Clock Of Destiny

Chapter 7: S P A C E

--- JEROME'S POV ---
11:51pm
Andito parin ako nakaupo sa study table ko. Hindi pa rin ako mapakali sa mga nakita ko. Isa pala siyang rape victim. How come na nagawa kong isulat sa pader ng buong campus na she's a slut?.. Only if I knew. Naiinis ako sa sarili ko. I texted her.

"Hey? Xyanaya? I know it's late but I can't come with you for tomorrow to school. Sorry."

It's not that I wanted to get away from her but I just need some space to think of the ways how to help her. I already promised. Nakakapagtaka lang paano niya nakimkim yun ng ganung katagal? Walang tumulong sa kanya? Kahit isa? Napabuntong hininga na lang ako at tiningnan mga pictures namin sa cellphone ko. Pictures niya. Ofcourse. I planned to get a course about photography that's why. Napapangiti na lang ako everytime I see her smile. I guess it's been a while na nilabas niya yung pinakamaganda niyang ngiti.

--- XY'S POV ---
1:05am
Nagising na lang ako after I pass out. Sa sobrang maga ng mata ko, nawawalan ako ng gana. I'm just staring at the bruises on my arm. Hindi pwedeng malaman ni Jerome ito. Hindi niya pwede malaman na everytime I used this magical necklace is nanghihina na katawan ko at nagkakaroon ng mga unexplained stuffs like bruises kahit na hindi naman nadadali or anything. I planned na igala siya in the past kung saan masaya ako. Yung past niya. Yung future. But then I recieved his message earlier. I guess he needs some space. Ayoko na muna pumasok. I can't face him there. Baka mapaiyak na lang ako bigla knowing my state, being weak, sick and fragile this time. and with that, tumayo ako at kumuha ng inuming tubig. I guess lalayo na siya sakin.

--- JEROME'S POV ---
---/SCHOOL/---
Nagkaklase na si Ms. Catindig pero hindi ko mapigilan na tumingin sa upuan ni Xy. Bakit kaya hindi siya pumasok? Nahihiya ba siya na makita ako kahit na humingi ako ng space? Natatakot ba siya sa kung anong iniisip ko tungkol sa kanya? Ay hindi. Baka late lang siya. I'll meet her in the garden later. Kung andun nga talaga siya.

---/BREAKTIME/---
I am here sitting in the garden. Wala talaga siya. Medyo kinakabahan ako na baka kung ano gawin niya sa sarili niya. Tumitingin na lang ako sa kagandahan ng langit. It looks beautiful. Like her. Her lips. Her smile. Her eyes. It all looks PERFECT. Urgh. What am I talking about? I guess.. Maybe my heart is right. Everytime I'm with her, my heart race.

So.. I'm falling inlove with her.

But I can't confess. Not now. Just.. Yet.

---/DISMISSAL/---
I am running, papunta sa apartment ni Xyanaya. Ghad. I'm really inlove with her. Nang nasa tapat nako ng pintuan niya ay kakatakot na sana ako kaso.. Baka hindi nga ako yung kailangan ng space. Baka siya. Since she didn't go to school earlier. Hinihingal pa rin ako dahil sa pagtakbo ko. Maybe I'll just come back here tomorrow. I'll make it up to you, Xy. Naglakad ako palayo sa apartment niya.

--- XY'S POV ---
I can see him through the window. I'm happy he came but.. Akala ko kakatok na siya sa pinto. I was about to open the door but.. Bumalik ako sa bintana upang tingnan, lumalayo na siya sa apartment ko. Nawala ang ngiti at saya sa mukha ko. Napaupo ako sa sofa at bumuntong hininga. I guess kailangan ko ng masanay na wala siya.. At iniiwasan na niya ako.