SGANF #4: First Love

Chapter 7

Chapter Seven

“Happy eighteenth birthday!” bati ni Jacob sa akin pagkalabas ko ng gate namin. May iniabot siyang maliit na box in red color and a bouquet of red roses. Ang saya saya ko, lalo at siya ang kapiling ko sa napakaimportanteng araw ng buhay ko.

            “Thank you.” Nahihiya kong sabi. Bumati rin yung mga pinsan niya at nagpasalamat ako. “Pwedeng iwan ko dito sa bahay itong roses, baka kasi tuksuhin ako sa klase eh kapag nakita nilang dala ko?” nahihiya kong paalam sa kanya.

            “Syempre naman. But you can bring the box with you and open it.” Ngiti niya. Napalunok ako, to see him smiling just for me makes me even happier. Ang saya saya ko talaga.

            Nakasakay na kami ng tricy, kaming dalawa sa loob at sina Rhyan at Alex sa likod, samantalang sa ibang tricy sumakay sina Wella, Vanessa at Ramona. I opened the small box; I didn’t really care about the present, mas masaya ako na kaharap at katabi siya ngayon.  Nanlaki ang aking mga mata when I saw what’s inside the box.

            It’s a vintage gold necklace with uniquely beautiful floral heart locket with two engraved pink flowers and our initials ‘J M’         

“Thank you.” Maluha luha kong sabi.

            “Do you like it?” he smiled again.

            “Very much! I will treasure it at ipapasa sa magiging anak natin.” Napawi ang kanyang ngiti.

            Natakpan ko ang aking bibig, anong lumabas sa bibig ko, anak? Wake up, Maia!

            “Sorry! Hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon, I didn’t mean to say that!” mabilis kong bawi habang tinatampal ang aking bibig.

            He stopped my hands with his hand and kissed them. “Don’t hit yourself. I’m just glad you like it.”

            Tumango ako at ngumiti. I have to refrain myself from saying things and doing what might push him away from me. Ewan ko ba, I don’t feel stable sa relasyon namin kahit sinabi niyang kami na. Pakiramdam ko ay napaka-fragile ng foundation namin at konting tulak lang ay mababasag ang kung anumang meron kami.

            Tumingin ako sa labas. Pinilig ko ang ulo sa naiisip. Be happy Maia, birthday mo today so make it special and just smile so that the ‘goddess of smile’ kung meron man, will smile upon you for the rest of the year.

 I love you. Gusto kong sabihin iyon sa kanya. Gusto kong ibulong. Gusto ko ring ipagsigawan para malaman ng lahat na kami na. I love you. I want him to know what I feel. I want him to feel what I truly desire. I love you. At sana, sabihin din niya sa akin iyon, bigkasin ang mga katagang gustong marinig ng puso ko. I love you, Jacob. I love you so much and I wish you’ll know that. Kung kelan namang kami na ay saka pa ako naduwag sabihin ang tunay na damdamin ko.

            “Magti-training na ako next year so I will be away for a year. Second year ka na rin kaya pagbutihin mo ang pagaaral at huwag palaging lakwatsa ang ginagawa mo.”

            “I know, will you text me?”

            “Kapag may pagkakataon I will. But you have to be patient at huwag mong palaging pinaiiral ang pagiging impulsive mo. Palagi mong iingatan ang sarili mo at huwag kang palaging tumatalon sa pader, hindi magandang tingnan.”

            Tumango ako.

            “Don’t drink and smoke, Maia, hind maganda sa katawan.