Troublemaker | Jeon Jungkook BTS

16

Πολύ παράξενο κεφάλαιο. Δεν έχω ξαναγράψει κάτι τέτοιο. Ελπίζω να σας αρέσει.. Επίσης είναι τεράστιο, 4k+ λέξεις. Καλή ανάγνωση με πολύ αγάπη!!

Προειδοποίηση: ακατάλληλη γλώσσα, βίαιες σκηνές (σφαίρες, αίμα κτλ)

Υ. Σ. : Μάλλον το τελευταίο κεφάλαιο (προς το παρόν)

Έσφιξε το ύφασμα γύρω από το μπράτσο του και έφτυσε τη σφαίρα από το στόμα του.

"Δεν θα έρθει για σένα. Σε π-παράτησε!"

Είπε η κοπέλα ενώ δάκρυα έτρεχαν κάτω στα μάγουλα της.

Ο Τζανγκουκ πάτησε πιο σφιχτά τον λαιμό της Τζόις. Το ύφος του ήταν δολοφονικό, ψυχρό. Θα μπορούσε απλά να της πατήσει το λαιμό και να την σκοτώσει εδώ και τώρα. Όμως μια τέτοια πράξη θα είχε συνεπειες. Θα σήμαινε πόλεμος.

" Λες πολλά."

απάντησε ψυχρά και έσκυψε κάτω.

" Σε παράτησε, Τζανγκουκ. Δεν θα την δεις ποτέ ξανά, ενώ εγώ ήμουν πάντα δίπλα σου..!"

Η σκέψη ότι βρήκες την φεραρι του και έφυγες πέρασε πολλές φορές από το μυαλό του. Ήταν η εύκολη λύση. Αν ήταν και αυτός στη θέση σου, θα είχε κάνει το ίδιο. Όμως τώρα σε κατηγορεί στο μυαλό του. Νομίζει πως τον παράτησες, τον πούλησες. Έκλεψες το αμάξι του και την έκανες από το τρελοκομείο.

Η ένταση στο σώμα του ήταν φανερή, πόσο μάλλον στο πρόσωπο του. Το σαγόνι που είχε πάρα πολύ πίεση, καθώς έσφιγγε τα δόντια του από τον θυμό του. Πόσο ήθελε να λιώσει αυτό το σκουλήκι που κατέστρεψε την νυχτα του.

" Αν συνεχίσεις να επεμβαίνεις στη ζωή μου, δεν θα έχεις πόδια για να βρίσκεσαι δίπλα μου."

την απείλησε.

Είχε κουραστεί με τα σκατοπαιχνιδια της Τζοις, ήταν χαμένη υπόθεση η κοπέλα. Αν δεν προερχόταν από οικογένεια μαφιόζων.. πλούσια οικογένεια.. θα την είχε ήδη σκοτώσει.

Η Τζόι έκλαιγε ασταμάτητα.

Και ήταν ακόμα πιο άσχημη όταν έκλαιγε.

"Σ-Σε αγα-πωω Τ-Τζανγκο-ουκ και με πλ-πληγώνεις! ΓΙΑΤΊ ΘΕΣ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΈΝΑ. Μ-ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩ-ΣΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!" φώναξε η Τζόι ενώ πάλευε να βγάλει το πόδι του πάνω από το λαιμό της.

Την έπνιγε.

Ο ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπο του κάτω στο πιγούνι του, ενώ το στερνό σηκωνόταν και έπεφτε από τις γρήγορες αναπνοές. Ήταν κουρασμένος, χτυπημένος, δεν ένιωθε το χέρι του και εσύ έλειπες από δίπλα του. Ήταν μόνος του, με το μόνο άτομο που δεν ήθελε να περάσει τις τελευταίες του στιγμές.