Troublemaker | Jeon Jungkook BTS

4

Το επομενο πρωι ξύπνησες με την περίεργη και υγρή αίσθηση ότι κάποιος έγλειφε τον λαιμό σου. Άνοιξες τα μάτια σου και ούρλιαξες τοσο δυνατα που τρόμαξε και έφυγε απο πάνω σου. 

"ΤΙ ΣΤΟ Δ***ΛΟ" Φώναξες, τρομοκρατημένη από τον τεράστιο σκύλο που είχε φύγει από πάνω σου γιατί φοβήθηκε. Το καημένο έκλαιγε επειδή νομισε ότι το μάλωσες. Έπιασες τον λαιμό σου και τα χέρια σου γέμισαν με τα σάλια του. "Σαλιαρικο." ειπες αηδιασμένη και το σκυλί άρχισε να κλαίει ακόμα πιο δραματικά. Πρώτη φορά συναντάς ένα τόσο drama queen σκύλο. 

Μα για μισό λεπτό.. Εσυ δεν εχεις σκύλο. Τότε.. 

"ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΣΚΥΛΑΡΟΣ ΚΑΛΕ;" έπιασες το κεφάλι σου, τραβώντας τα μαλλιά σου καθώς κοίταξες γύρω σου. "ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ." Ή έχω παραισθησεις και πρέπει να με κλεισουν στο δρομοκαΐκιο ή γ*μησα με γκομενο και με έκανε να ξεχάσω κ το ονομα μου. "Καλά νταξει μόνο στα όνειρα σου κοριτσάκι." κορόιδεψες τον εαυτό σου και σηκωθηκες απο το κρεβάτι. Ο σαλιαρης πήρε θάρρος ότι τον συγχώρεσες και παραλίγο να πέσει πάλι πάνω σου. "Α-α ούτε που να το σκεφτείς!" Σου έκανε μια θλιμμένη φατσουλα αλλα δεν σε ένοιαζε κ πολύ. Οπότε έκατσε πίσω στη θέση του, κάνοντας την drama queen. 

"Αντε μπράβο." είπες και προχωρησες να ανοίξεις την πόρτα. Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει πριν προλάβεις να την ανοίξεις και τα μάτια σου πέφτουν πάνω σε ένα ημίγυμνο σώμα.

"Καλημερ-" αρπάζεις την πόρτα και την κλείνεις στα μούτρα του. Χτυπάς την πλάτη σου πίσω, ενώ κρατάς την πόρτα και σφίγγεις τα χείλη σου. Ελα ρε κοριτσάκι, γ*μησες καλά χθες βράδυ για να μη θυμάσαι τίποτα. Απο την άλλη σκεφτεσαι οτι επρόκειτο για κάποιου είδους φάρσας. Πως γίνεται Ε-Σ-Υ να παρασύρθηκες σε ένα τέτοιο πειρασμό με κάποιον που δεν γνωρίζεις, ένα άγνωστο, ΠΩΣ! Το αγόρι συνεχίζει να χτυπάει την πόρτα, λίγο ανήσυχος και εσύ συνεχίζεις τις ασυναρτησίες σου. "Αγάπη είσαι καλά; Άνοιξε την πόρτα να το συζητήσουμε. Δεν ήξερα τι να κάνω γι'αυτό σε πήρα μαζί μου." 

What.

Κατσουφιασες όταν άκουσες την φωνή του, πόσο μάλλον τα λόγια του και άνοιξες την πόρτα. Η θέα του Τζανγκουκ σε άφησε ανάπηρη. Το μόνο που φορούσε ήταν μια γκρι εφαρμοστη φερμουδα, της όποια τα μακριά της κορδόνια έφταναν λίγο πιο πάνω από τα γόνατα του. Οι μηροι φαίνονται τοσο παχύ και μυώδης που έγλυψες τα χείλη σου καταλαθος. Οσο για το υπόλοιπο κομμάτι του σώματος του, δεν μπορούσες ούτε να το συζητήσεις. Οι κοιλιακοι του ήταν τοσο έντονοι που απλά ήθελες να περπατήσεις προς το μέρος του και τον αγγίξεις. Να απλώσεις τα χέρια σου και να τρέξεις τα δάχτυλα σου πάνω και κάτω στους κοιλιακούς του. Όταν δυο σταγόνες έπεσαν από τα βρεγμένα του μαλλιά πάνω στο κορμί του, κολαστηκες. Οι ώμοι σου χαλάρωσαν πολύ και άφησες ενα αναστεναγμό. Ο Τζανγκουκ σε κοίταζε λίγο ύποπτα. Ίσως ήταν κάποιου είδους παρενέργεια απο το ηρεμιστικό που έβαλε ο Τζιμιν στο ποτο σου.. ίσως ήταν κάτι άλλο.