Kapı kulunu aşağı indirmemle bir anda kendimi duvarda buldum.
Ruggero ne yapmaya çalışıyorsun dedim ama hiç ses vermiyordu sadece gözlerime bakıyordu öyle derin bakıyordu ki o güzel sütlü kahve gözleri bu bakışları bu gözleri beynimin ve kalbimin her köşesine kazıdım. O derin bakışlarından ve güzel gözlerinden onun sesiyle ayrılmıştım.
Karol sana çok teşekkür ederim dedi ve beni göğsüne yaslayıp sıkıca sarıldı. Bende ona sarıldım daha sonra ayrıldık. Neden bana teşekkür ediyorsun?
Diye sorduğumda tekrar sarıldı ve saçlarıma minik bir buse kondurdu. Kafamı kaldırıp yüzüne baktım. Gözünden yanağına doğru düşen küçük damlayı görünce benimde gözümden küçük bir damla çıkmıştı. Sonra dediği şeyle bu küçük damlacıklar bir göle dönüşmüştü.
Dilek tutmuştuk dün gece dileğimin bu kadar çabuk gerçekleşeceğini hiç düşünmemiştim dedi ve dahada sıkı sarıldı. Dileğin neydi diye sorduğumda
Bana yeniden yaşamayı öğrenmek ve yeniden mutlu olmayı dilemiştim. Dedi ve güzel gözlerini gözlerime sabitledi ve benim dileğim senmişsin
Artık hıçkırarak ağlıyordum
Ruggero ellerini yanaklarıma koyup başparmakları ile gözyaşlarımı silmişti.
Şuan o kadar yakındı ki yüzlerimiz birbirine kalp atışlarımı boğazımda hissediyordum. Ruggero konuşmaya başladı bu sefer o her konuştuğunda dudaklarımızın arasındaki mesafe neredeyse sıfırlanmıştı. Ha deydi ha deyecekti dudaklarımız. Birden elimi tuttu ve kendi kalbinin üstüne koydu ve dedi ki
Bu kalp senin sayende atıyor ben yaşamayı unutmuşken o da atmayı bırakmışken sen girdin hayatıma ve bana yaşamayı onada yeniden atmayı öğrettin.
Ruggero iyiki hayatıma girdin paramparça olan (elini kalbime koydum) o yeniden senin sayende kusursuz bir şekilde birleşti ve iyileşti. Karanlık geçmişi mi senin sayende unutmaya başladım. Bende bunları dilemiştim ve benim dileğim sensin
Ruggero
İğrenç bir geçmiş yaşamayı unutmama sebep olmuşken içimde en ufak bir mutluluk duygusu kalmamışken yerini saf nefret ve öfkeye bırakmıştı herkes deli olduğumu sinir hastası olduğumu ve akıl hastanesine yatmam gerektiğini tedavi olmam gerektiğini söylüyordu.
Ben mi istemiştim annemin gözümün önünde tecavüze uğramasını yetmemiş gibi birde kendim tecavüze uğramıştım.
Bu lanet herif cinsiyet dinlemeden tecavüz ediyordu. Ben mi istemiştim bütün hayatımı mahvetmesini beni yavaş yavaş Yok etmesini...
Hayır bunların hiçbirini ben istemiştim beni o beyaz gömlekle bağlarlarken sadece ağlamıştım...
Ama o benim hayatımı değiştirmişti bana yeniden taşmyı ve mutlu olmayı öğretmişti yıllardır aradığım diğer parçam artık yanımdaydı
Karol
8 yaşında hergün dövülmeyi 14 yaşında üvey babası taradından az kalsın tecavüze uğramayı ben mi istemiştim? katil olmayı evet ben bir katildim ama hiç pişman değildim. Deli muamelesi görüp ellerimi kollarımı bağlayan hemşirelere saldırmayı sinerlerime hakim olamamayı ve delirmeyi bunların hiçbirini ben istemedim hayatıma 2. Defa beni iyileştiren bir insan girdi 1. Si o gizemli güzel zarif kadın şimdiyse o...
Herkesin beklediği itiraflar.
