Troublemaker | Jeon Jungkook BTS

2

Περασαν 2 βδομάδες απο το τραγικο μου συμβαν, 12 μερες για την ακρίβεια, και τωρα ειναι η ωρα που πρεπει να ξεκουκουλωθω απ' τις ζεστες μου κουβερτες, να σηκωθω απο το μαλακό μου κρεβάτι και να ετοιμαστώ για δουλειά μονο κ μονο για να αντικρίσω το γερο γουρούνι αφεντικό που μυριζει τσιγαρα και καφε.

Και ολα αυτα για ποιο λογο; Α για ενα μισθό με τον οποίον φροντίζω τον εαυτο μου και το μικρο διαμέρισμα που κατοικώ. Ω τέλεια και τωρα ειναι το σημειο που πρεπει να σηκωθώ γιατι η ωρα ειναι 7.30 και πρέπει να καταλαβω οτι εχω ηδη αργήσει; Φανταστικά.

Σιγά σιγά σηκώνεσαι, στρώνεις το κρεβάτι σου και περπατας προς το μπανιο σου για να ξεκινήσεις την νέα μέρα που σε περιμένει. Μολις βγαίνεις απο το μπάνιο, τσεκάρεις την ώρα από το κινητό και συνειδητοποιεις οτι ειναι 8.10. Τωρα υποτίθεται οτι έπρεπε να ειχες φτασει στη δουλειά!

Αυτο ηταν. Απολυθηκα κιόλας. Μετά πως θα πληρώνω το νοίκι ε! Μη μου πεις οτι δεν θα εχω λεφτα ουτε για φαγητό. Παναγια μου, πως θα ζήσω; Τρώγοντας με τα αδέσποτα; Κ αμα μου παρουν το σπιτι; Θα μετακομίσω σε κάνενα ιδρυμα δηλαδή;

"Σκατα με φράουλες" είπες και αρχισες να τρέχεις δεξια και αριστερά από την βιασύνη σου να ετοιμαστείς οσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Δοξασες το θεό που το μαλλί σου ηταν συνεργασιμο και τα ματια σου δεν ειχαν μαύρους κύκλους. Έβαλες κόκκινο χρώμα στα χείλη και διακριτικά διαμαντάκια στους λοβους των αυτιών σου.

"Τώρα ρούχα! Ρουχα. Ρούχα; Ρουχα.. Μα τι ρούχα;!" Έψαχνες μεσα στις στίβες απο ρουχα κάτι επίσημο και αξιοπρεπές. Το μονο που βρήκες ήταν ένα λευκό πουκάμισο και μια μαύρη κολλητή φούστα. Δεν ειναι κακό, σκέφτηκες.

"Μονο που.. πρεπει να βαλω καλσόν.. " Αυτο ηταν ο χειρότερος φόβος σου. Σωστά, τα καλσόν. Τραγικές αναμνήσεις έφερναν στο μυαλό σου. Όμως, δεν είναι ώρα για δευτερες σκέψεις!

Αρπαξες ενα μπεζ καλσον και προσπαθησες να είσαι όσο πιο απαλή γίνεται. Ολα πηγαιναν καλα μεχρι που το καλσον σχιστηκε ανάμεσα από τα πόδια σου μέχρι και το δεξιό σου μπούτι. "Την τυχη μου μέσα" ψυθυρισες και χτύπησες το κούτελο σου πανω στο τοίχο. Δεν χρειάζεται να πανικοβληθείς. Θα το καλυψει η φούστα. άκουσες μια φωνούλα μεσα στο κεφάλι σου και ξαφνικά φώναξες: "Να σαι καλά φυλακα άγγελε μου!" Αν και μάλλον ήταν η φωνή της συνειδήσης σου.

Τέλος πάντων, ότι κι αν ηταν αυτη η φωνη ειχε δίκιο! Οταν τελείωσες το ντύσιμο σου, έφυγες τρέχοντας.