Zawgyi>>>
Sehun ပင္ပန္းလြန္းလို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မွာ ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီလဲပင္မသိ...
သူနိုးလာေတာ့ ေနေတာင္ထြက္စျပဳေနၿပီ
ဟင္!ဒါဆို ေလ့က်င့္ေရးကေရာ??
ကမူးရွဴးထိုးနဲ႔ ဖုန္းကနာရီကိုၾကည့္ေတာ့
မနက္ 8 နာရီထိုးေနၿပီ!
သံုးမိနစ္ေနာက္က်တာ အခါသံုးဆယ္ဒိုက္ထိုးရတယ္ဆိုရင္?
ေလးနာရီ ဆိုေတာ့ မိနစ္ ၂၄၀ အခါ ၂၄၀၀ လား?
Sehun တြက္ခ်က္ေနတုန္း တံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္ရတာမို႔ ဆံပင္ပါေထာင္သြားရသည္...
ေသၿပီ...အျပစ္ေပးဖို႔ လာေခၚတာထင္တယ္..
ဒီျပတင္းေပါက္ကေနခုန္ခ်လိုက္ရမလား?
Sehun ေပါက္ကရေတြေတြးေနတုန္း တံခါးပြင့္လာကာ
Kim နဲ႔အတူ တျခားလူသံုးေယာက္ပါလာသည္ကိုေတြ႕ရသည္...
"နိုးရင္ဘာလို႔တံခါးမဖြင့္ေပးတာလဲ"
သူ႔ဆီတည့္တည့္ေလ်ွာက္လာေနေသာ Kim ရဲ႕လက္ေမာင္းမွာ သူစီးေပးထားတဲ့ပတ္တီးေလးရွိေနေသးသည္...
ပတ္တီးကိုညကျဖစ္သလိုစီးလိုက္တာမို႔ပံုမက်တာကို ဘာလို႔ျပန္မျပင္ပဲဒီတိုင္းထားတာလဲမသိဘူး...
သူေတြးေနတုန္းမွာပဲ Kim ရဲ႕လက္ဖဝါးအႀကီးႀကီးက Sehun နဖူးေလးထံ အုပ္မိုးလာ၏...
"ေနမေကာင္းဘူးလား မင္းၾကည့္ရတာျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔"
"အာ...အင္း ေကာင္းပါတယ္"
ဒိုက္ထိုးရေတာ့မယ္အေတြးနဲ႔ Sehun ေျခာက္ျခားေနသည္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ့ Kim ကိုမေျပာလိုက္ပါ...
Kim နဲ႔အတူပါလာတဲ့ လူေတြက စားဖိုမႈးေတြထင္ပါရဲ႕
စားစရာအခ်ိဳ႕ကို စားပြဲေပၚတင္ၿပီးတြန္းလာၾကတာ
အခုလဲ Kim နဲ႔သူ႔ကို မ်က္လံုးေလးေတြျပဴးၿပီးၾကည့္ေနၾကတာ
ဘာလို႔လဲ? ဘာထူးဆန္းေနၾကတာလဲ?
ေနာက္ေတာ့ Kim ဘယ္လိုၾကည့္လိုက္သည္မသိ
ခ်က္ခ်င္းပင္စားပြဲကို Sehun ဆီတြန္းလာေပးၿပီး ျပန္ထြက္သြားၾကသည္...
"ဝါးး အသားေတြ!"
အသားကိုမျမင္ရတာ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေနသည့္အလား Sehun ခ်က္ခ်င္းပင္ ခက္ရင္းကိုင္၍စားေနေတာ့ Kim က ခပ္ဟဟရယ္သည္...
YOU ARE READING
Mr.Kim
Fanfictionခ်စ္သလားလို႔ကြၽန္ေတာ္ေမးတဲ့အခါ Kim ကၿပံဳးတယ္ Kim အေျဖေပးခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့ကြၽန္ေတာ္သိခ်င္ေနဆဲပဲ... ချစ်သလားလို့ကျွန်တော်မေးတဲ့အခါ Kim ကပြုံးတယ် Kim အဖြေပေးခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့ကျွန်တော်သိချင်နေဆဲပဲ... KaiHun Boy × Boy Sorry for bad writings 90°bow #Yoohyunee
