Kum Taneleri

3. Bölüm : Basbaya grup

Yukarıdaki şarkıyı açarak okumayı unutmayalım arkadaşlar! -Rüya

"Sakin ol kum tanesi ben yanındayken bir şey olmasına izin vermeyeceğim."

Saat bire geliyor ve ben yaklaşık on dakikadır gelen mesaja dalmış durumdayım. Sadece düşünüyorum. Doğruyu mu yapıyorum? Sadece hayatımda kendime biraz heyecan yaratmak için Aybora'yı hayatıma aldım. Ona güvendim, sevdim. Sadece iki günde bile benim için farklı bir etki yarattı. Onu yıllardır tanıyor gibi hissediyordum.

-Whatsapp mesajları:

+1 Kumsallara vuran Ayışığı : Saat 3'te okulun önünde buluşalım. Nereye gideceğimize karar veririz.

Artık oda hayatımın bir parçasıydı sanırım. Dün yaşadıklarımız... Yaşadığım en iyi birkaç andan bir tanesiydi. Kalbim ona güvendiğimde her şeyin daha iyi olacağını söylüyordu ancak beynimde nir kuşku vardı. Anksiyetemden dolayı boş kaygılar olduklarını düşünüyordum.

Telefonumu çıkarıp Aybora'ya tamam yazdıktan sonra Lara'nın bize gelmesini istedim. Dün okula gelmediği için hiçbir şey bilmiyordu. Saat 3 olana kadar ona herşeyi anlatmayı planlıyordum.Lara anasınıfından beri en yakın arkadaşımdı. Kötü günlerimde yanımda olan, düştüğümde beni kaldıran o arkadaş Lara'ydı

Bir süre yatağımda uzanıp öylece düşüncelere daldım ve Lara'nın gelmesini bekledim. Yaklaşık yarım saat sonra zil çaldı. İstemsizce yatağımdan kalkıp kapıyı açtım ve sesimi çıkarmadan başımla odamıza geçmemizi işaret edip odama çıktım.

"Evet neymiş bakalım Kumsal'ımın sorunu? Ne bu ruhsuzluk?" derken içimden ,bir kez daha böyle bir arkadaşım olduğuna şükrettim.

"Dün neler oldu bir bilsen" derken hafifçe kıkırdadım.Tek kaşını havaya kaldırıp baktı bana açıklama bekler gibi. "Okul yeni bir çocuk geldi." araya girdi. "Senenin ortasında neden okul değiştirmiş acaba?" kaşlarımı çatmış oldukça komik bir bakışla ona bakıyordum. "Sussanda anlatsam Lara!" "Tamam,tamam sustum" dedi ve devam ettim.

"Adı Aybora. Çocuk gizemli tiplere benziyordu bir sorunu olduğu kesindi." sözümü tamamlayarak "Sende gidip kendine dert aradığın için onunla tanıştın öyle mi?" dedi. "N-nasıl anladın?" ona cin görmüşüm gibi bakışlar atarken cevap verdi." Bir keresinde bana sana bir derdin iyi gelebilceğini anlatmıştın hatırlamıyor musun?" Doğru ya! Ona anlatmadığım tek şeyim yoktu. "Devam ediyim. Çocukla konuştum filan. Eskilerde insanlara kötü davranan bir insanmış ve sanırsam onun üstüne bir cinayet atıldı. Oda geçmişini değiştirmeye çalıştığı için bizim okula transfer olmuş ancak geçmişinin onun peşini bıraktığı pekte söylenemez." Lara ona hikaye anlatıyormuşum gibi beni çok komik bir ifadeyle dinliyordu. Kendimi tutamayıp güldüm.

"Neye gülüyosun sen be" Lara'nın bu tarz ifadeleri o kadar şeker oluyordu ki. "Yok bir şey devam ediyorum. Okula silahlı bir adam geldi çocuğu kızını öldürmekle suçluyor filan. Çıkışta görüşeceklerini söyledi ve bende-" "Onu takip ettin değil mi?" kahkaha attığım sırada bağırarak "Delisin kızım sen!" gibi şeyler söylüyordu. "Tamam devam. Sonra beni fark etti biraz kızdı bana. Bende özür diledim. Sonra tam eve gideceğim sırada kolumdan tuttu ve beni bir yere doğru götürdü." Bir yandan Lara'nın imalı bakışlarına gülüyor bir yandanda konuşmama devam etmeye çalışıyordum.

"Beni bir arabanın yanına götürdü ve gideceğimiz yere arabayla gideceğimizi söyledi." "Kanka çocuk araba kaçakçısı filan mı?" gülmekten kendimi yerlere atıyordum. "Hayır kanka çocuğun ehliyeti var. 18 yaşında ve sınıfta 3 yıl kalmış" "OHA! ÇÜŞ! AZ DAHA KALSAYMIŞ KEŞKE" Lara'nın yanındayken ciddi kalmak imkansızdı. Emin olun burada olsaydınız sizde ciddi kalamazdınız.