Chapter 13
Simula nung dumalaw dito si Cresthor ay madalas na talaga siyang nandito, Aba talagang tinupad niya nga yung sinabi niya. Taray consistent.
"You have work right? You should go to Hospital and check your patients Doc" Sarkastikong usal ko, kahit di nakatapos ng high school ito marunong pa rin naman ito magenglish, slight lang naman. Nakaupo naman siya sa sofa ko na tila kanyang bahay ito. Mga 30 minutes na siyang nandito. Aalis na din ako ng alas sais so may isang oras pa akong natitira.
"Like what i've said, I'll visit you every weekend, ah no! Let me rephrase that. I'll visit you everyday." Nakangiting usal niya. Napailing nalang ako at nagsuot na ng hikaw. Hindi talaga ako naghihikaw pero kailangan sa trabaho ko. Nakaligo na din ako at nakapagbihis, Buti nalang at natapos ko lang ng routine ko bago siya dumating.
"I'm sorry" Napatigil ako sa ginagawa ko ng sabihin niya iyon. Napakunot ang noo ko at inilagay ang aking magkabilang kamay sa aking bewang.
Ang kaninang nakangiting mukha ay tila nabalutan ng lungkot?
"Sorry? For what? For disturbing me?" Takang tanong ko, umiling ito at napayuko. Ehh? Did i offend him?
"No" Sagot niya, oh? So he really mean it?He took a deeply breath. "For not saving your Father" Mahinang usal niya.
Sandali akong natahimik sa sinabi niya, gusto ng sumuko ni Papa. Ako lang naman ang gusto siyang mabuhay, nagalit talaga ako kay Cres non kasi hindi niya nailigtas si Papa. Galit na galit ako, pero narealize ko na nabubulag ako sa galit. Ginawa niya ang trabaho niya bilang Doctor. Siguro oras na din talaga ni Papa.
"Hindi mo kailangang mag-sorry" Usal ko, tumungo ako sa kanyang tabi at umupo.
"You know what?" He asked, I frowned. I know what? "I don't understand myself, I'm so confuse" Mahinang usal niya. Taka naman akong napatingin sakanya.
"May problema ba?" Tanong ko. Huminga siya ng malalim at napatingin saakin.
"I'm suffering right now" Lutang na usal niya. Nataranta naman ako sa sinabi niya.
"Suffering? Saan?" Natatarantang tanong ko.
"For being so fvcking Handsome" Usal niya na tila bilib na bilib pa siya sakanyang sarili, I rise my brow and crossed my arms.
"I thought it's something serious" Usal ko at inirapan siya, Tumayo ako mula sa kinauupuan ko at tumungo ng kwarto upang kunin ang bag ko roon. Paglabas ko ng kwarto ay nadtnan ko siyang nasa tapat lang ng kwarto ko.
Napahawak ako sa dibdib dahil sa gulat. "Oh you scared me!" Gulat na usal ko, My God! Ano ba naman kasing ginagawa niya dito? He smirked. Wait?
"Oww? So are you disagree? Do i look ugly?" Ngisi niya. Napahigpit ang kapit ko sa bag ko, napaatras ako ngunit tumama ang likod ko sa pinto. Damn?
Lumapit siya hanggang sa ma-corner na nga ako. Damn! Ano ba 'to?
"L-Lumayo ka nga" nauutal na usal ko, Damn! Bakit ako nauutal? Sinong hindi maiilang? Mas lalo siyang lumapit saakin dahilan upang ilayo ko ang ulo ko na nauntog sa pinto. Napapikit ako sa sakit. Masasapak ko na talaga 'to.
"Paano kung ayaw ko?" Nakangising tanong niya at inilapat ang kanyang isang palad sa pader. Halos malagutan ako ng hininga sa ginawa niya.
Papa, Help me.
"Beg first" Tila nang-aasar na usal niya. Heck? Ang sabi ko ay hindi na ako mag-mamakaawa diba? Damn you Cresthor!
Huminga ako ng malalim, Kung hindi ko siya madaan sa simpleng pakiusapan, Pwes...
YOU ARE READING
A time to heal |ON GOING|
FanfictionSa mundong puno ng kamalasan, may isang napakaswerteng darating na hindi natin inaasahan. Hadley Brezyla Fortandale, napakagandang dalaga ngunit kabaligtaran ng kanyang pinagdadaanan sa buhay. Pinagbagsakan ng langit at lupa. Napakalalim ng sugat n...