~To My Beloved Planet~ GXG

1.5

"Çok yakıştı."

Saçlarının üstünde ışıldayan çiçeklere baktım.

"Bu peruk diğerine göre daha rahat. Kaşındırmıyor en azından."

Kıkırdamana karşın gülümserken yanağını yanağıma getirip aynadaki yansımamıza bakıyorum.

"Çok güzelsin."

Elinle diğer yanağımı tutup yüzüne biraz daha bastırıyorsun.

Yanağıma uzun bir öpücük bıraktıktan sonra geri çekiliyorsun.

"Sanki biraz fazla kaldın gibi bugün. Ne dersin?"

Alayla söylediğin cümleye karşın gülümseyerek kaşlarımı çatıyorum.

"Yoksa... Sıkıldın mı benden?"

Elimi yüzümdeki alaylı gülümsemeyle kalbimin üstüne götürüp devam ediyorum.

"Kalbim kırıldı ama."

Ciddi halini bozup kahkahalara boğuluyorsun.

Ve ben de senin bu tepkini hayranlıkla izliyorum, miniğim.

"Ah, hayır. Aslında şey..."

Kahkahalarını bitirip yüzüne tebessüm yerleştiriyorsun.

"Her gün dersin olduğu için erken çıkıyordun. Bugün derslerini dile getirmedin, o nedenle sordum."

"Hmm, peki ikna oldum. Aslında bir tiyatro üstünde çalışıyoruz ve bugün biraz geç başlayacağız o yüzden."

Birden gözlerin parlıyor.

"Cidden mi? Ne zaman peki bu tiyatro?"

"Tarihini belirlemedik ama senin hastaneden çıktığın zamana denk getirmeye çalışacağım."

Dizimin üstündeki ellerimi tutuyorsun, heyecanla.

"Teşekkür ederim."

Başını nazikçe tutup göğsüme bastırıyorum.

"Rica ederim, beğeneceğine çok eminim."

"Konusu ne peki?"

Saçlarını narince okşuyorum.

"Senin güçlü hayatını konu alıyor, meleğim."