When Will You Be Mine? |Completed|✓

Kabanata 26

Naka upo ako ngayon sa sofa nila. I am waiting for a chance to talk to him privately. Hindi ko kasi siya maka usap ng sarilinan dahil she won't allow lalo na at nandiyan si Ria. He still thinking that his girlfriend is still Ria.

Nag-uusap sila sa upuan ngayon they are like love birds.

Nakaakbay si Llyndon sa kaniya habang nakahilig siya sa braso nito.
Why do I have to watch them kung pwede naman na ako umalis?

I just leave in their house. Babalik nalang siguro ako pag wala na doon si  Ria.

Kinausap ko si tita na kung pwede ay iset-up kami ni Llyndon. And they glad to help. Tinulungan nila kaming makapagsolo sa garden na pinuntahan namin noon. Sa garden nila mismo na maraming bulaklak kung saan naganap ang last kiss namin.

I feel sorrow whenever I'm reminiscing every moment here. It's been a year nung nakapunta ako dito kasama siya and we are so inlove with each other at that time. But now kabaliktaran na, he don't feel anything to me because he can't remember me.

Nakita ko kung gaano kainis ang itsura niya nang malaman na na set-up kami and I want to grab this opportunity to tell him about us. Na walang Ria na hahadlang.

At first he really don't want to listen to me pero nakinig din siya matapos ang pamimilit ko kagaya ng dati. Napilit ko ulit siya and I am glad.

"Nagkita tayo sa Japan non and you said You feel love at first sight to me.
Ako yung naghabol sayo that time at nagpakahard to get ka pa nga e. Until na engage tayo ayaw mo talagang aminin na gusto mo rin ako. Hanggang sa nagbakasyon tayo sa Mindoro at doon kana nag confess sa akin."-tumikhim pa muna ako. I am reminiscing again our lovestory kung sana ay hindi lang siya naaksidente malamang lang na kasal na kami ngayon at happy ending ang lovestory ko katulad ng binabasa namin ng mga kaibigan ko nung highschool.

"You were my first boyfriend,  Do yoj still remember this?"-ipinakita ko sa kaniya yung kwintas na ibinigay niya but he just shook his head.

"You gave it to me as a sign of your love."-mapait ang ngiti ko. Natahimik naman siya.

Ito ang kauna unahang pagpapa alala ko sa kaniya but he is really hard hearted. Parang wala lang sa kaniya lahat at balik na naman sa hindi niya pagpansin sa akin. Araw araw nalang ba akong masasaktan? Nakatadhana na talaga ata akong maging malungkot eh.

"Wala akong maalalang binigyan kita niyan. At huwag kang feeler dahil kung may bibigyan man ako ng ganyang kwintas ay kay Ria ko yun ibibigay at hindi sayo."-masungit niyang sambit.

Nasaktan ako sa sinabi niya. Pero itinago ko ang emosyon ko.

Isang araw pa ay narinig kong nag uusap sina Ria at Llyndon. He was so sweet to her. I wish bumalik na yung dating siya. Sweet siya sa akin dati mas sweet pa kaysa ngayon.
He's really bitter to me and so hard ang hirap kuhanin ng loob niya dahil siya mismo ang naglalayo sa sarili niya sa akin.

"Anong reactions mo nung nalaman mong naaksidente ako?"-tanong niya kay Ria.

"I feel so sad syempre."-tugon naman ng babae.

"Gaano ako katagal na coma?"-inosenteng tanong niya kay Ria.

"More than a year."-sagot ulit ni Ria.

"E di ikaw yung nagbabantay sa akin sa ospital simula pa nung na coma ako? I can hear your voice e i know may nagbabantay sa akin."-si Llyndon.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. It's me, ako ang nagbantay sa kaniya simula palang. Naririnig niya pala ako ang I'm glad kasi alam kong ako yung nagbantay sa kaniya at hindi si Ria.

"Ofcourse, ako yung nagbantay sayo simula palang nung ma coma ka."-nagulat ako sa kasinungalingan ni Ria. Bakit niya inaako? Nanggigil ako bigla, gusto ko siyang sugurin pero pinigilan ko ang sarili ko ayaw kong magmukhang rude kay Llyndon.