumangon ako habang nakapikit pa. Ilang sandali pa ang dumaan bago ako umalis sa higaan at bumaba sa sala. Napakatahimik ng paligid. Hindi gaya ng dati na sa tuwing umaga, nanunuod na ng tv si daddy tapos si mama naman ay nasa kusina nag-hahanda ng agahan. Hindi ko alam kung nasaan na sila. I tried to contact them but I can no longer reach them. I tried to contact my friends and other relatives too but 'cannot be reached' lang palagi.

Nagtungo nalang ako sa kusina at naghanda ng makakain. Actually, hindi naman ako palamunin. Marunong naman akong magluto at iba pang gawaing-bahay. Kaya bilib na bilib ako sa parents ko kasi they raised me well. I told them 'yaya's no longer use' kasi andito naman ako at hindi naman malapalasyo ang bahay naming. We're just in the middle of social status. Bago man ako makarating sa kusina, napansin ko ang picture frame na nasa sahig malapit sa table na nilalagyan ng mga figurine ni mama tapos may mga maliliit na bubog. Malamang, nahulog at na nabasag ito. Pinulot ko ito. Picture frame ko pala. Larawan ko noong graduation ko sa high school. Tapos ibinalik ko ito sa table at winalis ko ang mga bubog sa sahig saka ako nag-umpisang magluto.

Mom..Dad... . Nasan ba kayo?

Pagkatapos kong kumain, nagbihis narin ako at lumabas ng bahay. Naisipan kong hindi na muna pumasok ngayon kasi hahanapin ko sila mama. I know education is important but my parents are more important than that. I can study until I die but I cannot find another parents like them. I really love them.

So I grab my scooter. Naka-above-the-knee jumper lang ako tapos nakawhite t-shirt na may tatak na ulo ni mickey mouse sa gitna. Nakawagwag lang ang buhok ko tapos naka violet na helmet na may nakatatak na 'baby driver' sa left side. Naka white shoes, regalo ni mama noong 17th birthday ko. Naalala ko bigla, apat na araw nalang birthday ko na. My 18th birthday. I also grab my brown backpack na may laman cellphone, wallet, power bank, panyo ni Oliver, notebook at ballpen but Di ko alam kung bakit yan ang laman bag ko basta ang alam ko, I really need that. Bago ako umalis ng bahay, nag-iwan ako ng note at nakapatong ito sa hapag-kainan para sa kanila baka sakaling uuwi na sila malalaman ko agad. I knew they will call me right away as long as they'd get my note.

But the thing is, where to find them?

****

Kakapasok ko palang sa building ng companya naming nakita ko na agad ang employee's chart sa lobby. May naka attached na blue circle sa tabi ng pangalan ni daddy. It means he's on leave. Why?

Hindi na ako umakyat sa opisina ni daddy kasi wala rin naman siya doon. Hindi na ako nag-aksaya ng oras, nagtungo na naman ako sa clinic ni mama. Dentist si mama and we have our own private clinic. Hindi naman malayo sa companya naming ang clinic ni mama.

Along the way, the heat's burning my skin. Nakalimutan kong magdala ng jacket. Tsssk.

Sobrang traffic pa naman.

Habang naghihintay ako na mag GO sign na, napalingon ako sa kaliwang lane at may nakita akong familiar na mukha na naka black scooter at red helmet na may naka sulat na ' baby driver' sa right side ng helmet niya.

"Oliver!" sigaw ko.

Lumingon naman ito tapos kumaway. "Yow!" sigaw niya rin sa akin. "Ba't di ka naka-uniporme?" tanong niya.

Ngumiti lang ako at tumingin saglit sa stop light baka kasi naka GO na.

"Hindi ako papasok!" sagot ko sa kanya. May kinausap siya sa jeepney na katabi niya mukhang kilala niya ata. Tapos tinuro niya ako at patuloy paring nakipag-usap sa kausap niya. Tapos paglingon ko ulit sa sign, naka warning sign na siya. 5 seconds bago ito nag- GO.

Huminto ako sa tapat ng Jollibee at hinintay ko si Oliver na huminto.

"Peeew. Wazzup?" Bati niya sa akin. "Saan ka pupunta?"

"Hahanapin si mama, maybe sa clinic niya. "sagot ko habang nakatingin lang sa kanya. Napansin kong makapal pala ang kilay niya tapos 'yong mga mata niya napakaganda lalo na 'yong lips niya na medyo pouty.

"Ehem." Nagfake cough siya saka naman ako natauhan. Nakatitig na pala ako sa kanya ng matagal.

"Sasama ako." Ngiting sabi niya. Bigla namang nagsalubong ang mga kilay ko sa sinabi niya.

"Seriously? No, this is my business not yours."

"Well, you can be my business, if you want. "tapos nag smile siya. Ba't ba kasi hindi siya na-uubusan ng smile? Explain it to me nga? Tsssk. Biglang naman akong nagblush sa sinabi niya.

"Heck no! Oliver, I have to go!" Iniwas ko 'yong mukha ko baka kasi makita niya ang pamumula nito.

"Wait!" Pigil niya sa manubela ko.

"I have to go Oliver." I said to him. But he really insisted na sumama sa akin. Kaya wala akong nagawa, hinayaan ko nalang siya. Sabi naman niya, minor subjects lang naman siya ngayon and it is fine with him not to attend the class. My ghad if I were him, I wouldn't do the same thing like he did. Skipping class is a crime for me not until yesterday.

******

Enjoy. Vote. Follow and Share.

Let me know how you feel with this story or your opinion. Just leave me some comments.

Thanks.