၇ နွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္…
.
.
.
.
.
.
.
.
." အလုပ္ရသြားလို႔ ဂုဏ္ျပဳပါတယ္ ငါ့သား "
Sehun ေဖေဖ့ကို လွမ္းဖက္လိုက္ျပီး ေဖေဖေပးသည့္ ပါကင္ထုတ္ကို လွမ္းယူလိုက္သည္။ ဒီေန႔က ပထမဆုံးအလုပ္ရတဲ့ေန႔... ။ ဘြဲ႕ရျပီးတည္းက အင္တာဗ်ဴးေတြ ေတာက္ေလ်ွာက္သြားခဲ့ေပမယ့္ အခုမွ အင္တာဗ်ဴးေအာင္သြားျခင္းသာ... ။
ဒီcompanyက အလုပ္ေလ်ွာက္ထားခဲ့သမွ် company မ်ားၾကားတြင္ သူအနွစ္သက္ဆုံးျဖစ္သည္။ အခုလို အင္တာဗ်ဴးေအာင္သြားတာကို မယုံႏိုင္ေသး။
သူအလုပ္ရသြားသည့္ company မွာ ကိုရီးယားနိုင္ငံအေျခစိုက္ တရုတ္-ကိုရီးယားဖက္စပ္ technology company တစ္ခုျဖစ္သည္။
AI နည္းပညာကို သုံးျပီး အဆင့္ျမင့္လူသုံးကုန္ ပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္သည္။ နိုင္ငံျခားနဲ႔လည္း ခ်ိတ္ဆက္ထားျပီး ေပက်င္းမွာပါ ရံုးခြဲဖြင့္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည္ဟု သိရသည္။
ဒီလို company မ်ိဳးမွာ ပထမဆုံးစလုပ္ရမည္ ျဖစ္၍ Sehun ေပ်ာ္ေနမိသည္။
Sehun ေဖေဖေပးေသာ ပါကင္ထုပ္ေလးကို ေဖာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာရီတစ္လုံး ျဖစ္ေနသည္။
" ကိုယ္သေဘာက်နွစ္သက္လို႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ကို တန္ဖိုးထားပါ… ငါ့သား "
" သားမွတ္ထားပါ့မယ္ ေဖေဖ … "
ပထမဆုံး အလုပ္တက္ရမည့္ေန႔ျဖစ္သည့္ အတြက္ Sehun စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္။ ေမေမကိုယ္တိုင္ ျပင္ဆင္ေပးလိုက္သည့္အတြက္ အခ်ိန္မွီပင္ Company ေရွ႕ကို Sehun ေရာက္ေနႏွင့္ျပီ။
သူ႕ရဲ႕ဝန္ထမ္းကတ္ကို လည္ပင္းမွာ ဆြဲလိုက္ျပီး company ထဲသို႔ ဝင္သြားလိုက္သည္။ လုံျခံဳေရးပါမက်န္ လမ္းမွာေတြ႕သမွ်သူ အားလုံးကိုလည္း ႏႈတ္ဆက္ခဲ့သည္။
သူအလုပ္လုပ္ရမည့္ ဌာနကို ရွာဖို႔ ေကာင္တာမွာေမးလိုက္ေတာ့ ကံေကာင္းစြာပင္ ထိုဌာနမွသူႏွင့္ ေတြ႕ျပီး အဆင္ေျပစြာပင္ သူအလုပ္လုပ္ရမည့္ ေနရာသို႔ေရာက္ခဲ့သည္။
" မဂၤလာပါ… ကြ်န္ေတာ္က ဒီဌာနကို ေရာက္လာတဲ့ လူသစ္ Oh Sehun ပါ…
BẠN ĐANG ĐỌC
Love is Art [COMPLETED]
FanfictionThe Art of Love is who you share it with... Christmas present from Me!!!