Bugün o günden 3 gün öncesiydi ruggero'nun ailesiyle pikniğe gittiği gün. Yaşadığı en iğrenç gün. İşkence etmiştilerdi, tecavüze uğramıştı. Bir erkeğin başına gelebilecek en kötü şeydi bu ruggero'ya göre.
Her sene bu iğrenç güne yaklaştığında o gün tamamen kendini kaybediyordu.
O gün yaşadıklarını bir başkasına yaşatmaya çalışıyordu. Aslında yapmak istemiyordu ama kendine engel olamıyordu. Biranda gözü dönüyordu ve hiç yapmak istemediği şeyler yapıyordu.
Şimdide bundan korkuyordu.
Ya sevdiği kadına bir zarar verirse.
Tüm bunları düşünürken bir yandan da uyumaya çalışıyordu.
Kollarımın arasında masumca duran sevgilim çoktan uyumuştu ama ben bir türlü uyuyamıyordum.
Sürekli bir sağa bir sola dönüyordum.
Ama bir işe yaramıyor.
Etraf aydınlandığında gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı.
Karol kollarında yattığı kıvırcık saçları alnına düşmüş olan sevgilisine baktı.
Geçmişi peşini bırakmıyordu.
Bir şekilde üzüyordu onu.
Yaşadığı şeyler çok ağırdı.
Ama karol bazen diyorduki psikolojisi bozuk olmasıydı tanışamazdık.
Belkide birlikte yazılmışlardı.
Ne olursa olsun, nasıl olursa olsun bir şekilde tanışmak zoruyndaydılar.
Belkide hiçbir zaman tanışamayacaklardı ruggero psikoloğa gelmeseydi.
Ama hemen ardından şöyle düşünüyordu
O yeter ki mutlu olsun, kirli geçmişini unutsun biz tanışmasakda olurdu.
Tüm bunları biir kenara bırakıp en huzur bulduğu yere sığındı.
Sevgilisinin göğsüne başını koyduğunda duyduğu melodi gibi olan kalp atışları, nefes alıp verdiğinde hareket eden karnına da kollarını doladı.
Ruggero sevgilisinin ona sarıldığını anlamış gibi düz uzattığı sol kolunu sevgilisine sardı.
Yapmayın!
Dokunmayın!
Zarar vermeyin!
Bırakın!
Çekin ellerinizi!
Yeter!
Abi yardım et!
Ruggero terler içinde kalmıştı.
Yine o gün giriyor du rüyalarına
Annesine olanlar, kendine olanlar, kardeşinin çığlıkları, yalvarışlı
Yeniden canlanıyordu.
O günü tekrardan yaşıyordu.
Nefesleri hızlanıp düzensizleşmeye başlamıştı. Ardından nefes alamamaya başladı.
Karol başının altında yavaş ritimlerde atan kalbin fazla hızlanmaya başlamasından ve düzenli nefeslerin düzenin bozulmasından bir terslik olduğunu düşünüp sevgilisine baktı.
Terlemişti, zor nefes alıyordu ve sayıklıyordu.
Yapmayın!
Dokunmayın!
Zarar vermeyin!
Bırakın!
Çekin ellerinizi!
Yeter!
Abi yardım et!
Sevgilim uyan hadi kabus görüyorsun.
Karol ne yaptıysa ruggero uyanmıyordu.
Bir anda fırladı ruggero
Sevgilim iyi misin?
Ruggero cevap vermedi
Karol ruggero'nun yüzüne baktı
Gözleri dolmuştu.
Tam destek olmak için koluna uzandı ki ruggero ağlamaya başlamıştı.
Karol ağzını açıp birşey söyleyemezken ruggero kafasını karol'un göğsüne koydu ve orada ağlamaya devam etti.
Karol bir elini göğsünde çaresizce ağlayan sevgilisinin saçlarına koydu diğer elinide sırtına sardı.
"Geçti ben yanındayım."
"Geçti"
Başının üstüne öpücükler kondurdu.
Ne yaparsa yapsın ruggero daha çok ağlıyordu.
O böyle ağladıkça, canı yandıkça karol'un da canı yanıyordu.
Karol da ağlamaya başladı.
Ruggero başını kaldırmadan kollarını karol'a doladı.
"Ağlama Sevgilim."
"Ağlama Sevgilim."
İkiside aynı anda söylemişlerdi.
Ruggero başını kaldırıp karol'a baktı
Ellerini karol'un yüzüne doğru uzattı.
O esnada karol'da ellerini
Ruggero'nun yüzüne uzattı.
İkisininde parmakları birbirlerinin göz yaşlarını sildi.
