When Will You Be Mine? |Completed|✓

Kabanata 6

Dumeretso na ako ng Canteen, May oras pa naman akong kumain.

Hindi ko mapigilang mapangiti habang naaalala ko ang itsura niya kanina. Freakin handsome, sa totoo lang ang pagiging suplado niya ang mas nakakadagdag atraksyon sa kaniya.

I cant believe to my self hindi pa ako nagkakaganito in my whole damn life ginayuma ba ako ng lalaking yun?

Napapailing nalang ako at parang tangang ngumingiti sa kawalan. Im proud to say na NBSB ako as in No Boyfriend since birth. Wala akong sinagot sa mga nanliligaw sa akin ayaw ko kasi ng mayayabang katulad nalang nung anak ng mayor at yung nangungulit sa akin sa chat nakakahigh blood lang sila.

"Anak marami pa akong pasalubong sayo."-kararating lang ni Momy galing Taiwan kanina. Kasalukuyan kaming nsaa salas ng bahay namin habang iniisa isa ko yung mga biniling bag sa akin ni Momy hindi naman ako mahilig sa bag pero ang dami niyang binili para sa akin na puro branded sinusuri ko isa isa ang mga ito may Channel, LV at kung ano ano pa.

"Thanks Mom."-pasalamat ko sa kaniya.

"Always welcome, kumusta nga pala yung trip mo sa Japan nag enjoy ka ba?"

"Ofcourse I really enjoy my visit there."-nakangiti kong sabi sa kaniya.

Dumating narin si Dad kahapon sa pagkakaalam ko 2 days lang siya dito habang si Mom naman ay 4days na mamamalagi sa bahay. Pareho silang aalis ulit papuntang Thailand mauuna nga lang si Dady at doon sila mamamalagi baka next month pa sila makabalik.

Kaya sinusulit na namin ang mga araw dahil konting oras nalang ang natitira at aalis na naman sila. Sad syempre pero sanay na ako kaya hindi na ako masyadong nalulungkot pagwala sila sa bahay.

"Anak kumusta pala yung exam mo?"-tanong naman ni Dady na kasalukuyang nakaupo sa sala at humihigop ng kape.

"Ayos lang naman Dad, nakareview ako ng maayos kaya inaasahan ko na ang matataas na marka"-nakangiti kong pahayag kay Dady. Tuwing uuwi sila ay ganito lang yung mga tinatanong nila sa akin graduating na kasi ako ngayong year and Im happy kasi kahit sa huling year ko na I want them to be proud to me.

I miss them so much kaya sa room nila ako natulog ng gabing iyon nasa gitna nila ako natulog and nabawasan yung pagka parent sick ko.

Weekend na naman at may family dinner kami mamaya sa isang resto. Gusto kasi ni Momy na lumabas ng bahay.

"Anak gusto mong magshopping?"-nakangiting tanong ni Mom.

"Ofcourse Mom I would love to."-

Part din yun ng pagba bonding namin as mother and daugther. Mukhang bata laang tignan si Momy dahil sa itsura niya still flawless and beautiful parin kaya madalas kaming napagkakamalang magkapatid.

"Bert, pakihanda naman nang sasakyan"-utos ni Momy sa driver namin.

Kasama namin ang mga guards namin sa pagpunta sa mall si Miranda lang ang isinama ko sa akin sa loob habang si Celestina ang kay Momy parehong head ng mga guards namin.

First kaming pumunta sa bench binilhan ako ni Momy ng mga pants don maykaramihan ang binili ni Momy para sa akin meron din si Momy na binili para sa kaniya.

Sina Miranda ang nagbibitbit ng mga binibili namin ni Momy. Pumunta rin kami sa bilihan ng mga sapatos ng biglang may lumapit kay Momy na kakilala niya ata.

"Hello Jerika, long time no see."-nakipag beso ito kay Momy. Mukhang mayaman siya. Napansin ko yung bag niya, yun ang pinakamahal na brand ng bag sa buong mundo if I am not mistaken. Kaidad lang ito ni Momy at maganda rin.
May kasama itong tatlong bodyguards.