Chandria
Pumunta ako kina mommy at nakita ko ang pagkasabik niya sa akin. Syempre, bunso ako eh kaya ganun. Hihihi.
"I miss you, my Chandria." mom said and hugged me. I hugged her back and I feel a tear fell on my cheek. "I miss you too, mom." I said. I saw her with teary eyes. Naiiyak na din ako.
"Anak. Huwag kang umiyak. Alam kong emotional ang mga buntis but there's nothing to cry about." she said and flashed her genuine smile. "I love you mom." I said and she replied, "I love you too, my baby."
"Uh, Tita. Pwede po ba hiramin muna si Chandria?" sabi ni John at tumango naman si mommy. Dinala niya ko kina Mama Che. Sinabi niya na tawagin ko siyang mama kasi asawa ko naman daw si John at anak na din ang turing niya sakin.
"Congratulations, mga anak." naluluhang sabi ni mama. Agad naman siyang sinita ni John. "Ano ba yan ma, hindi bagay sayo umiyak." sabay cross arms. Ang cute!! These past few days lagi ko siya pinanggigilan. Di ko rin alam kung bakit eh. Pero hindi alam ni John yun. Hahahaha! Sssshhhh. Secret lang natin yun ha. Pinagti-tripan ko yung ilong niya pag natutulog. Napansin kong wala na sina mama sa harapan ko at nakaramdam ako ng yakap mula sa likod.
"Tulala ka na naman. Something's wrong, my princess?" tanong niya.
"Wala naman. Natatakot lang ako manganak." sabi ko.
"Di naman siya masakit eh." sabi niya at pinatong niya yung ulo niya sa shoulder ko.
"Tss. Di mo naman alam eh." sabi ko sabay pout. Pero ninakawan na naman ako ng halik. Tulala pa rin ako pero natawa siya. Pinanliitan ko siya ng mata at tawa pa rin ng tawa. Tss. Umalis na ko sa restaurant at umuwing mag-isa. Bahala ka.
John
"Uy. Ano nangyari dun?" tanong ni Cryzel.
"Di ko rin alam eh." sabi ko.
"Sundan mo yun. Baka ano pang mangyari dun." sabi niya at sinunod ko naman. Sinundan ko yung taxi na sinakyan niya. At pumunta siya sa.... isang shop na puro pang baby ang tinda. Sinundan ko siya sa loob at namimili siya ng mga damit para sa mga baby namin.
"Sir. May kailangan po ba kayo?" sabi ng saleslady at napatingin sakin si Chandria. Patay. Nalaman niya na sinundan ko siya. Nakita ko siyang lumakad papunta sakin. "Ano ginagawa mo dito?" mataray niyang tanong.
"Pinapasundan ka ni Cryzel sakin kasi baka kung mapano ka. Ikaw pa naman, accident prone area ka eh." sabi ko at umirap siya tapos pinagpatuloy niya yung paghahanap ng damit sa mga baby namin.
"Sorry na. Patawarin mo na ko please?" pagmamakaawa ko pero hindi pa rin natalab.
"Miss. Gusto ko yung kulay pink saka blue nito." sabi niya sabay punta sa mga bote. Hay! Wala na kong ginawa kundi sumunod na lang sakanya. Hanggang matapos siya, di niya ko pinapansin. Ang moody naman nito. Kung di ko lang mahal 'tong moody na 'to eh.
![](https://img.wattpad.com/cover/27163303-288-k563664.jpg)
BINABASA MO ANG
The Heart Wants What It Wants
Cerita PendekYou can't please your heart to love someone you don't love. It beats for someone unexpectedly not just once but twice. What will happen to Hanna and John for their second chance as a couple? Will they have a happy life or a sad one?