Geniusz

13 2 1
                                    

Wiersz ku pamięci Stevena Hawkinga

Wózek- samochód jego,
Mowa- wzrokiem na ekranie.
Umysłu tak potężnego
Nikt pojąć nie jest w stanie.

Choć nie mógł chodzić,
Wykłady głosił królowej fizyce.
W jego głowie się mogły rodzić
Wspaniałe pomysły rozmaite...

Lecz teraz pustka jest wśród nas,
Nie wymyślono tego, co nam potrzeba...
Jakże by się chciało cofnąć czas...
Bo Hawking już po Drugiej stronie nieba...

Aniołek Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz