CHAPTER 2

6 2 0
                                    

"Miss, ayus lang po ba
talaga kayo dito?" Tanong ulit ni Kate saakin.

"C'mon Kate, How many times do i have tell you na Ok lang ako dito. At staka you said last time na Maayos ang lugar na to." She seems so worried, alam nya kase na UNANG beses ko lang gagawin to. "And besides may mga tao naman akong inghire dito sa lugar na ito."

"Are you sure Miss?"

Ohh! C'mon!  "Ofcourse! I am!."

Good thing, mukang ok na sya. Minsan hindi ko na rin alam kung anong nangyayari dito kaya Kate e. Tatanong tanong sya kung Ok ako tapos sya pala yung Hindi Ok. Tss! Ewan!.

Nasa likod ko lang si Kate habang ako naman ay isa isang iniinspect ang mga gamit dito sa apartment.

Ye, Apartment. Dito ko balak muna manirahan. And besides kasama din to sa plano ko.

Mukang ayus naman tong apartment na to. Looks Clean and Compy. Mukang sya maliit saakin pero Ok rin to.

"Miss, ok na po yung mga gamit nyu. Naayos na din po yung mga CCTV camera. Pati din po yung mga documents na kailangan nyu nasa kwarto nyu na din po. Foods and other higents na kakaylanganin nyu ay ayus na din po." I build small smile in my lips. Kate never failed to amazed. She always knew what i need.

Hinarap ko sya nang may ngiti sa labi.
" Thanks Kate, Your amazing. Now you can leave." Nginitian nya lang ako sabay talikod saakin.

"Wait!." Pigil ko sakanya. "Don't forget to update me in the office and Call me when something happen."

"I will Miss." Sabay nagpatuloy na syang umalis.

Narinig ko na rin ang mga sasakyan na nagalisan sa labas.

Hayst. Now i'm alone. Now i need to face all the struggles without help from my men or even from my secretary.

Umupo muna ako sa single sofa dito sa sala. I need some rest, masyado akong napagod ngayong araw.

Printeng nakaupo lang ako habang pinagmamasdan ang kabouan nitong apartment.

Medyo maliit na kusina, isang cr, dining table na good for three, 2 rooms, and isang maliit na sala na may dalawang single sofa. May tv din dito. Medyo may kaliitan pero mukang mapapakinabangan naman.

Kung titignan mukang ginawa ang apartment na ito para sa dalawang tao. Good for two kase kadalasan ang mga gamit dito.

Medyo na karamdam na ako ng antok kaya ingsandal ko ang ulo ko dito sa sofa. Dito muna ako matutulog, tinatamad akong pumunta sa kwarto e. Staka tanghali panaman kaya pwede pa.

*******

Nagising ako nang may maramdaman akong may nakatingin saakin. Hindi ko muna binuksan yung mga mata ko. Pinakiramdaman ko muna sya.

"Sino kaya to?" Babae? Boses babae sya.

"Bat sya natutulog dito?"

Agad kong minulat ang mata ko ng maramdaman kong hinawakan nya ako buhok ko. At mukang nagulat sya doon.

"Ahhhhhhh!" Sigaw nya. Agad akong napatakip nang tenga dahil sa sigaw nya. Ang ingay!

"Hey stop!" Sigaw ko rin sa kanya. Pero hindi sya natinag sumisigaw parin sya. Kaya no choice ako kundi takpan ang bigbig nya.

"Calm down ok, ang ingay mo e. Ang please be quite." Tumango naman sya kaya unti unti ko na ring tinanggal ang kamay ko sa bigbig nya.

"Hoo! Ang sakit tuloy ng lalamunan ko! Ikaw kase e nanggugulat ka!" Aba't! Nanisi pa sya. Sya tong sisigaw sigaw tapos isisi nya saakin. Aba matende.

"Who are you?" Ayun agad ang tinanung ko. Wala kase sa bokabularyo ko ang kumausap sa mga taong hindi ko naman kilala.

"Ikaw, sino ka? Bat nandito ka sa apartment ko? Anong ginagawa mo dito? Bat dito ka natutulog? Sino nagpapasasok sayo dito? Alam mo ba n-" agad kong pinutol ang sasabihin nya. Daming tanong nya e. Ako isang tanong lang pero sya Aba! Ang dami!.

"I'm Lex, apartment ko rin to, nakatira malamang, tinatamad ako pumunta sa kwarto, yung may ari shempre, hindi ko alam."

"Huh?" Yan! Edi hindi mo naintindihan!. "Anong sabi mo?"

"Sinabi ko yung sagot ko sa mga tanong mo."

"Sagot? Huh?." Halatang naguguluhan sya. Ako din naman e naguguluhan sya kanya.

"Aish! I'm LEX, nandito ako kase apartment ko rin to, dito din ako nakatira, dito ako natulog kase tinatamad akong pumunta sa kwarto ko, yung may ari shempre, sya yung nagpapunta saakin dito." Paguulit ko ng mga sinabi ko kanina. "GETS?"

"Ahhh, Lex pangalan mo." Tumango lang ako. 

"Ako pala si Keil, Mary Keil Lopez." Pagpapakilala nya saakin. Naglahad din sya ng kamay.

"LEX HEARTER" Then i grab her hand. 

Yes, from now on i become LEX HEARTER.






THE UNTITLED PRINCESS (On Going)Where stories live. Discover now