Egemen

herşEy yeni başlıyor

Araladığı dudaklarına hafifçe değdirdiğim dudaklarımı..

İkimiz de anlam verememişken olanlara, ben asla pişman değildim. O da bana kızgın gibi değildi.
Saniyeler sonrasında ne olacağını bilmeksizin bu halde olmamız garip geliyordu.

Dudağımı hafifçe geri çektiğimde ne yaptığına baktım. Gözleri kapalıydı. O kadar masum o kadar güzel görünüyordu ki tekrar öpmek istedim. Kim tutuyordu ki beni?
Ama öpmeye bile kıyamamıştım o an. Mesafemi koruyup yüzüne bakmaya devam ettim. Gözlerini aralayıp bana baktı. Göz göze gelince içim gitti.

Bana kızmamıştı bu defa. Yada itip kakmıyordu. Kızmamıştı. Belki onun da hoşuna gitmişti.

Saniyeler geçerken Rıza bey in sesi git gide yaklaşıyordu. Yapacak bişey kalmamıştı ve tam pes etmek üzereyken mucizevi bişey oldu.
Aşağı kattan birisi Rıza beye seslenmişti ve haliyle o da dikkatini oraya vermişti.

Rıza beyin ayak sesleri uzaklaşmaya başladığında ikimiz de rahat nefes almıştık.

Aşağıdaki konuşmalar net şekilde duyuluyordu.

"Rıza bey sizi görmüşken söyleyeyim dedim, kızınız yarından itibaren dairelere temizliğe gelebilir."
Sonra Rıza beyin tamam dediğini duyduk.

Sena ya baktım yıkılmış gibiydi. Ben ondan beterdim. Ona layık görmüyordum tüm bunları. Hele ki benim evime gelip temizlik yapmasına asla izin veremezdim.

Sena içten ve derin bir nefes alıp verdikten sonra sessizce çıkıp gitti.

Bense ardından bakıp kalmıştım. Ne diyebilirdim ki zaten.

Odama gidip yattım olanlar rüya gibiydi. Hele ona dokunmak onu hissetmek. Kalbim hala fena halde hızlı çarpıyordu. Sürekli o anı yaşayıp durdum kafamda. Gözlerimi yumduğum anda gözleri geliyordu aklıma. Onu öptüğümde masumca kalışı..

****

- Sena ☘️

Eve hızla girip odama yöneldim. Babamın nerdeydin sen sorusuna, çöpleri topladığım yanıtını verdim. Odaya girip Kapıyı kapattım ve ardına dayandım. Kendimi hiç olmadığım kadar özgür hiç olmadığım kadar güçlü ve değerli hissetmiştim. Ve bu o adamın sayesinde olmuştu. Abime hırsız diyen, babamı ölümün kıyısından döndüren adam. Hatta belki de onun yüzünden hiç tanımadığım istemediğim biriyle bile evlenmek zorunda kalabilirdim.

O adamla aramda geçen saniyeler aileme ihanetti belki de. Abimin hiç anlayıp dinlemeden beni dövmesi ve babamın hiç düşünmeden beni istemediğim biriyle evlendirme fikri beni onlardan uzaklaştırmıştı evet ama o adamla aramda geçenler, bu olamazdı. İmkansızdı.

Sonra farkettim ki şu durumda bile ailemi düşünüyordum. Onlar beni zerre düşünmezken.
Neden hayatıma bu kadar müdahale edebilme hakkı veriyordum ki onlara. Bu kadarı cidden fazlaydı.

Ne diyordum ben? Onunla aramda geçen şeyi kafamda normalleştirirken yaptığım şeyin yanlış olduğunu biliyordum aslında. Ne düşüneceğimi bilemez halde yatağa uzandım.

Gözümü her kapayışımda o anı tekrar tekrar yaşıyordum. İşin garibi yüzüm gülümsüyordu. Kendi kendime kızarken uykunun kollarına bıraktım kendimi.

Sabah erkenden kalkıp kahvaltıyı hazırladım. Babamla abim masaya oturmuş tabaklarındaki yemekle oynuyorlardı. Ve sessizlik hakimdi.
Sessizliği bozan babam oldu.

" bugünden itibaren temizliğe gitmeye başla Sena. İşini de iyi yap ki laf söz getirme bana."

Söyledikleri inceden canımı yaksa da seslenmedim. Tam ağzımı açıp tamam diyecekken, Mehmet masadan kalktı ve