Kate’s POV:
Pumunta ako sa isang bar malapit sa school at imunom ng uminom ng alak ng may isang lalaki ang kumausap sa akin.
“Hoy Kate anong ginagawa mo dito?” tanong ng lalaki.
“megpekeseya! Perty! Perty! Tugs! Tugs! Tugs!” I said at tinunga ang isang bote ng beer.
“hoy ano ka ba? Tigilan mo nga yan.” He said at kinuha yung bote ng alak sa akin.
“ ebelek mo nga yen” I ask.
Then nagdilim na ang mga paningin ko.
Sander’s POV:
Pahiga na ako ng may tumawag sa akin bigla at nakita kong si Kate ang naka print sa screen kaya sinagot ko at napakaingay ng background.
“Kate this—“ ng may marinig akong boses ng lalaki.
“Hello Alex si Glenn to.” Sabi sa kabilang linya ni Glenn gamit ang cellphone ni Kate.
“Bakit nasayo ang cellphone ni Kate at bakit ang ingay-ingay diyan?” I ask
“Andito si Kate sa bar lasing na lasing” this creepy thing make me insane, Shit!
“Glenn can I ask a favour on you?” I said.
“What is it?” Glenn.
“Can you take her home” I ask. Pumayag naman si Glenn at binigay ko sa kanya ang address ni Kate.
Kate’s POV:
Nagising ako sa kwarto ko na sobrang sakit ng ulo ko, bumaba ako papuntang kitchen, nakita ko si Manang na nagluluto ng almusal.
“Good Morning Manang, anong nangyari kagabi?”
“Sobrang lasing mo kagabi Anak” she said then suddenly the memory back.
“Sinong naghatid sa akin Manang?” I ask.
“Isang lalaki, ang sabi niya schoolmate mo daw siya, siya daw si Glenn” Manang said.
Naalala ko yung nangyari kagabi may isang lalaking kumausap sa akin pero di ko nga lang mamukhaan kasi against the light yung pagkaharap niya sakin.
“Manang huwag ka na lang maghanda ng baon ko Manang kasi hindi ako papasok ngayon ang sakit ng ulo ko” pagkukunwaring sabi ko kay Manang pero ang totoo gusto ko lang munang umiwas.
“Anak nga pala kahapon hinatid ni Alex yung bag. Tinanong ko siya kong nasaan ka pero-“ pinutol ko agad ang sasabihin ni Manang.
“Hindi ko na po siya bestfriend” sabi ko at umalis nako paputang kwarto.
Habang nakahiga ako hindi ko maisip yung nangyari na parang isang bula lang nawala yung friendship na treasure treasure namin.
