Zorunlu Evlilik

Zorunlu Evlilik -1

DÜZENLENMİŞTİR ☆

Koşarak evden çıktım . Tenime değen soğuk derimin en diplerine kadar gitse bile şu an üşümek pek umrumda değildi .

Yağmurlu gün de ince elbiseyle dışarı çıkmak pek akıl işi değildi ve ben sırılsıklam bir şekilde insanlara çarpa çarpa ilerliyordum .

Benim eğitimim için evlenmemi isteyen ailem , eğerki evlenmezsem icra memurlarının alıp götürdüğü arabama , leptopuma bir daha kavuşamakla beni tehtid ediyordu . Hadi ama ben bunların hiç birini istemiyorum ki .

Zorunlu olarak evlenmek gibi bir sınava tabi tutuluyordum . Tamam daha önce bir çok kişiyle çıkmıştım. Hepsi çıkar ilişkisiydi bu yüzden hiç birine ilk öpücüğümü vermemiştim , vermiyecektim de zaten .

Düşünceler beni deli edercesine beynimde dolaşırken, ani korna sesi tüm vücudumu titretecek şekilde korkutmuştu beni.

Araba hızından ötürü geç yavaşlamış olacak ki , kalçama çarpmıştı ve ben bu çelimsiz bedenimle yer düşmüştüm.

İçinden çıkan adam , ilk önce arabasına baktı. Hödük ! Ben burda yerde can çekişiyorum onun yaptığına bak , ne kıymetli arabası varmış.

Daha sonra yere düşmüş bedenime çevirdi bakışlarını , benden yaklaşık 2 yaş büyüktü , boyu baya bir uzundu ve kahverengi gözleri tüm benliğiyle insanı kendinden alıyordu.

"Dikkat et minik , az kalsın arabama zarar veriyordun . Arabama zarar verseydin bunu sana ödetirdim . "

Ha , ha ne komik oda benim bileğimi incitmişti ben birşey diyor muyum ? Arabanın önüne ben atladığım için sustum.

□■□■□■□■□■

"Anlamak istemiyorsun , istemiyorsunuz ! Ben sadece hayallerimi yaşayacağım ve sizin kurtuluş yolunuz olan o eve gitmeyeceğim. Babam isterse gay olup beni evlendirmeye zorladığınız adamla evlenebilir . Ama ben evlenmeyeceğim ! "

Diyerek sinirle soludum , babam isterse gay olsun umrumda değil fikrimde kararlıyım.

Şimdi düşündüm de babam gay olsaydı ve erkeklerle öpüşüyor olsaydı kahkaha atardım. Ve devam baba diye tezahürat yapardım. Normal biri değilim.

"O ne biçim laf öyle ben kocamı ellere vermem ! Ayrıca o ev birtek bizim değil seninde kurtuluş yolun küçük hanım! "

Kendi ağzıyla bana küçük diyor sonra evlendirmeye kalkışıyor . Hem ayrıca şu aralar kampanya filan başlatmışlardı , zorunlu evliliklere hayır diye . Boşuna imzalamışım , pabucumun imzası.

Belkide hayatımda hiç bu kadar ciddi olmamıştım , şu anda anneme vereceğim cevaplar beni ağlatabilirdi ama içimde tutamazdım artık.

"Senin kurtuluş yolu dediğin para mı anne , o adama benim mutluluğumu düşünmeden verecek misiniz ? Kucuklukten beri zarar görmemem için her şeyi yapıp beni el bebek , gülbebek büyüten siz değil misiniz ?

Benim kurtuluş yolum her ay yenilenen arabalarımda yada en kaliteli mağazalardan alınan kıyafetlerim değil. "

Ağlamam sözümü yarıda keserken devam ettiğimde kuracağım cümleleri düşünüyordum .

Annem bir adım bana doğru gelince elimle durdurdum ve ayağa kalkarak sözüme devam ettim .

" Bu kristal vazo olmasada olur "

Diyerek kristal vazoyu elimle kırdım. Çıkan ses irkilmeme neden olsada belli etmedim .

"Senin o çok sevdiğin ayakkabılarının her rengi olmasada olur , benim bu kıyafetlerim en pahallı mağazadan olmasada olur "