ik lig in bed. Niall is ondertussen ook al gaan slapen. ik kan niet in slaap komen, ik weet niet waarom. vast wennen ofzo... ik stsp uit bed en loop naar de badkamer, mijn eigen badkamer. ik pak een beker en vul die water. ik drink het op en ga terug naar mijn kamer. ik pak het briefje van mijn bureau met de songtekst erop en loop stil naar beneden. ik ga achter de piano zitten en begin met spelen.
the story of mylife I take her home
I drive all night to keep her warm in time
is frozen
the story of my life I give her hope
I spend her love until she's broke inside
the story of my life
zing ik. ik hoor van vele dat ik kan zingen, maar zelf hoor ik het niet. ik speel veel liever piano.
"wow! ik wist niet dat je kon zingen!" hoor ik acher me. ik draai me om. Niall! natuurlijk, wie anders?
ik glimlach "dank je" zeg ik dankbaar.
"sirieus. ik dacht ook dat je geen tekst schreef?"
"doe ik ook niet. deze tekst is van mijn moeder."
"het is mooi zegt hij met een glimlach. ik grijns.
"zing eens! ik speel piano"
"wat denk je ervan om allebei te doen?"
"nee"
"als ik eerst zing, zing jij dan ook?"
"ja-haa. promise!"
hij zingt terwijl ik piano speel.
"wow Niall! je kunt supermooi zingen!"
"dank je. nu jij ha!"
"moet het echt?" zeur ik.
"ja" zegt hij met een grijns.
"best" zeg ik.
ik zing terwijl ik piano speel.
"je kon niet zingen?" zegt Niall als ik klaar ben.
"nou, sommige zeiden wel dat ik kon zingen maar ik geloofde het niet. is het echt goed?" vraag ik onzeker.
"ja. super goed Jessica!" roept Niall.
"rustig maar Niall" grijns ik.
"pap!" zegt hij.
"sorry pappie" zeg ik met een baby-stemmetje.
hij lacht.
~
ik zit op mijn kamer. Niall... eh, pap, zei dat'ie even weg moest naar wat vrienden van hem ofzoiets. ik kijk wat foto's op mijn mobiel en zie opeens een foto voorbijkomen van mij in het weeshuis.
meisjes! vandaag krijgen we een nieuw meisje hier, ze heet Jessica en is 4 jaar. wees een beetje aardig voor haar. zegt Amber. we zitten met veel meisjes in de speelkamer. er liggen over barbiepoppen en make-up doosjes en weet veel wat allemaal nog meer. je zou denken voor een kind van 4: geweldig! maar ik ben dus niet zo. ik ga veel liever voetballen ofzo.
***
"hey, daar is 'de jongen'!" zegt een meisje van ongeveer 12, 13 jaar. een paar andere meisjes die denk ik ook 12, 13 jaar. "ga van mijn plek af!" snauwt Alicia. de grootste bitch hier. ze denkt dat ze de baas is over iedereen en iedereen moet naar luisteren, en gek genoeg, doen ze dat ook nog eens. "dit is niet jou plek, ik zit hier altijd" zeg ik met moeite. "klopt, maar nu is het mijn plek. dus ga weg, jongen!" schatert ze. ik sta op en loop naar mijn kamer. waarom ben ik een 'jongen'? ja ik vind voetballen leuker dan shoppen bijvoorbeeld. maar wat dan nog?! dit gaat zo nu elke dag en ik wil dit niet meer! ik moet en zal hier een einde aan gaan maken! ik loop naar de veels te jkleine badkamer van mij. mijn kamergenootje is eergister geadopteerd, dus nu is de kamer van mij alleen. ik pak mijn kleine spiegel en gooi hem kapot, ik pak een scherf en snij in mijn pols. ik hou mijn pols onder de kraan en droog het af. het voelt goed...
##################################################################################
het is voorbij. je wordt nu niet meer gepest Jessica! roept zo'n irritant stemmetje in mijn hoofd. maar waarom denkt ze er nog aan dan?! dat is een teken! roept een andere stem. de tweede heeft gelijk. het voelde goed toen ik mezelf snee. nee, wat nou als papa er achter komt.
die is toch niet thuis! roept de stem weer. dat klopt, en het is winter, dus lange truien dragen maakt geen verschil. ik loop mijn kamer uit en loop naar de badkamer van papa. ik zoek naar een scheermesje ofzoiets. als ik hem gevonden heb, stroop ik mijn mouwen op, zet ik hem op mijn arm en maar een paar sneeën in mijn arm. dit voelt net zo goed als eerst. ik spoel mijn arm en het scheermesje af en droog het af. ik gooi het papiertje in mijn eigen prullenbak op mijn kamer, zodat papa er niet achter komt. ik doe mijn mouwen weer omlaag en loop naar beneden.
***
"hey jes. sorry dat het wat langer duurde maar ik heb pizza gehaald." zegt pap. pizza? ik moet iets verzinnen, ik mag niet en zal niet gaan eten! al helemaal geen pizza of iets anders wat vet is!
"ik heb geen honger, ik pak een peperkoek" zeg ik, en ik loop naar de keuken toe, en zoek peperkoek. als ik het gevonden heb doe ik er wat boter op en eet hem op.
"weet je zeker dat je niks anders hoeft?" vraagt papa als ik zeg dat ik naar boven ga. "heel zeker ja" zeg ik en ik loop naar boven.
__________________________________________________________________________________
hey chikaas! ik hoop dat jullie het leuk vinden! misschien een beetje kort maar ja. wel genoeg informatie toch? whaha.
xx

JE LEEST
Adopted by Niall Horan
Fanfictionik ben Jessica en ik woon in een weeshuis voor meisjes. mijn ouders zijn toen ik 4 jaar was omgekomen bij een auto-ongeluk. ik wordt gepest in het weeshuis. niemand adopteert mij, waarom weet ik niet. ik kan alleen mijn gevoel omzetten in muziek. da...