When Will You Be Mine? |Completed|✓

Kabanata 29

Salamat dahil nakaabot ka sa parteng ito and I'm so proud of you. This is the finale kaya kapit lang.

------------------------------------------------------------

1 year later...

Nakasal na ang dalawa kong kaibigan . Ako nalang ang hindi pa pero hindi naman ako nagmamadali. Ine-enjoy ko pa ang buhay ko dito sa Korea kasama ang family ko.
Bumalik na ako dito sa Korea para magmove-on. Wala narin namang dahilan kung mananatili pa ako sa Pilipinas e. Wala na talo na ako at tinanggap ko nayon.

Sa ngayon ay maayos naman ako nakamove-on na at pumapasyal sa iba't ibang bansa para makalimot at kagaya nga ng sinabi ko noon na time heals the pain. Unti unti ko na siyang nakakalimutan and it's good for me.

May mga nanligaw sa akin especially mga anak ng mga businessman pero I am not yet ready to open up my heart again parang na trauma na ata ako.

I am scheduled to be back in the Philippines the day after tomorrow para dumalo sa wedding ng isa ko pang kaibigan na si Bella. Finally magkakaroon na rin siya ng happy ending. I am so happy for her.

Ako nga pala ang unang na engage sa aming magkakaibigan pero mas nauna pa silang ikasal, well thats life at nasasanay narin naman ako.

I am ready to go back in the philippines without bitterness. I will face them all now with a new me. Hindi ako kailan man nagtanim ng sama ng loob kanino man dahil ako lang din ang mahihirapan.

Naghanda na ako para sa flight ko at nag impake narin. Isang linggo pa bago ang wedding ay kailangan nandoon na kami for some photoshoot.

Nang makarating ako ng Pilipinas ay agad akong namanglaw sa kwarto ko na isang taon kong hindi nakita. Hindi na kasi ako umuwi dito simula ng pumunta ako ng korea. I miss the warm temperature of the Philippines.

Masaya ako sa pagbabalik ko kahit may mga malulungkot na ala ala akong iniwan dito pero hindi na ako katulad ng dati. Hindi man ako 100 percent move on sinisigurado kong 10 percent nalang ang natitira para maging totally move on na ako.

Namiss ko yung mga naiwan kong mga damit sa closet ko maybe I will bring them to korea pag bumalik na ako doon.

Nakatulog ako sa kama ko. Nagising nalang ako nung bandang pahapon na. Dahil biglang nag ring ang phone ko.

Bella's calling kaya agad ko itong sinagot.

Ako:Hi.

Maikli kong sambit.

Bella:Nakauwi kana diba? I know naka pahinga kana rin. Pwede bang humingi ng favor sayo?

Ako:What is it?

Bella:Can you meet me here in VL's garden?

Ito ba yung garden ng mga Zaldua. I heard binuksan na nila yun sa publiko. They want to share the beauty of the flowers that been planted there. Magpapa alala lang sa akin ang lahat eh pag pumunta ako pero hindi ko naman siya kayang mahindian dahil baka importante kaya naman nagmadali na akong pumunta doon.

Almost an hour din ang naging byahe. Napakaraming tao na nandoon. Malayong malayo sa dati na kami kami lang ang nakakapasok.

May mga tables t benches narin doon at hindi kagaya ng dati na kubo lang ang nasa gitna.

Sabi ni Bella ay nasa pinakadulo raw siya ng mga benches. Tanaw ko ang mga rosas na iba iba ang kulay habang naglalakad ako. Those memories are coming back again.

Hindi na gaanong matao sa dulo ng mga benches kaya may natatanaw na akong naka upo doon. Iisa lang naman ang nakaupo dun kaya hindi mahirap hanapin.